علاقه نویسندگان مطرح جهان به زبان فارسی

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، پیوند ایران و زبان فارسی دیرپاست. نفوذپذیری و شیرینی زبان فارسی بر کسی پوشیده نیست و همین ویژگی‌هاست که آن را به فراسوی مرزهای کشور برده و نویسندگان، شاعران و حتی آهنگ سازهایی را در چهارگوشه دنیا تحت تاثیر خود قرار داده است. در گفت و گویی با احسان رضایی روزنامه نگار و منتقد ادبی درباره الهام بخشی زبان فارسی به شاعران و نویسنده‌های خارجی، متوجه تعداد بالای نویسندگان خارجی که از ادبیات و زبان فارسی الهام گرفته اند، شدیم. این روزنامه نگار و منتقد ادبی قرار است از این به بعد یک شنبه شب‌ها در فصل جدید برنامه «کتاب باز» درباره ادبیات به خصوص در حوزه رمان و داستان حرف بزند. او می‌گوید صحبت درباره تعداد نویسنده‌هایی که زبان فارسی بر بخشی از آثار آن‌ها تاثیر گذاشته یا به ایران و زبان فارسی علاقه مند هستند، گزارش مفصلی لازم دارد که ما در این جا به بخش کوتاهی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

ایرانی نیستم اما ایران و زبان فارسی را دوست دارم

لئو تولستوی نویسنده نامدار روسی، کتابی به نام «محدوده مطالب خواندنی» دارد. او در این مجموعه، پیشنهادهای خواندنی از آثار ادبی کوتاه و برجسته دنیا را جمع‌آوری کرده است و پیشنهاد می‌کند که مخاطبانش هر روز بخشی از آن را بخوانند. جالب این که بسیاری از حکایت‌های این کتاب نویسنده «جنگ و صلح»، حکایت‌هایی از متون فارسی است.

آندره ژید نویسنده دیگری است که دلباخته زبان فارسی است. تأثیر حافظ بر او و علاقه ژید به فارسی باعث شد او در آثارش ارجاعات بسیاری به زبان فارسی داشته باشد. کتاب « آندره ژید و ادبیات فارسی» به نویسندگی دکتر حسن هنرمندی، کتابی است که به تأثیر ادبیات فارسی بر تکامل اندیشه و قلم آندره ژید فرانسوی می‌پردازد.

آگاتا کریستی نویسنده رمان‌های جنایی و کارآگاهی که به «ملکه جنایت» نیز معروف است، سه بار به ایران آمده است. یکی از داستان‌های آگاتا کریستی «خانه‌ای در شیراز» نام دارد که به بررسی رویداد مرموزی در شهر شیراز می‌پردازد. آگاتا کریستی در زندگی‌نامه‌اش درباره شهر شیراز و زیبایی‌های آن نوشته است : «خوب یادم است که شیراز چقدر قشنگ بود. باغ‌های شیراز مثل یک زمرد سبز خالص بودند که رگه‌هایی از خاکستری و قهوه‌ای را در خود جای داده بودند. شیراز یک زمرد سبز زیباست».

ادبیات جنایی با خلق شرلوک هلمز جان گرفت و آرتور کانن دویل نویسنده اسکاتلندی این اثر، بخش بزرگی از شهرت خود را به داستان‌های شرلوک هلمز بدهکار است. دویل که پزشک ارتش نیز بوده است، در شکل‌گیری شخصیت دکتر واتسن، دستیار و گاهی راوی قصه‌های شرلوک هلمز، اشاره‌هایی به ایران دارد. این شخصیت پزشک جنگی ارتش بریتانیاست که به جنگ افغانستان اعزام می‌شود و به همین دلیل اطلاعاتی از ایران دارد و در قسمت‌هایی از داستان، بخشی از آن اطلاعات را بروز می‌دهد.

خورخه لوییس بورخس نویسنده معروف آرژانتینی و آمریکای لاتین هم یکی از دلشدگان زبان فارسی است. بورخس در بخشی از کتاب «رز زرد» که مجموعه اشعار اوست، درباره عطار سخن می‌گوید.

البته او در کتاب‌های دیگر خود درباره خیام و قصه‌های هزار و یک شب نیز می‌گوید. او یکی از شخصیت‌هایی است که از دوردست‌ترین موقعیت جغرافیایی به ایران، به زبان فارسی علاقه‌مند است.

شاید در نگاه اول به عنوان کتاب «نامه‌های ایرانی»، نویسنده آن را هم اهل ایران بدانید اما این طور نیست. شارل دو مونتسکیو متفکر و نویسنده فرانسوی این کتاب را نوشته است. او این کتاب را از زبان دو ایرانی به نام‌های «ازبک» و «ریکا» نوشته است که در مدت سفر خود به اروپا، مدت زمان طولانی را در فرانسه ساکن هستند.

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/4028