سرباز آمریکایی با حق کاپیتولاسیون حقوقش از وزیر ایرانی بیشتر بود

به گزارش خبرنگار حوزه احزاب گروه سیاسی خبرگزاری آنا، یعقوب توکلی در برنامه عصر امروز «به اضافه مستند» با اکران مستند «آقای شاه» که روی آنتن شبکه مستند رفت، اظهار کرد: به نظرم پیش از هر چیز باید به تعاریف انقلاب بپردازیم. در حوزه‌های مختلف، تعاریف متنوعی راجع به انقلاب ارائه شده است، اما یک بخش از انقلاب مورد توجه قرار نگرفته است و آن هم این است که انقلاب، مجموعه‌ای از قیام‌ها و شورش‌هاست.

وی با بیان اینکه وقتی که به سراغ هر یک از آن قیام‌ها می‌روید، می‌بینید که در دل یک قیام، هزاران شورش دیگر نیز وجود دارد، افزود: در حقیقت در دل آن قیام، هزاران شورش انفرادی علیه بخشی از حاکمیت وجود دارد. دقت داشته باشید که انقلاب اسلامی تنها اعتراض به شخص شاه نبود، بلکه اعتراض علیه ظلم فراگیری بود که در تمام ارکان‌ کشور وجود داشت.

استاد تاریخ دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اینکه آن روستایی که در دورترین نقطه کشور زندگی می‌کرد، ظلم کدخدا و ژاندارم منطقه خود را احساس می‌کرد، ادامه داد: همه این اعتراضات، به شورش‌های متنوع تبدیل شد و کنار هم قرار گرفتن این شورش‌ها به یک انقلاب بزرگ تبدیل شد؛ بنابراین اگر بخواهیم دستاوردهای انقلاب را بشماریم باید بگویم که نخستین و مهم‌ترین دستاورد آن این است که از آن دوران پر ظلم سلطنت عبور کردیم.

توکلی تصریح کرد: دقت کنید که در آن دوران، با دست خودمان حکم نوشتیم و به سربازان آمریکایی که برای قتل عام به ویتنام رفته بودند، اجازه دادیم که برای تفریح و گردش به ایران بیایند و حقوق مستشاری دریافت کنند. جالب است بدانید که در خاطرات بسیاری از این مستشاران آمده است که حقوق دریافتی‌شان از یک وزیر کشور هم بیش‌تر بوده است. جالب‌تر این است که اگر برای یک هواپیمای اف 14، چهار مستشار لازم بود، دولت آمریکا 300 مستشار برای آن فرستاده بود. 

وی بیان کرد: متأسفانه در ایران توهمی ساخته شد که کشور قبل از رضاخان هیچ چیز نداشت، هیچ بنایی ساخته نشده بود. بر همین اساس، هر چیزی که ساخته شد و هر کالایی که وارد ایران شد، به واسطه رضاخان بوده است. در زمان قبل از رضاخان، جاده‌های بسیار طولانی نظیر بندرعباس، تهران، تهران، اصفهان و غیره وجود داشت.

پژوهشگر تاریخ معاصر ایران عنوان کرد: حتی جالب است بدانید که طرح جاده تهران به شمال، قبل از رضاخان ریخته شده بود و در زمان حکومت او، بخشی از آن جلو رفت. علاوه بر این، باید این سؤال را پرسید که مگر وظیفه یک دولت که بر سر کار آمده است، غیر از ساخت و ساز است؟ او باید بسازد و تکلیفش خدمت به مردم است.

وی به برشماری اتفاقاتی که منجر به فرار شاه از ایران شد، پرداخت و گفت: در وهله اول باید بگویم که کسی که باعث وقوع آن اتفاقات و شورش‌ها در ایران شد، محمدرضا پهلوی و اقدامات او بود. رفتار خشونت‌آمیز او با مردم و جنایت‌هایش عاملی بود که مردم به صحنه بیایند و با شورش و اعتراض، دست به انقلاب بزنند. اگر به جریان انقلاب نگاه کنید می‌بینید که هر یک از شورش‌ها در پاسخ به یکی از جنایات شاه است و مردم با خون‌خواهی توده‌ای دیگر، شورش به پا کرده‌اند.

توکلی تصریح کرد: یکی از نکات مهمی که در جریان پیروزی انقلاب به چشم می‌خورد، هوشمندی امام خمینی(ره) و سیاست‌های بی‌نقص او در مواجهه با اتفاقات و شخص محمدرضا است. ایشان در تمام سخنرانی‌های خود می‌گوید که شاه باید برود. ایشان از عبارت اعدام یا محاکمه حرف نمی‌زد چرا که اگر چنین حرفی زده می‌شد، آستانه فداکاری در بین نیروهای طرفدار سلطنت بالا می‌رفت و خشونت بالا می‌رفت. در مقابل، وقتی عبارت رفتن شاه مطرح شد، سربازان با خود می‌گفتند که وقتی قرار است شاه به سوئیس برود، چرا من باید کشته شوم؟ این هوشمندی باعث شد تا نیروهایی که احتمال داده می‌شد که دست به اسلحه ببرند و مردم را مورد هدف قرار بدهند، خلع سلاح بشوند.  

وی به ماجرای کاپیتولاسیون و تبعات تصویب لایحه آن در کشور اشاره کرد و گفت: دقت داشته باشید که در عصر پهلوی با یک استبداد فردی روبه‌رو نبودیم بلکه با نظام استبدادی مواجه بودیم. علاوه بر این، این استبداد عام با یک نظام استکباری ارتباط داشت. قبلاً پیوند ایران با انگلیس برقرار بود و در عصر محمدرضا این پیوند با آمریکایی‌ها برقرار شد. بنابراین آمریکایی‌ها برای حضور در ایران نیاز به یک امنیت داخلی داشتند.

استاد دانشگاه ادامه داد: باید دقت داشت که در دنیا برای دیپلمات‌های ارشد، تفاهم‌نامه‌ای بین دولت‌ها امضا می‌شود و امتیازاتی مبادله می‌شود. این موضوع در مورد حضور آمریکایی‌ها در ایران کمی تفاوت دارد چرا که مستشاران زیادی از این کشور در ایران حضور داشته و فعالیت می‌کنند. حال آمریکایی‌ها آمدند و قاعده و قانونی را برای نیروهای مستشاری خود و خدمه آنان که در ایران حضور دارند، ارائه کردند. کشور ما زخم‌دیده از نظام کاپیتولاسیون است و در جنگ جهانی دوم طعم آن را چشیده بود.

انتهای پیام/4082/ 4122/پ