تأثیر انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا بر رفتار ترامپ با ایران

به گزارش گروه رسانه‌‌های دیگر خبرگزاری آنا، وقتی انتخابات ریاست‌جمهوری در آمریکا آغاز شد شاید هیچ کس تصور آن را هم نمی‌کرد که سرانجام مردی غرغرو، تاجرپیشه، و سنت‌شکن مستأجر چهار سال کاخ سفید شود.  فردی که در 20 ژانویه 2017 به‌عنوان چهل‌‌و‌پنجمین رئیس‌جمهور ایالات متحده سوگند یاد کرد، شاید نخستین رئیس‌جمهور ناهمگون آمریکا با جامعه، و افکار عمومی این کشور است که این روزها تصویر او را در پشت میز چوبی معروف اتاق بیضی شکل می‌بینیم. او تلفن میز خود را برمی‌دارد و به شیوه‌ای دور از نزاکت دیپلماتیک، و بی‌ادبانه با مقام‌های کشورهایی صحبت می‌کند که سیاستمداران دو حزب آمریکا سال‌هاست با آن‌ها به عنوان همپیمانان استراتژیک کشورشان صحبت کرده‌اند.  او این روزها با امضای اوراق کاغذهایی و نشان دادن آن‌ها به دوربین، آن چهره گستاخانه سیاست سلطه‌طلب آمریکا را به جهانیان نشان می‌دهد سیاستی که دیگران لعاب دموکراتیک به آن داده بودند. ترامپ از پدری آلمانی و از مادری بریتانیایی (اسکاتلندی تبار) زاده شده و اگر بخواهیم شخصیت او را تحلیل کنیم نژادپرستی را از پدر و غرور و رفتارهای موذیانه را از نژاد مادری به ارث برده است.

همه این‌ها در کنار دیگر تصاویر آزاردهنده، تاوانی است که سیاست‌بازان آمریکایی این روزها ،به سبب دور کردن شهروندانشان از دغدغه‌های سیاسی واقعی و وارد کردن آن‌ها به روزمرگی، می‌پردازند.

اکنون ترامپ، آمریکا، سیاستمداران کهنه‌کار این کشور، و جهانیان در انتظار رخداد دیگری هستند و آن انتخابات میان دوره‌ای کنگره آمریکاست.

نبرد فیل‌ها و خرها در میانه راه

انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا هر چهار سال یکبار و دو سال پس از انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود. به همین دلیل روزسه‌شنبه  6 نوامبر (15 آبان‌ماه) روزی سرنوشت‌ساز برای دو حزب اصلی ایالات متحده بشمار می‌رود.  کنگره کنونی 115 اُمین کنگره آمریکاست که اکثریت هر دو مجلس در اختیار جمهوری‌خواهان  است. در مجلس سنا 51 نماینده جمهوری‌خواه و 47 نماینده دموکرات و دو نماینده نیز مستقل وجود دارد که البته مستقل‌ها به دموکرات‌ها نزدیکترند. در مجلس نمایندگان نیز 241 نماینده جمهوری‌خواه و 194 نماینده دموکرات وجود دارد.  در این انتخابات، تمامی 435 کرسی مجلس نمایندگان که دوره‌ای دو ساله دارند، و بیش از یک سوم (35) اعضای سنای آمریکا به رای گذاشته می‌شود. البته طول دوره تمامی 100 عضو مجلس سنا 6 ساله است که هر دو سال یکبار انتخاباتی برای تعیین سرنوشت یک‌سوم آن‌ها برگزار می‌شود.

برای در اختیار گرفتن اکثریت و کنترل سنا 51 کرسی لازم است و همچنین برای کنترل بر مجلس نمایندگان، یک حزب نیاز به 218 کرسی دارد. همزمان با انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره، انتخابات فرمانداری‌ها و شهرداری‌ها و همچنین قانون‌گذاران ایالتی نیز برگزار می‌شود اما آنچه در این مقوله می‌خواهیم در باره آن صحبت کنیم تغییرات در کنگره است.

جمهوری‌خواهان امید دارند بتوانند با همه مشکلاتی که با رئیس‌جمهورشان دارد این انتخابات را ببرند تا بتوانند برنامه‌های حزبی خود را هم در مجلس نمایندگان و هم در سنا دنبال کنند اما از سوی دیگر دموکرات‌ها در تلاش هستند تا با استفاده از سرخوردگی که در بین برخی طیف‌ها در آمریکا به خاطر نگاه ترامپ به مقوله قدرت و رفتارهای او در صحنه‌های داخلی و بین‌المللی بوجود آمده، این نبرد را از آن خود کنند.

چشم انداز انتخابات و تأثیر آن بر تصمیمات سیاسی

مسلما هر انتخاباتی حتی در سطحی بسیار محدود و محلی تبعاتی در سیاست کلی کشور دارد. اما انتخابات میاندوره ای آن هم  در سطح کنگره آرایش و تصمیمات سیاسی در آمریکا را تابع خود، خواهد کرد و به این دلیل است که هر دو حزب با حساسیت زیاد آن را دنبال می‌کنند.

با وجودی که در دو سال گذشته اکثریت جمهوری‌خواه در کنگره نیز از حمایت برنامه‌ها و سیاست‌های ترامپ اکراه داشتند و آن را با بی‌رغبتی تأیید و پشتیبانی می‌کردند اما بر هم خوردن این ترکیب می‌تواند مشکلات بسیاری را برای رئیس‌جمهور و از جمله خود جمهوری‌خواهان به بار آورد.  جمهوری‌خواهان از آن بیم دارند که با واگذار کردن نتایج انتخاباتی،  تحقق وعده‌های انتخاباتی رئیس‌جمهور عملی نشود و این امر می‌تواند در دور بعد این حزب را با بحران مشروعیت رو به رو سازد. لذا با این اوضاع حفظ وضع کنونی در کنگره یعنی کنگره با اکثریتی جمهوری‌خواه، می‌تواند کار رئیس‌جمهور این کشور را در پیاده کرده برنامه‌ها آسان‌تر کند اما در صورتی که این ترکیب بر هم بخورد و اکثریت به دست دموکرات‌ها بیافتد ترامپ نه تنها برای پیاده کردن برنامه‌های خود در دو سال باقیمانده چالش‌های بسیاری خواهد داشت بلکه ممکن است با اقدامات بی‌سابقه‌ای نیز مواجه شود.

شاید در نگاه اول چنین به نظر برسد که چالش‌هایی برای دولت ترامپ پس از این انتخابات بوجود خواهد آمد؛ ممکن است عنوان شود که کنگره با اکثریت دموکرات‌ها، مانعی در برابر سیاست‌های سلبی ترامپ در قبال دستاوردهای دولت سابق آمریکا خواهد بود. برخی دیگر ممکن است این‌گونه عنوان کنند که ترامپ از ترس اینکه سیاست‌های ضدمهاجرتی او مورد قبول دموکرات‌ها نیست از تغییر ترکیب کنگره بیم دارد، اما آنچه برای دولت کنونی آمریکا، کابوس تلقی می‌شود برنامه دموکرات‌ها در صورت پیروزی در انتخابات، برای استیضاح (Impeachment ) رئیس‌جمهور است.

استیضاح هر مقام رسمی در آمریکا از دو طریق قابل طرح است. نخست ممکن است دیوان عالی فدرال علیه آن مقام اعلام جرم کند و از کنگره بخواهد که فرد مزبور را به دلیل ارتکاب عمل مجرمانه استیضاح نماید. دوم، کنگره خود رأساً وارد عمل ‌شود و علیه یک مقام دولت اعلام جرم نماید. در هر دو حالت ابتدا باید موضوع استیضاح به تصویب اکثریت مجلس نمایندگان برسد، سپس آن‌ها از مجلس سنا درخواست می‌کنند دادگاه تشکیل داده و متهم را محاکمه نماید. در چنین صورتی مجلس سنا به یک دادگاه تبدیل می‌شود و سناتورها هر یک نقش دادستان را ایفا می‌کنند. در این جلسات رئیس دیوان عالی فدرال به اداره دادگاه می‌پردازد و متهم نیز باید در مقابل اتهامات از خود دفاع کند. پس از شنیدن دفاعیات، رای گیری انجام می‌شود و اگر اکثریت سناتورها رای به مجرمیت بدهند، مقام دولتی از کار برکنار می‌شود.

پس با این وجود استیضاح رئیس‌جمهور در صورت عملی شدن یک روند دو مرحله‌ای خواهد بود، که باید از مجلس نمایندگان شروع شود و به جریان افتادن آن به رأی اکثریت (نصف به علاوه یک) نمایندگان حاضر و رأی دهنده نیاز دارد. در صورت کسب این رأی، محاکمه در سنا برگزار خواهد شد. در این مرحله رأی دو سوم نمایندگان سنا برای برکناری رئیس‌جمهور لازم است.

حال که دموکرات‌ها هنوز بر دخالت روسیه در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا اعتقاد دارند و هنوز به بسیاری از پرسش‌ها در باره این دخالت و ارتباط همراهان ترامپ با مقام‌های  روسیه پاسخ داده نشده لذا این موضوع در کنار رسوایی‌های اخلاقی ترامپ هنوز برای دموکرات‌ها قابل هضم نیست که چگونه رئیس‌جمهوری با این سابقه از سوی کنگره مورد سؤال قرار نگرفته است. هیلاری کلینتون رقیب ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری قبلی معتقد است در صورت موفقیت دموکرات‌ها در انتخابات، با برنامه و دستورکار دقیق باید در خصوص استیضاح ترامپ تصمیم گرفت و این زنگ هشداری برای ترامپ و «دارو دسته نیویورکی‌ها» است.

تأثیرات فرامرزی

این دوره از انتخابات میاندوره ای کنگره هم مانند دوره‌های گذشته تأثیرات فرامرزی دارد و شاید بتوان گفت که این دوره تأثیرات بیشتری بین همپیمانان و همچنین دولت‌هایی دارد که آمریکا با آن‌ها دشمنی دارد.

اواخر شهریور ماه بود که رئیس‌جمهور آمریکا  در توییتی پکن را متهم کرد، رای‌دهندگان آمریکایی را که از ریاست جمهوری وی حمایت می‌کنند، هدف قرار داده است تا رأی‌شان تغییر کند. این را می‌توان آغازی بر توجه به تأثیرات بین‌المللی این انتخابات تلقی کرد. گرچه برخی در داخل بر این باورند که ترامپ در صدد است تا با این اتهامات دخالت روسیه در انتخابات ریاست‌جمهوری را تحت الشعاع قرار دهد اما اگر نیک بنگریم چین نیز مانند روسیه انگیزه‌هایی برای این دخالت دارد. شاید مسکو منافع خود را در حفظ وضعیت کنونی کنگره آمریکا و حفظ ترامپ ببیند، اما پکن به لحاظ جنگ اقتصادی که ترامپ با آن آغاز کرده از تغییر در ترکیب کنگره و در نهایت فشار بر ترامپ مسرور خواهد شد. ادبیات وزارت خارجه چین در پاسخ به اتهام ترامپ مؤید این ادعاست.

پکن در پاسخ به اتهامات رئیس‌جمهور آمریکا، متقابلاً دو اتهام به ترامپ وارد کرد و این نشان از عمق اختلافات دو کشور دارد. وزارت خارجه چین در پاسخ گفت : «هرکسی که کمی دانش درباره دیپلماسی چین دارد، می‌داند که ما در مسائل داخلی دیگر کشورها مداخله نمی‌کنیم». وزارت خارجه چین همچنین اضافه کرد: «ما نمی‌خواهیم دیگران در سیاست داخلی ما مداخله کنند و خودمان در سیاست داخلی دیگران دخالت نمی‌کنیم». گرچه برخی کارشناسان بر این باورند که ترامپ با تغییر فاز دشمنی آمریکا با چین از «فاز امنیتی» به «فاز اقتصادی» بیشترین خدمت را به پکن کرد چرا که چینی‌ها از امتیازی دهی در جبهه اقتصادی بیش از حوزه امنیتی راضی‌ترند اما دو اتهام «بی‌سوادی» ترامپ و دخالت آمریکا در امور داخلی چین نشان از این دارد که چین برای تغییر ترکیب کنگره آمریکا به ضرر ترامپ بی‌انگیزه نیست. 

دموکرات‌ها وارد گود می‌شوند

هیلاری کلینتون، نامزد دموکرات انتخابات ریاست‌جمهوری 2016، اعلام کرد که نسبت به موفقیت دموکرات‌ها در انتخابات این دوره خوش‌بین است اما بدون مشارکت مردم در انتخابات، این امر به سختی محقق می‌شود. به همین دلیل وی از شهروندان کشورش خواست در انتخابات شرکت کنند تا از این طریق بتوانند به گفته وی به «تمایلات استبدادی دولت ترامپ پایان دهند.» به گزارش پایگاه اینترنتی هیل، خانم کلینتون در مصاحبه با شبکه «ام اس ان بی سی» هشدار داد اگر دولت ترامپ بدون هیچ کنترلی رها شود باید منتظر پیامدهای منفی آن برای آمریکا بود. کلینتون گفت: «اگر ما اهمیت انتخابات میان دوره‌ای را نادیده بگیریم، شاهد تخریب و نابودی نهادهای مهم کشور با عواقب بسیار شدید خواهیم بود.»

این اظهارات نشان می‌دهد که اولاً دموکرات‌ها به پیروزی خود در انتخابات میان‌دوره‌ای به خصوص برای بدست گرفتن مجلس نمایندگان بسیار امیدوارند ثانیا آن‌ها بر آن هستند تا برای رسیدن به این مهم از تمامی ابزارهای ممکن انتخاباتی بهره ببرند.

بدون شک دموکرات‌ها طرفندهای انتخاباتی دو حزب را در طول چند دهه گذشته به خوبی مطالعه کرده اند و مطمئن هستند که پس از ظهور پدیده‌ای به نام ماهواره و امروز اینترنت آن‌ها باید از ابزارهای جدیدتری نیز بهره ببرند. آن‌ها تأثیر فریاد شادی جوانان آمریکایی از مشاهده «رقص ارواح» جکسون دهه ماهواره‌ها  بر گزینش آمریکایی را به هیچ وجه فراموش نکرده‌اند و از سرنوشتی که برای آمریکایی‌ها از زمان مرلین مونرو تا حمایت اوپرا وینفری از اوباما رقم خورد هم به خوبی آگاه هستند.

به همین دلیل تیلور سویفت، خواننده آمال نسل جوان آمریکا، بر روی شبکه‌های تلویویزنی و ماهواره‌ای ظاهر می‌شود و بلافاصله حمایت خود را از دموکرات‌ها در انتخابات آتی اعلام می‌کند. موضوعی که به مذاق دونالد خوشگل‌پسند، خوش نمی‌آید و او نیز سعی می‌کند با گفتن این جمله که «پس از حمایت تیلور از دموکرات‌ها 25 درصد از علاقه خودم را به آوازهای ایشان از دستم دادم» واکنش نشان دهد.

با این وجود هنوز نزدیک به یک ماه به این انتخابات مانده اما برآوردها و نظر سنجی‌ها تاکنون نشان از پیروزی دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان دارد.

منبع: advisorperspectives

اما باید دید که آیا این نظرسنجی در یک ماه باقیمانده دوام خواهد آورد یا خیر. باید نشست و منتظر ماند.

ایران، نقطه چسب‌دار سیاست خارجی آمریکا

پس از تلاش‌های چند ماه گذشته دولت ترامپ برای نزدیکی به کره‌شمالی، حال وضعیت ایران در انتخابات پیش‌رو به راحتی قابل تحلیل است. برخی تغییر در آینده را به نفع ایران می‌دانند و بر این باورند که کنگره با ترکیب دموکرات‌ها می‌تواند دستکم در برابر تک روی‌های ترامپ در حوزه برجام و فشار بر ایران مقاومت کند اما برخی دیگر نظری غیر از این دارند. چارلز کوپچان استاد دانشگاه جرج تاون بر این باور است که فشار بر ایران به دلیل سیاست‌های منطقه ای این کشور به عنوان یک رویکرد پذیرفته شده در تمامی احزاب آمریکاست. به همین دلیل بر این باور است که اگر در انتخابات در پیش روی دموکرات‌ها هم پیروز شوند این فشار ادامه خواهد داشت و شاید بتوان اینگونه عنوان کرد که ابزار فشار بر ایران از یک حزب به حزبی دیگر در کنگره منتقل خواهد شد.

به همین دلیل تحلیلگران معتقدند که هر دو حزب در آمریکا تهران را تهدیدی برای منافع ملی آمریکا تلقی می‌کنند و فارغ از اینکه چه حزبی در انتخابات آتی در کنگره رای بیاورد تأثیری در نگاه کنگره به ایران نخواهد داشت.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/4028