نباید به دانش‌آموز به چشم مشتری نگاه کرد/ مدرسه کالا شده است
به گزارش خبرنگار حوزه آموزشوپرورش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، لایحه بودجه سال 98 فردا از سوی رئیس جمهور به مجلس تقدیم می‌شود. خیل عظیم جامعه فرهنگی فردا در انتظارند تا با تخصیص اعتبار مناسب به این بخش گشایشی در اوضاع تأمین اعتبارات این وزارتخانه ایجاد شود و بخشی از مشکلات مالی این قشر فرهیخته کاهش یابد. اما شنیده‌ها حاکی از آن است که اوضاع بودجه آموزشوپرورش در شرایط خوبی قرار ندارد.
در همین زمینه محمدرضا نیک‌نژاد در گفتگو با خبرنگار حوزه آموزشوپرورش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا گفت: وقوع بسیاری از آسیب‌ها و مشکلات در مدارس به دلیل تراکم بالا در کلاس‌هاست و این جمعیت بالا نتیجه کمبود بودجه در آموزشوپرورش است.
این کارشناس آموزشوپرورش افزود: بحث آموزشوپرورش یکی از مهم‌ترین وظایف ذاتی هر دولت به‌شمار می‌آید و اگر نگوییم از بهداشت و امنیت مهم‌تر است باید بگوییم با اصول اساسی در هر کشور هم‌راستاست. درواقع باید بگوییم شهروندان کنونی و آینده کشور در آموزشوپرورش تربیت می‌شوند و به همین دلیل آموزشوپرورش بیش از هر سازمان و نهاد دیگری می‌تواند در ساخت جامعه مدنی تأثیرگذار باشد و اگر دولتی بخواهد چشم‌انداز خوبی در برابر مردم کشورش قرار دهد باید به این نهاد توجه ویژه داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه آموزش شهروندان آینده، موضوع مهمی است که باید به آن توجه ویژه داشت، تصریح کرد: لایحه بودجه سال 98 فردا از سوی رئیس‌جمهور تحویل مجلس شورای اسلامی می‌شود. در سال گذشته بودجه آموزشوپرورش از 9 درصد به 16 درصد بودجه کل کشور افزایش پیدا کرد؛ درحالی‌که هزینه کردن برای ارگانی که سنگ بنای جامعه را می‌سازد سرمایه‌گذاری برای آینده است. این در حالی است که اگر امروز برای دانش‌آموزان سرمایه گذاشته شود دیگر نیازی نیست که در آینده برای جلوگیری از آسیب‌ها سرمایه‌گذاری شود.
نیک‌نژاد تصریح کرد: کمبود بودجه گرفتاری‌های زیادی را برای آموزشوپرورش به‌وجود آورده است و از آن‌سو هزینه‌های زیادی را نیز سربار جامعه می‌کند. متأسفانه نگاهی که به آموزشوپرورش در این حوزه وجود دارد این نهاد آموزشی را به یک‌نهاد خیریه‌ای تبدیل کرده است.
این کارشناس آموزشوپرورش در ادامه خاطرنشان کرد: رویکرد مدرسه تغییر کرده است و بسیاری از مدارس برای آنکه بتوانند کمبود بودجه خود را جبران کنند به سمت درآمدزایی رفته‌اند؛ درحالی‌که این موضوع جایگاه مدرسه را به‌عنوان یک‌نهاد انسان‌ساز زیر سؤال می‌برد. در این سیستم به دانش‌آموز به‌عنوان مشتری نگاه می‌شود و مدرسه و کلاس نقش کالای اقتصادی پیدا کرده‌اند.
وی با اشاره به بودجه آموزشوپرورش گفت: در لایحه بودجه 97 سهم 35 هزارمیلیاردی را برای آموزشوپرورش شاهد بودیم؛ بودجه‌ای که نسبت به سال گذشته و تغییرات آن رشد چشمگیری داشته است.
نیک‌نژاد با اشاره به اینکه در برخی از کشورهای پیشرفته سهم آموزشوپرورش از بودجه کشور در اولویت اول تا سوم قرار دارد، ادامه داد: متأسفانه در کشور ما بودجه آموزشوپرورش نسبت به سایر نهادها بسیار کمتر است و این کسری بودجه تأثیرش را به‌طور مستقیم بر روی فرایند آموزش در مدارس می‌گذارد.
وی تصریح کرد: یکی از اثرات آن کم بودن دستمزد و حقوق معلمان است که زمینه‌ساز دلسردی آن‌ها شده و سبب می‌شود که معلم تمام توان خود را برای آموزش در کلاس صرف نکند؛ شرایط مالی در مدرسه باعث شده که معلم از کلاس و مدرسه بیزار شده و به دنبال شغل دوم و سوم باشد.
نیک‌نژاد با بیان اینکه کمبود بودجه به نحو دیگری نیز روی مدارس اعمال می‌شود و آن هم افزایش تراکم در کلاس است، تأکید کرد: وقتی کلاس‌ها پرجمعیت می‌شوند کیفیت آموزشی سیر نزولی و آسیب‌های اجتماعی افزایش می‌یابد. در کلاس‌های پرجمعیت خشونت، افسردگی و تعارض بین دانش آموزان بالا می‌رود و این موضوع خستگی و بی‌حوصلگی معلم را در کلاس رقم می‌زند.
این کارشناس آموزشی در ادامه تصریح کرد: چنین شرایطی فضای سختی را برای دانش‌آموز و معلم ایجاد می‌کند و نتیجه آن نیز ناکارآمدی سیستم آموزشی است.
نیک‌نژاد در پایان با اشاره به گام‌های نخست تعیین بودجه سال 98 گفت: باید تلاش کرد تا بودجه‌ای عادلانه و درخور برای بنیادی‌ترین نهاد کشور تعیین شود. این کار نیاز به همکاری و فشار همه ذی‌نفعان آموزش از خانواده‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد و تشکل‌های صنفی گرفته تا دست‌اندرکاران آموزشی و سیاسی دارد.
انتهای پیام/4087/ن
انتهای پیام/