صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۳:۵۸ - ۰۸ آذر ۱۳۹۷
دانشنامه پارلمان/11

جایگاه مجلس شورای اسلامی در تفسیر قوانین کجاست؟

مجلس شورای اسلامی پایگاه اساسی نظام و مردم و مایه مشارکت واقعی مردم در تصمیم‌گیری‌هاست که آشنایی با اصطلاحات قانونی آن برای شهروندان امری لازم است.
کد خبر : 329803

به گزارش خبرنگار حوزه مجلس گروه سیاسی خبرگزاری آنا، در نظام جمهوری اسلامی ایران، مجلس شورای اسلامی از اهمیت ویژه و والایی برخوردار بوده و محور بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها، قانون‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌هاست و چراغ هدایت دولت و ملت را به دست دارد.


مجلس شورای اسلامی پایگاه اساسی نظام و مردم و مایه حضور و مشارکت واقعی مردم در تصمیم‌گیری‌ها و مظهر اراده ملی است و از این‌رو آشنایی با بخش‌های مختلف آن ضروری به نظر می‌رسد و با همین هدف اصطلاح‌ها و کلیدواژه‌های حقوقی مجلس شورای اسلامی برای آشنایی مخاطبان در این صفحه منتشر می‌شود.


تفسیر قانون 


شرح، بسط و توضیح قوانین و خارج ساختن آن‌ها از حالت اجمال، ابهام، سکوت و تردید به منظور کشف مقصود قانون‌گذار از وضع و کاربرد آن.


براساس اصل هفتادوسوم قانون اساسی و ماده 174 آیین‌نامه داخلی مجلس، تفسیر قوانین عادی برعهده مجلس شورای اسلامی و طبق اصل نودوهشتم قانون اساسی تفسیر قانون به عهده شورای نگهبان است.


تفسیر انواعی دارد: «ادبی، شخصی، قانونی، قضائی، منطقی، اصولی، موسع و مضیق»


تفسیر ادبی: تفسیری که ااز بررسی وضع مقررات موجود در عبارات قانون و در نظر گرفتن معانی آن‌ها و قراین موجود و ترکیب و تجزیه عبارات و نیز ملاحظه صریح قانون به دست داده می‌شود.


تفسیر اصولی: تفسیر قانون با استناد به اصول و مبانی حقوقی و استفاده از اصول استنباط به عنوان مثال مواد باب شرکت و تقسیم مال‌الشرکه در قانون مدنی برپایه قاعده لاضرر قرار گرفته که در موارد اجمال یا سکوت با استفاده از مدلول لاضرر تفسیر صورت می‌گیرد.


تفسیر تاریخی: تفسیر قانون با توجه به تاریخچه وضع آن و ملاحظه سوابق تاریخی تقنی آن را گویند.


تفسیر شخصی: مرادف است با تفسیر حقوقدانان و آن تفسیر است که دانشمندان حقوق در غیر موضع قانون‌گذاری یا مرحله رسیدگی به امور قضائی از مقررات ارائه می‌دهند.


تفسیر قانونی: تفسیر است که خود مقنن (مجلس قانون‌گذاری) به طور مستقیم از قانون ارائه می‌دهد (اصل 73 قانون اساسی) 


تفسیر قضائی: تفسیر قانون توسط مقام قضائی است به بیان دیگر به  تفسیر قانون توسط دادرس در مقام رسیدگی به امور قضائی و پرونده‌های مطروحه و حدود وظایف و اختیارات خود اطلاق می‌شود. این تفسیر به موجب اصل هفتاد و سوم قانون اساسی پذیرفته شده و فقط در میان اصحاب دعوی مؤثر و نافذ است.


تفسیر مضیق: (مضیق یعنی تنگ، باریک) نوعی از تفسیر قضائی که به موجب آن مدلول یک قانون در چارچوب عبارات و مفهوم خویش حبس شده و از سرایت دادن حکم آن به موارد مسکوت و محتمل مشابه خودداری می‌شود. مانند تفسیر قوانین کیفری.


تفسیر منطقی: تفسیر یک ماده قانونی با ملاحظه مواد سابق و لاحق آن و همچنین سیاق و نظم مواد مجاور و ملاحظه نمودن علت و فلسفه وضع آن ماده را گویند.


تفسیر موسع: موسع در لغت یعنی باز و گسترده، تفسیر موسع نوعی تفسیر قضائی از یک قانون است که مدلول آن از قلمرو عبارات فراتر رفته و به مواد سکوت و مشابه نیز سرایت داده می‌شود.


انتهای پیام/4034


انتهای پیام/

ارسال نظر