آنچه باید درباره سلامت روان به کودکان یاد داد

گروه دانشگاه خبرگزاری آنا-هانا حیدری، پیش از این در بیشتر مدرسه‌ها انگلستان به موضوع سلامت روان یا بیماری‌های روانی پرداخته نمی‌شد، خوشبختانه این موضوع برای نسل آینده تغییر خواهد کرد. دولت انگلستان اخیراً اعلام کرده است که درس‌های مقدماتی سلامت روان در مدرسه‌ها تدریس می‌شوند. تیم‌های پشتیبان سلامت روان نیز در مدرسه‌ها مستقر خواهند شد تا به دانش‌آموزان در سنجش و حفظ سلامت روان‌شان کمک کنند. براساس یک مقاله جدید، دولت انگلستان قصد دارد تا دروس سلامت روان را بخشی اجباری از برنامه درسی مدرسه‌ها و کالج‎های دولتی کند.

تا سال 2025، تمام مدرسه‌ها و کالج‌های انگلستان فردی را دارند که در تشخیص مشکلات روانی دانش‌آموزان و دانشجویان تخصص دارد. مؤسسه خیریه جلوگیری از خودکشی ساماریتانز حمایت خود را از این جنبش اعلام کرده است. به گفته این مؤسسه، یادگیری نحوه برخورد با احساسات خود مانند یادگیری خواندن و نوشتن برای کودکان مهم است.

میزان جوانانی که در انگلستان به دلیل مشکلات سلامت روان تحت درمان قرار دارند، نسبت به گذشته بیشتر شده است. در ماه ژوئیه 2018 سازمان بهداشت ملی انگلستان اعلام کرد که حدود 400 هزار جوان زیر 18 سال به دلیل بیماری‌های روانی تحت درمان قرار گرفته‌اند که بالاترین میزان گزارش‌شده در انگلستان به شمار می‌رود. مت بلوو، مدیر سیاست‌گذاری سازمان بهداشت و سلامت روان کودکان انگلستان می‌گوید: یک بحران روانی در کلاس‌های درس مدرسه‌ها وجود دارد. کودکان و جوانان در معرض فشارهای زیادی، از استرس امتحانات و سوءاستفاده‌های سایبری گرفته تا فارغ‌التحصیلی و پیدا کردن شغل، قرار دارند. این امر نشان می‌دهد که وضعیت نه تنها بهتر نشده، بلکه در حال بدتر شدن است.

وی افزود: به همین دلیل مهم است که دانش‌آموزان و دانشجویان از ابتدا درباره سلامت روان آموزش ببینند، بدین ترتیب اگر در موقعیت دشواری قرار بگیرند می‌دانند که چگونه با آن مقابله کنند. درس‌های اختصاصی درباره روابط و دنیای آنلاین گام‌های مهمی محسوب می‌شوند. مدرسه‌ها نیز به شناخت و منابعی نیاز دارند تا اولویت‌شان در هر برنامه‌‌ای که انجام می‌دهند سلامت و رفاه دانش‌آموزان باشد.

محتوای درسی سلامت روان چیست؟

چه موضوعاتی در برنامه درسی سلامت روان گنجانده می‌شود؟ از نظر متخصصان اولویت‌های مهم این دروس چه چیز باید باشد؟ هتی گلدول، روزنامه‌نگار حوزه سلامت روان، معتقد است باید به کودکان مدرسه‌ای تفاوت میان احساسات منطقی و احساسات مرتبط با بیماری‌های روانی آموزش داده شود.

گلدول در این باره گفت: برای مثال، کاملاً طبیعی است که وقتی کسی به شما حرف بدی می‌زند یا کار اشتباهی می‌کند احساس عصبانیت یا ناراحتی کنید. اما فکر می‌کنم کودکان باید بدانند که وقتی هر روز احساس ناراحتی، عصبانیت، غم یا ناامیدی می‌کنند، مشکلی وجود دارد.

گلدول همچنین احساس می‌کند که کودکان باید از آمار و ارقام مربوط به سلامت روان اطلاع داشته باشند. بدین ترتیب می‌دانند که چه تعداد انسان‌ دیگر با مشکلات روانی در زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند.

وی افزود: به عقیده من وقتی کودکان آگاه می‌شوند که یک نفر در هر چهار نفر از بیماری‌های روانی رنج می‌برد، به این موضوع پی می‌برند که امکان دارد آن یک نفر، آنها باشند. آموزش کودکان درباره بیماری‌های روانی باعث می‌شود بیشتر مواظب حرف‌هایی که به دیگران می‌زنند، باشند و درک کنند که کلمات بیشتر از آنچه فکر می‌کنند روی افراد تأثیر می‌گذارد.

گلدول بر این باور است که برنامه‌های درسی باید روی طیف گسترده بیماری‌های روانی تمرکز کند و تنها به افسردگی و اضطراب بسنده نکند. وی در این باره گفت: به‌عنوان کسی که اختلال دو قطبی دارد، فکر می‌کنم بیشتر به نفعم می‌شد اگر از کودکی می‌دانستم که هیجان‌های بی‌دلیل و زیادم، عصبانیت‌های شدیدم و افسردگی‌های گاه‌به‌گاه من تنها به این دلیل نیست که یک دختر جوان در سن بلوغ هستم.

به گفته الانا رایان، مدیر روابط عمومی خیریه پیشگام کودکان، در آموزش سلامت روان به کودکان حتماً باید گوشزد شود که هر کسی می‌تواند از بیماری‌های روانی رنج ببرد. همچنین  کودکان باید بدانند که اگر مشکلی دارند، تنها نیستند و افراد دیگری نیز وجود دارند که از این مشکلات رنج می‌برند. به‌راحتی نمی‌توان شکاف اطلاعاتی کودکان در حوزه سلامت روان را تخمین زد؛ چراکه تابوهای زیادی در این حوزه وجود دارد.

رایان افزود: فکر نمی‌کنم کودکان به اندازه کافی اعتماد به نفس داشته باشند تا درباره نگرانی‌ها و ترس‌های خود صحبت کنند. در جامعه فرهنگی ایجاد کرده‌ایم که به افراد جوان اجازه حرکت به سوی جلو و آزادانه صحبت کردن را نمی‌دهد.

وی همچنین بر این باور است که افراد جوان باید با بعضی از عوامل مختلف بیماری‌های روانی آشنا شوند تا درباره بیماری خود احساس بدی نداشته باشند.

رایان بیان کرد: فکر می‌کنم جوانان باید شناختی در مورد نحوه تأثیر عوامل محیطی روی سلامت روان و نحوه تعامل ژنتیک و عوامل محیطی داشته باشند. این امر مهم است زیرا به کودکان کمک می‌کند تا دریابند تقصیر آنها نیست که با مشکلات روانی دست و پنجه نرم می‌کنند. در اغلب موارد اگر بیماری روانی در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می‌توان فرد را بهتر حمایت کرد.

مشکلات سلامت روان به دلایل مختلفی ایجاد می‌شوند. این عوامل محیطی شامل سوءرفتار یا آسیب شدید روانی در دوران کودکی، تجربه تبعیض یا تهمت، انزوای اجتماعی، استرس شدید یا طولانی مدت، بیمار بودن به مدت زیاد، وضع نامساعد اجتماعی، فقر، بدهی، بی‌خانمان بودن و شرایط نامناسب در خانه می‌شود. بسیاری از افراد ترکیب پیچیده‌ای از این عوامل را تجربه می‌کنند با این حال برخی افراد به‌شدت تحت تأثیر این عوامل قرار می‌گیرند.

رایان معتقد است که باید به کودکان در خصوص تصویر بدنی و عزت نفس آموزش داده شود. وی افزود: امیدوارم محتوای آموزشی جدید کودکان شامل عزت نفس و تصویر بدنی شود. در حال حاضر رسانه‌ها و فرهنگ عامه باعث شده‌اند تصور ما از تصویر بدنی معمولی از بین برود. کلاس درس محلی است که می‌توان بحث کرد که تصویر بدنی که رسانه‌ها نشان می‌دهد چگونه بر سلامت و عزت نفس ما تأثیر می‌گذارد.

تخمین زده می‌شود 700 هزار دختر 10 تا 15 ساله در انگلستان از ظاهر خود راضی نیستند. به گفته رایان، اگر درباره تصویر بدنی در مدرسه‌ها بحث شود، به کودکان فرصتی داده می‌شود تا وقتی احساس خوبی به خود ندارند، با دیگران صحبت کنند. بدین ترتیب کودکان به خصوص دختران جوان یاد می‌گیرند هنگامی که درباره خود احساس خوبی ندارند، می‌توانند درباره آن با دیگران صحبت کنند.

جیمز کلن فعال حوزه سلامت روان یکی از افرادی است که باور دارد اگر در سنین کودکی درباره سلامت روان و تشخیص نشانه‌های آن در مراحل اولیه بیماری اطلاعاتی  داشت، بیشتر به نفعش بود.

کلن گفت: سلامت روان من در کودکی به دلیل زورگویی و قلدری بچه‌های دیگر به شدت آسیب دید و حتی نمی‌دانستم چه اتفاقی در حال افتادن است یا چه کاری باید بکنم. بنابراین منزوی شدم، به طوری که حتی برای خانواده‌ام هم غیرقابل تحمل بودم. ای کاش در آن زمان می‌دانستم که با چه کسی درباره احساساتم حرف بزنم یا می‌دانستم کسی هست که بتواند به من در این باره کمک کند.

وی باور دارد وجود شخصی برای صحبت کردن باید یکی از اولویت‌های دروس سلامت روان در مدرسه‌ها باشد. خانواده، معلمان و مربیان باید از وجود خیریه‌هایی که می‌توانند در حوزه سلامت روان به کودکان کمک کنند، باخبر شوند.

متخصصان معتقدند تشخیص نشانه‌ها در مراحل اولیه بیماری روانی بسیار حائز اهمیت است. بخش بزرگی از حمایت‌های سلامت روان مدرسه‌ها باید روی تشخیص نشانه‌های اولیه بیماری روانی به کودکان متمرکز شود. همچنین باید به کودکان یاد داده شود که در هنگام نیاز به حمایت به چه کسی مراجعه کنند.

الانا رایان گفت: خیریه پیشگام کودکان سرویس مشاوره مخصوص کودکان و افراد جوان دارد که به‌صورت 24 ساعت و در کل ایام سال باز است.

کلن اظهار کرد: چنین مراکز مشاوره‌ای به افراد کمک می‌کند تا سلامت روان خود را ارزیابی کنند. معتقدم که آموزش  سلامت روان، چگونگی پیدا کردن محل یا افرادی برای پشتیبانی و نحوه حمایت کردن از دیگران به کودکان می‌تواند تفاوت به‌سزایی در رفاه و سلامت آنها ایجاد کند.

وی افزود: ای کاش زمانی که در حال بزرگ شدن بودم، در مدرسه تمرکز بیشتری روی سلامت روان و بیماری‌های مرتبط با آن وجود داشت. در آن زمان موضوع بیماری‌های روانی هنوز به طور قابل باورنکردنی جز تابوهای جامعه محسوب می‌شد.

یکی از بخش‌های مهمی که باید در برنامه درسی سلامت روان جای بگیرید این است که کودکان یاد بگیرند وقتی در معرض افکار خودکشی قرار می‌گیرند، چه منابع حمایتی در دسترس آنها وجود دارد یا می‌توانند با چه کسی تماس بگیرند. 

گزارش‌ها نشان می‌دهد تعداد کودکان آمریکایی و انگلیسی که به دنبال مشاوره در زمینه سلامت روان هستند، به شدت افزایش یافته است. با وجود این که فرهنگ آزادانه صحبت کردن درباره مشکلات سلامت روان در کلاس‌های درس هنوز ایجاد نشده است؛ اما افزایش تعداد افرادی که ساکت نمانده‌اند و به دنبال مشاوره و پشتیبانی هستند می‌تواند منجر به کاهش تابوهای اجتماعی در حوزه سلامت روان و بیماری‌های مرتبط با آن شود.

انتهای پیام/4021/