دومین قربانی برگزیت کیست؟

گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا؛ نخست‌وزیر انگلیس به‌شدت از سوی هم‌حزبی‌های خود (محافظه‌کاران) به علت انعقاد توافقی ضعیف با اتحادیه اروپا زیر سؤال قرار گرفته است. کار به جایی رسیده است که برخی هم‌حزبی‌های «ترزا می» از وی خواسته‌اند که از سمت خود استعفا داده و خانه شماره 10 خیابان داونینگ استریت در لندن را ترک کند. البته این نخستین بار نیست که محافظه‌کاران ناراضی در برابر نخست‌وزیر این کشور قد علم می‌کنند. در جریان برگزاری انتخابات سراسری گذشته که به پیروزی نسبی حزب کارگر و ابقای جرمی کوربین در رأس معادلات سیاسی این حزب منجر شد، بسیاری از محافظه‌کاران خواستار استعفای «ترزا می» از قدرت شدند. با این حال «ترزا می» به مخالفان درون‌حزبی خود تعهد داد تا پس از به نتیجه رساندن مذاکرات برگزیت و در سال 2019 میلادی، قدرت را ترک کند.

هنوز به سال 2019 میلادی نرسیده‌ایم! با این حال فشارها بر ترزا می برای استعفا از سمت خود از سوی هم‌حزبی‌هایش افزایش یافته است. نکته حائز اهمیت اینکه حتی هم‌حزبی‌های «ترزا می»، توافق منعقد شده با اروپا بر سر برگزیت را توافقی بسیار بد خوانده و آن را انعکاس و بازتابی از دیکته خواسته‌های اروپای واحد به لندن خوانده‌اند. این در حالی است که او قبلاً از انعقاد توافقی متوازن با اروپا یا عدم توافق با این مجموعه سخن گفته بود! طی روزهای اخیر بسیاری از سیاستمداران انگلیسی، توافق اخیر با اروپا را محکوم کرده و حتی نسبت به عدم رأی‌دهی به آن در پارلمان هشدار داده‌اند. جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر انگلیس که یکی از سرسخت‌ترین مخالفان «ترزا می» محسوب می‌شود نیز این توافق را در عمل نپذیرفته است. بیانیه حزب کارگر در محکومیت توافق صورت گرفته با اروپا نشان دهنده همین حقیقت است. در چنین شرایطی ترزا می عملاً به نقطه پایان حیات سیاسی خود رسیده و باید مسند قدرت را ترک کند. حتی به نظر می‌رسد حمایت سران ارشد حزب محافظه‌کار برای بقای وی در قدرت نیز راه به جایی نبرد و او در آینده‌ای نزدیک، از سمت خود کناره‌گیری کند.

باید اذعان کرد که بخش اعظمی از توان «ترزا می» در حوزه سیاست خارجی، صرف موضوع برگزیت و مذاکره با اروپای واحد بر سر این مسئله شد. این در حالی بود که بسیاری از مخالفان می از ابتدا نسبت به امتیازدهی گسترده لندن به بروکسل در مذاکرات برگزیت هشدار داده بودند. باید از «ترزا می»، نخست‌وزیر انگلیس به عنوان دومین قربانی برگزیت در طول دو سال اخیر یاد کرد! در 2016 میلادی، زمانی که همه‌پرسی برگزیت در انگلیس برگزار شد، موافقان و طرفداران خروج از اروپا توانستند پیروز این همه‌پرسی شده و با کسب 52 درصد آرا، زمینه خروج کشورشان از جمع اروپاییان را کلید بزنند. پس از شکست طرفداران بقای انگلیس در اروپا در همه‌پرسی مذکور، بسیاری از محافظه‌کاران دیوید کامرون نخست‌وزیر انگلیس را مسبب اصلی ماجرا دانسته و از وی خواستند تا از سمت خود کناره‌گیری کند. دیوید کامرون ابتدا در برابر خواسته هم‌حزبی‌های خود مقاومت کرد اما در مدتی محدود ناچار شد ضمن استعفا از قدرت، به نخستین و بزرگ‌ترین قربانی برگزیت تبدیل شود.

پس از استعفای ناخواسته دیوید کامرون از قدرت، «ترزا می» به عنوان نخست‌وزیر جدید انگلیس انتخاب شد. «ترزا می» تصور می‌کرد که با هدایت و مدیریت مذاکرات برگزیت، خواهد توانست از بحران به وجود آمده در معادلات سیاسی و اقتصادی کشورش عبور کرده و به یک قهرمان ملی در لندن تبدیل شود! با این حال انتشار بسیاری از نظرسنجی‌ها که جملگی بر کاهش محبوبیت سران حزب محافظه‌کار و متقابلاً، افزایش محبوبیت سران حزب کارگر دلالت داشت ضربه سختی را به وی وارد کرد! هم‌اکنون ترزا می از یک سو قدرت عقب‌نشینی از توافق صورت گرفته با اروپا را ندارد و از سوی دیگر، در داخل کشورش نیز قدرت دفاع از این توافق را از دست داده است. در چنین شرایطی ترزا می‌ باید خود را برای وداع با قدرت آماده کند. بدون شک نخست‌وزیر انگلیس بر خلاف دیوید کامرون، پس از استعفای ناخواسته از قدرت سخنان زیادی در خصوص برگزیت و چالش‌های خود در دوران نخست‌وزیری بیان خواهد کرد.

انتهای پیام/4106/4095/