صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
در گفت‌‌و‌گو با خبرگزاری آنا

طوفان مهردادیان: هنرمندان بیمار مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرند و از دست می‌روند

طوفان مهردادیان که امشب (سه‌شنبه شب) در نمایشنامه‌خوانی خیریه «مکبث» همکاری خواهد داشت، گفت: «حمایت موثر از هنرمندان بیمار تنها با اجرای یک دوره جلسات نمایشنامه‌خوانی و یا اهدای عواید یک اجرا فراهم نخواهد شد. بلکه موفقیت در این امر، زمانی محقق می‌شود که حمایت مسئولان را نیز در پی داشته باشد.»
کد خبر : 33943

طوفان مهردادیان، بازیگر تئاتر در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا با اشاره به خاطره‌ای درد‌آور از مصطفی عبداللهی که برای تهیه دارو چیزی حدود 30میلیون تومان به فردی پرداخت می‌کند و در کمال ناباوری این هزینه درمانی از دست وی می‌رود، گفت: «ما در حال از دست دادن آدم‌ها بخاطر نداشتن دارو هستیم، در حالی که اگر ساماندهی و مدیریت کوچکی انجام شود کسانی چون مصطفی عبداللهی برای تهیه دارو به هر کس اعتماد نمی‌کنند. مجموعه این اتفاقات هر روزه رخ می‌دهد.»


وی در سخنانش در خصوص رپرتوار نمایشنامه‌خوانی برای کمک به هنرمندان بیمار اظهار کرد: «شاید برگزاری چنین رپرتواری هزینه چندانی برای هنرمندان تئاتر نباشد اما بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد که مسئولان ما را ببینید و دریابند.»


این بازیگر تئاتر در انتقاد به چگونگی حمایت‌ها از هنرمندان عنوان کرد: «خیلی از دوستان بودند که دیده نشده‌اند؛ مثل ماهگل مهر. بنابراین در انتخاب یک هنرمند برای کمک هم شاهد انتخاب هستیم در حالی که در این بین افراد زیادی مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرند. در حقیقت ما در کارهای انسان‌دوستانه دچار افراط و تفریط هستیم و خیلی هیجانی کار می‌کنیم.»


مهردادیان در پیشنهاد شیوه‌ای برای شناسایی هنرمندان بیمار گفت: «خیلی از راه‌ها برای مشخص شدن این بخش از مسئله وجود دارد برای مثال رشته پزشکی به نام طب کاری است که هرکس در هر شغلی هر بیماری که داشته باشد را شناسایی می‌کنند، ضمن اینکه هر شغلی مراقبت‌های پزشکی خود را می‌طلبد و قطعاً نوازنده ویولن دندانهایش مراقبت بیشتری می‌خواهد تا نوازنده پیانو. اتفاقاً ما موضوع مراقبت‌های اهالی تئاتر را با خانه تئاتر و مرکز هنرهای نمایشی مطرح کردیم چون دانشکده پزشکی هم برای این همکاری خوشحال می شوند تا سهمیه‌ای برای روزهای خاصی به دانشجویان پزشکی اختصاص یابد و به ویزیت هنرمندان بپردازند.»


وی با اشاره به اینکه اجرایی شدن این پیشنهادها به راحتی امکان‌پذیر است اظهار کرد: «از آنجا که دغدغه مدیران نیست، مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد، در حالی که اگر مدیری باشم که آنچه در پیرامونم در حال رخ دادن است برایم مهم باشد این کار را به سهولت اجرایی می کنم.»


مهردادیان بیان کرد: «ما شاهد هستیم که برخی از افراد به دلیل پرداخت بخشی از هزینه درمان حتی مجبور به فروش کتاب‌های شخصی خود می‌شوند و این دردناک است.»


وی در پاسخ به این سوال که یک اجرا از هر نمایش تا چه حد می تواند برای کمک به هنرمندان کفایت کند، گفت: «این اتفاق به لحاظ همدلی، خوب است و شاید از این بابت خوب باشد که من بگویم درآمد این اجرا را به فلان هنرمند هدیه می‌کنم و فلان مسئول بشنود و بگوید که ما هم حمایت می‌کنیم. چون گیشه تئاتر مبلغ آنچنانی نیست که بتواند مشکلات درمانی را رفع کند. من دوست داشتم سالی یکبار هم که شده به واسطه همکاری که با گروه گیتی دارم، کار خیری برای هنرمندان تئاتر انجام دهیم.»



انتهای پیام/

ارسال نظر