خاطره‌ای شیرین از عشق یک جوان به امام حسین (ع)
به گزارش خبرنگار حوزه معارف اسلامی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ جعفر ناصری از اساتید حوزه علمیه قم به مناسبت اعزام زائران اربعین حسینی به عراق خاطره‌ای شیرین را از عشق و ارادت مردم عراق به حضرت سیدالشهدا (ع) نقل می‌کند که این خاطره بسیار شنیدنی و تأثیرگذار است که تقدیم خوانندگان محترم می‌شود.
پیرمرد عراقی تعریف می‌کرد: در جریان انتفاضه شیعیان عراق در سال 1991 میلادی، عده‌ای از ما را در کربلا دستگیر کردند و به بیابانی بردند و بر روی تپه‌ای از ریگ پیاده کردند. کامل حسین داماد صدام و مأمور حمله به حرم امام حسین (ع) در آنجا بود، همه را روی ریگ‌ها نشاندند، کامل حسین جلو آمد و یک تفنگ از دست سربازی گرفت و در جلوی ما ایستاد و گفت: شما طرفدار امام حسین هستی یا طرفدار صدام حسین؟
کسی جواب نداد!
بار دوم گفت: هرکس طرفدار امام حسین است بلند شود و هر کس طرفدار صدام حسین است، بنشیند.
کسی بلند نشد!
ناگاه یک جوان 16 ساله بلند شد و گفت: من طرفدار امام حسین علیه‌السلام هستم. کامل حسین گفت: برو آنجا بایست، او رفت در مقابل همه ایستاد.
بار دیگر کامل حسین گفت: هر کس طرفدار امام حسین است، بلند شود؛ کسی جرأت نکرد بلند شود. کامل حسین سلاح را به طرف آن جوان 16 ساله گرفت و او را به شهادت رساند.
بار دیگر رو کرد به ما و گفت: طرفدار امام حسین هستی یا طرفدار صدام حسین؟
جوانی دیگر بلند شد و گفت: من طرفدار امام حسین علیه‌السلام هستم، کامل حسین او را نیز به شهادت رساند و بعد از آن، هر چه گفت: کدامیک از شماها طرفدار امام حسین هستید، کسی جواب نداد. لذا ما را به شهر آوردند و آزاد کردند؛ شب در خواب، امام حسین علیه‌السلام را دیدم که کنار ضریح مطهر ایستاده و جنازه آن جوان 16 ساله را آوردند.
حضرت فرمودند: کنار شهدا دفنش کنید. او را دفن کردند و سپس جنازه شهید دومی را آوردند، حضرت فرمود: او را در ضریح دفن کنید.
برای من این سؤال پیش آمد که چرا امام حسین علیه‌السلام میان این دو شهید تفاوت قائل شدند!
لذا از آن حضرت علتش را پرسیدم.
حضرت فرمودند: جوان اولی نمی‌دانست سرنوشتش چه می‌شود، ولی در عین حال بلند شد و طرفداریش را از ما اعلام کرد.
لذا جزء شهدا دفن شد ...
ولی جوان دومی با اینکه دید آن یکی به شهادت رسیده، ولی باز هم بلند شد و طرفداریش از ما را اعلام کرد.
گفتم: در ضریح دفنش کنند.
صَلَّی اللهُ عَلیک یا اَباعَبدالله
انتهای پیام/4072/خ
انتهای پیام/