افول ناپلئون جوان

گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، اعتراض جلیقه زردها خیابان‌های خزان‌زده پاریس، تولوز و نیس فرانسه را با رنگ سرخ خون و آتش درهم‌آمیخته است. شاید امانوئل مکرون جوان روزی که قانون افزایش مالیات سوخت را در دولتش تصویب کرد، فکرش را هم نمی‌کرد که روزی فرا برسد مردم در خیابان‌های شهرهای مختلف فرانسه شعار «مکرون استعفا استعفا» را سر دهند.

حالا از دانش‌آموزان مدارس فرانسه گرفته تا دانشجویان دانشگاه سوربن، رانندگان کامیون، رانندگان آمبولانس همه در کنار هم برای هدفی واحد متحد شده‌اند. اتحادی که گرچه هنوز از حمایت هیچ حزب، تشکل سیاسی و اتحادیه کارگری برخوردار نبوده و حتی رهبری نیز ندارد، ولیکن باید گفت که از خیزش دانشجویی 1968 فرانسه تاکنون هیچ اعتراضی در این کشور از این وسعت جغرافیایی و اقبال عمومی برخوردار نبوده است.

تازه‌ترین نظرسنجی‌ها در فرانسه نشان می‌دهد که میزان محبوبیت مکرون به زیر 23 درصد افت کرده که این میزان برای رئیس‌جمهور 41 ساله که جاه‌طلبی‌های زیادی داشت و دارد، بحران مشروعیت ایجاد کرده و نوید دوران سختی را به او می‌دهد.

پیروزی مکرون در انتخابات ریاست‌جمهوری 2017 فرانسه برای بسیاری از کارشناسان خبر از آغاز دورانی می‌داد که این کشور جایگاه خیالی خود به‌عنوان رهبر اتحادیه اروپا را کسب خواهد کرد. این ادعا زمانی بیشتر رنگ واقعیت به خود گرفت که انگلستان از یک‌سو در حال خروج از اتحادیه اروپا بود و از سوی دیگر آنگلا مرکل صدراعظم آلمان که کشورش به‌عنوان موتور محرک اقتصادی این اتحادیه شناخته می‌شود، در چنبره سیاست داخلی گرفتار شده بود.

فرانسوی‌ها در مکرون جوان همان آرزوهای بربادرفته ناپلئون بناپارت را می‌دیدند که در سودای اروپای واحد زیر پرچم فرانسه بود و تصور می‌کردند که با حضور وی در رأس کاخ الیزه، بالاخره نبرد انگلیس و فرانسه یا آلمان و فرانسه به سود فرانسوی‌ها خاتمه خواهد یافت.

مکرون هم که از خیالات مردم فرانسه کاملاً مطلع بود از همان ابتدا دست به تصمیمات و موضع‌گیری‌هایی زد که نشان می‌داد در سودای ریاست بر اتحادیه اروپا است.

اما همان‌گونه که جاه‌طلبی ناپلئون بناپارت او را در سرمای شدید روسیه پشت دروازه مسکو زمین‌گیر کرد و درنهایت میدان مبارزه را در نبرد واترلو به انگلیسی‌ها باخت؛ حالا ناپلئون جوان، مرگ رؤیای فرانسه شکوهمند را در خیابان شانزه‌لیزه می‌بیند؛ با این تفاوت که دیگر دشمن خارجی در صف‌آرایی با او وجود ندارد، بلکه این بار درگیری‌ها از جنس فرانسوی– فرانسوی است.

تصمیم به افزایش قیمت سوخت در فرانسه که بیشترین تأثیر را بر خانواده‌های طبقه متوسط و قشر ضعیف این کشور خواهد گذاشت سبب شده است تا بار دیگر ژان وال‌ژان‌های عصر حاضر، (اسطوره داستان بینوایان) در خیابان‌های فرانسه نمود پیداکنند و ابهت و اقتدار حاکمیت سرکوبگر فرانسه را به چالش بکشند.

هرچند روز گذشته ادواردو فیلیپ نخست‌وزیر فرانسه تعلیق 6 ماهه قانون افزایش مالیات سوخت را اعلام کرد که نشان از عقب‌نشینی دولت در مقابل خیزش مردمی داشت ولی باید منتظر ماند و دید جنبش سوخت (استعاره از جنبش آرد در دوران انقلاب فرانسه) چه زمانی ناپلئون جوان را همچون بازرس ژاور (پلیسی که نماد سرکوبگری حکومت فرانسه در داستان ویکتور هوگو بود) از اریکه قدرت به زیر خواهد کشاند.

(بیشتر بخوانید)

*تحلیلگر مسائل بین‌الملل

انتهای پیام/4106/4093/