صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
پژمان کریمی

کمبود سینماگر تحلیل‌گر در چهل‌سالگی انقلاب

در حال حاضر سینمای ایران دچار کمبود سینماگر تحلیل‌گر تمام‌قامت است.
کد خبر : 359324

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، برای فیلمساز شدن ضروریاتی وجود دارد؛ زمینه‌ها و بایستگی‌هایی؛یکی از این ضروریات، بی تردید قدرت تحلیل است.قدرت تحلیل ناظر بر چه موضوعاتی است؟ جایگاه تحلیل در محتوا و ساختار اثر چگونه است؟


هر انسانی برپایه  تجربه و سلیقه و دانش و تفکر، از پدیده‌ها و مفاهیم و مسائل،  تصویری در ذهن خود می‌سازد. مبتنی بر این تصویر و فهم و دریافت، تصمیم می‌گیرد و عمل می‌کند. انسان هنرمند اما از مرز فهم و برداشت گذر می‌کند و به وادی تحلیل پا می‌گذارد. چون به دور از تحلیل یا مایه‌های تحلیل،  اثر هنری شکل نمی‌یابد.


تحلیل هنرمند یا درست است، یا بخشی از آن درست است و یا آنچه تحلیل نامیده می‌شود اساساً تحلیل نیست. توهم تحلیل است.


سینمای تراز انقلاب اسلامی، سینمای لاقیدی نیست. سینمای ولنگار از حیث تجربه و سلیقه و دانش و تفکر، نیست. سینمایی است که مبتنی بر تحلیل به مفهوم واقعی و درست شکل و شمایل یافته است. هنرمند یا سینماگر انقلاب اسلامی، با حذف تعلقات دنیوی و منویات  نفسانی و تصلب و  تفرعن، هنر دینی  بر شده از آموزه‌ها و معرفت الهی و اسلامی را دنبال می‌کند، از تجربیات دیگران بهره می‌یابد و دانش‌اندوزی مستمر را به عنوان یک دغدغه می‌نگرد، این‌گونه به تحلیل  می‌رسد و بر پایه تحلیل گام می‌زند و هنرورزی می کند.


سینمای ایران در حال حاضر دچار کمبود سینماگرتحلیلگر تمام‌قامت است. سینماگر تحلیلگر، شبهه‌آفرین نیست، به‌صورت مستدل طرح مسئله می‌کند و پاسخ می‌دهد، نقد می‌کند و راه اصلاح را نشان می‌دهد، هیچ‌انگار نیست و واقعیت وجود و غایت خلقت را درک کرده است، به هویت ملی و دینی خود مباهات می‌ورزد، فکر می‌سازد  و مخاطب را به تمرین تفکر وادار می‌کند، ادب دارد و ادب‌ورزی را آموزش می‌دهد، خداجویی را توصیه می‌کند و لحظه‌ها را رنگ  آسمانی می‌زند.


نگاه کنیم به آثار سینمای ایران، به آثاری که در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر به نمایش در آمده و به نمایش گذاشته خواهند شد. سینمای تراز انقلاب در دسترس ماست و یا  هنوز در شکل آرزو به‌جا مانده است؟!


انتهای پیام/4104/


انتهای پیام/

ارسال نظر