جنبش دانشجویی باید نوک پیکان مطالبه‌گری باشد

گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، نشست دبیران چهار اتحادیه دانشجویی انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل، جنبش عدالتخواه دانشجویی، دفتر تحکیم وحدت و جامعه اسلامی دانشجویان به مناسبت 13 آبان، روز ملی استکبارستیزی در خبرگزاری آنا، برگزار شد.

علی دهقان دبیر اتحادیه دفتر تحکیم وحدت در این نشست به تعریف استکبار، لزوم استکبارستیزی، نقش جنبش دانشجویی در استکبارستیزی و ... پرداخت که در متن گفتگو را در زیر می‌خوانید.

رابطه 13 آبان و موضوع استکبارستیزی را در طول تاریخ 40 ساله انقلاب اسلامی چگونه ارزیابی می‌کنید؟

با شنیدن 13 آبان، خودبه‌خود واقعه تسخیر لانه جاسوسی در 13 آبان 1358 به ذهن خطور می‌کند. این اتفاق یک عمل بهنگام ناشی از بصیرت در جهت پیروی از ولایت بود. سال 1358 با توجه به فضای ابتدای انقلاب و شرایط جامعه، انگیزه و روحیه انقلابی قشر جوان در نگاهی با بصیرت به امام جامعه پیوند خورد، تسخیر لانه جاسوسی و قطع یدِ آمریکا از فضای اطلاعاتی جمهوری اسلامی رقم خورد.

13 آبان نباید به 13 آبان 58 محدود شود و 13 آبان‌های 58 در این 40 سال یادآور این مسئله است که باید بهنگام و همراه با شرایط روز جامعه، نسبت به مسائل موضع‌گیری و اقدام کرد. لازمه این امر نگاه و پیروی از امامِ جامعه و آنچه که ایشان تعریف می‌کنند است.

جنبش دانشجویی در وقوع حادثه 13 آبان چه نقشی داشته است؟

قبل از انقلاب به چپ‌ها، مارکسیست‌ها و کمونیست‌ها در دانشگاه‌ها برای ترویج ضدتوحیدی فضا داده شده است.

جریان دانشجویی از قبل از انقلاب مبارزه‌ای را در فضای گفتمانی با افرادی که قید و بندی نسبت به نگاه توحیدی نداشتند آغاز کرد و با به چالش کشیدن مسائل سیاسی و حکومتی کشور پیش آمد و به‌تدریج باتجربه شد تا امروز به این نقطه رسید که به‌عنوان یک جریان انقلابی نخبه که تکلیف‌گراست و غیروابسته عمل می‌کند شناخته می‌شود.

جریان دانشجویی با برگزاری مراسم مذهبی پیش از انقلاب آغاز شد، به‌تدریج پیشرفت کرد و وارد مسیری شد که توانست به درگیری‌های سیاسی بپردازد و وارد مرحله عملیاتی در دانشگاه‌ها شدند و از لحاظ مبانی و عقیدتی اتفاق رشد کرد. اگر جریان دانشجویی را این گونه ببینیم که نقش تدوین‌گر و مطالبه‌گر برای مردم دارد، مردم رشد دانشجویان را از پیش از انقلاب دیدند.

وقتی امام و مردم نیاز داشتند که جریانی به‌عنوان پیش‌قراول برای پیش‌برد آرمان‌های انقلاب وجود داشته باشد، جنبش دانشجویی با توجه به تجربه‌ای که از زمان پهلوی داشت و عمقی که پیدا کرده بود، در خط مقدم ایستاد و توانست نقش‌آفرینی جدی داشته باشد. اینکه جنبش دانشجویی در جایگاه عمل وارد شد و در حد تئوری و نظریه باقی نماند، کمک بسیاری کرد که بتواند در برهه‌های مختلف، نقش‌آفرینی کند.

در حال حاضر هم همین‌گونه است و نقش جنبش دانشجویی زمانی می‌تواند در جامعه پررنگ شود که درعین‌اینکه در مسائل عمق دارد و سطحی به چالش‌ها نگاه نمی‌کند و جایگاه خود را بین مردم و حاکمیت دارد، تکلیف‌گرا و مستقل است، باید بداند که برای همراه کردن مردم لازم است که ویژگی‌های جنبش دانشجویی اول انقلاب را داشته باشد.

فضای ابتدای انقلاب برای جنبش دانشجویی نسبت به گذشته آشکارتر بود و دشمن به‌طور مشخص وجود داشت و با عمل بهنگام، بصیرت و پیروی از امام جامعه توانستند وظیفه‌ای که بر دوش‌شان بود را به‌طور کامل انجام دهند. تسخیر لانه جاسوسی که تحسین امام را برانگیخت به پشتوانه، تجربه و عمل‌گرا بودن جنبش دانشجویی برمی‌گردد.

این گونه نیست که امروز باید جنبش دانشجویی به‌صورت نمادین سفارتی از دشمن را تسخیر کند یا به‌صورت ملموس ساختاری را تغییر دهد. در فضای فعلی استکبارستیزی و نقش جنبش دانشجویی در مبارزه با استکبار متفاوت است.

نظر شما درباره برخی از فعالان تسخیر لانه جاسوسی که در سال‌های بعد ابراز پشیمانی کردند، چیست؟

هر انقلابی که رخ می‌دهد، یک مرحله تنزیل و یک مرحله تأویل دارد. ابتدای انقلاب آنچه به‌خاطر داریم مواضع انقلابی تک‌تک افراد و مسئولانی است که در حال حاضر در جمهوری اسلامی قدمت زیادی دارد و ما هم به‌طور جدی آنها را به‌عنوان فرد ضدانقلابی می‌شناسیم. افرادی که در مرحله تنزیل با حضرت امام بودند، وقتی انقلاب اسلامی رخ داد، سینه سپر کرده و زحماتی هم کشیدند اما مسئله اصلی مرحله تأویل انقلاب اسلامی و رفتارها و کنش‌هایی است که باعث شد ماهیت واقعی افراد آشکار شده و از یکدیگر متمایز شوند.

دلیلی که می‌توان برای پشیمانی این افراد آورد، شور بدون شعور است. اگر بنا باشد مسائل جمهوری اسلامی عمیق دیده نشود و احساساتی با آنها برخورد شود، شاید ما هم مانند این افراد دگرگون شویم.

دلیل دیگر تعارض عقاید انقلابی با منافع افراد است. وقتی زندگی این افراد را رصد می‌کنیم درمی‌یابیم که بخشی از دور شدن آنها از عقاید انقلابی، کینه‌ها و تعارض‌ عقاید با منافع‌شان است.

جنبش دانشجویی وظیفه دارد نوک پیکان مطالبه‌گری باشد و مسئولان را زیر سؤال ببرد و موضوعات و اولویت‌های کشور را مورد بررسی قرار دهد.

متأسفانه رسم بدی که باب شده این است که مسئولان جمهوری اسلامی در سالگرد 13 آبان دم از مبارزه با استکبار زده و صحبت‌شان صرفاً در حد حرف باقی می‌ماند و به مرحله عمل نمی‌رسد. وقتی می‌بینیم عملکرد مسئولان در طول سال با سخنان‌شان سنخیتی ندارد، نسبت به آنها بدبین می‌شویم.

مسئله استکبارستیزی یکی از اصول و مبانی جمهوری اسلامی است و هر فرد انقلابی مسلمان باید این موضوع را مدِنظر خود قرار دهد. استکبارستیزی صرفاً شعار مرگ بر آمریکا و تقبیح جنایات این کشور نیست. اگر بنا باشد مسئولان کشور به مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل اکتفا کنند قطعاً جمهوری اسلامی و مردم متضرر خواهند شد.

وقتی مشی مسئولان را در چند سال گذشته می‌بینیم، خیلی از آنها وظیفه خود را برای حفظ منافع ملی و تقابل با شیطان بزرگ به‌درستی انجام نمی‌دهند. مردم باید ببینند که استکبارستیزی در تک‌تکِ نهادهای جمهوری اسلامی جاری و ساری باشد.

جمهوری اسلامی درحال‌حاضر از نظر قوانین، ساختار و مبانی، شاخص‌های استکبارستیزی را دارد اما در حوزه عملکردی دچار ضعف است و به مسئولان نقد وارد است.

موضوعی که اخیراً مقام معظم رهبری درباره شفافیت مطرح فرمودند، کمک می‌کند تا ببینیم مسئولان چقدر به اهداف و آرمان‌های انقلاب اسلامی که یکی از موارد اصلی آن استکبارستیزی است، پایبند هستند.

انتهای پیام/4007/پ