ایجاد اوقات فراغت برای مردم از وظایف دولت است
به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، برنامه «شب تئاتر» شبکه چهار سیما شامگاه شنبه با موضوع تئاتر آیینی و اجرای پیام دهکردی روی آنتن رفت. مهمانان برنامه سیاوش طهمورث بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر و محمود عزیزی استاد دانشگاه، کارگردان تئاتر و بازیگر سینما و تلویزیون بودند.
مرزبندیها خطرناک هستند
دهکردی با اشاره به اینکه برای زنده نگه‌داشتن تئاتر مستقل باید تلاش کرد، زیرا حیات تئاتر ایران را تضمین می‌کند، اولین سؤال را اینگونه مطرح کرد که آیا تئاتر دینی و غیردینی داریم؟ محمود عزیزی در پاسخ گفت: اصولاً مرزبندیها خطرناک هستند. از آغاز تئاتر نوین این مرز‌بندی جامعه را دو پاره کرده، یکی بخش شهرنشینی که مشتاق شکلی از فعالیت‌های هنرهای نمایشی بوده و در مقابلش شکلی از نمایش‌های آیین‌های سنتی که همیشه مخاطب و جایگاه خودش را داشته و تا امروز با همه سختی‌ها خودش را کشانده است. همه سنت‌ها بخشی پویا دارند که ما نتوانسته‌ایم از بخش پویای آن بهره ببریم.
نوستالژی مذهبی از بین رفته است
دهکردی با مطرح کردن بحث تعزیه در مورد حلقه گمشده این هنر محجور مانده سؤال کرد. سیاوش طهمورث با انتقاد از رویکرد تخریبی جامعه پاسخ داد: تئاتر مانند ظرفی است که هر مظروفی در آن جا می‌شود، اما اول باید تئاتر باشد و سپس می‌توانیم مفاهیم را در آن جای دهیم. ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که نوستالژی مذهبی از بین رفته. کسانی که تعزیه کار می‌کنند، اصلاً نمی‌دانند که بودجه‌ای برای این کار در نظر گرفته شده است.
طهمورث در ادامه این بحث با تلخندی گفت: من امسال برای اجرای تعزیه موفقی که سال گذشته اجرا کردم با پنج ارگان صحبت کردم و بعد از کلی دوندگی گفتند پول نداریم.
جایگاهی برای هنر وجود ندارد!
عزیزی در تکمیل صحبت‌های طهمورث گفت: خیلی از جاهای دنیا برای خودشان فرهنگ غنی تاریخی درست می‌کنند. ما جز معدود کشورهایی هستیم که اشکال نمایش‌های سنتی‌مان چندگانه است که ریشه در بطن تاریخ کهن ایران دارند، اما ما نتوانسته‌ایم حفظشان کنیم. فرصت‌سوزی‌های بسیاری صورت گرفته، زیرا مدیریت کلان حوزه هنر روشن نیست. در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی جایگاهی برای هنر نیست. برنامه‌ای برای استقلال تئاتر وجود ندارد.
وی در مورد تئاترهای جشنواره‌ای و مذهبی رایگان سال‌های اخیر که نتایج و خروجی خوبی نداشته‌اند، گفت: انگار هر کسی کار خودش را می‌کند و اینها در جایی به هم متصل نمی‌شوند. اینها برمی‌گردد به اینکه یا دولت یا ارشاد یا کل شورای عالی انقلاب فرهنگی، تدبیری را اتخاذ نکرده‌اند. هیچ کدام از این جشنواره‌ها هویت منطقه‌ای ندارند.
طهمورث نیز بیان کرد: ما به غیر از بحث برنامه‌ریزی، با تماشاگر هم مسئله داریم. عزیزی در توضیح این مسئله گفت: دو دهه هست که ما در سبد اوقات فراغت قشر متوسط به پایین چیزی نگذاشته‌ایم. دو درصد از جامعه از فعالیت‌های فرنگی هنری بهره می‌برند.
نمی‌خواهند تئاتر مستقل شود
عزیزی در مورد وضعیت فعلی تالار وحدت و انتقاد طهمورث به اجاره گرفتن آنجا، اظهار کرد: هزینه آنجا میلیاردی است، چون بیش از 200 کارمند دارد، اما می‌تواند با 20 نفر بهتر از این اداره شود.
طهمورث در نتیجه‌گیری این بحث عنوان کرد: بنابراین نمی‌خواهند تئاتر مستقل شود و هنرمند مجبور است هر کاری کند تا اجاره سالن در بیاید.
عزیزی با اشاره به اینکه یکی از وظایف دولت ایجاد اوقات فراغت برای مردم است، به هزینه‌های قابل بهره برداری از هنر تئاتر پرداخت.
بخش پایانی برنامه در مورد تعزیه بود. عزیزی در این رابطه گفت: ما جشنواره آیینی سنتی داریم ولی به خروجی و پویایی آن توجه نمی‌کنیم. تعزیه یک هنر مردمی است که باید به همین شکل پذیرفته شود، اما در عین حال تجربه به ما نشان داد این شکل از نمایش آیینی شناخته شده، توانایی این را دارد که خارج از مقاطع زمانی اجرا شود و مخاطب داشته باشد.
طهمورث درباره عدم تکراری شدن تعزیه گفت: تعزیه یک نوستالژی و اعتقاد است که مردم را به دنبال خود می‌کشاند، در واقع تخیل تماشاگر از شما جلو می‌زند و گرفتار نوعی خاطره می‌شود. ارزش تعزیه اینجاست، نه تئاتر بودنش.
در انتهای برنامه، طهمورث از عدم حمایت شدن تئاتر انتقاد کرد و عزیزی گفت که ما برای اوقات فراغت عموم مردم برنامه‌ای نداریم.
انتهای پیام/4072/
انتهای پیام/