محبوبیت افراطی‌ها در اروپا چرا شتاب گرفت؟/ چراغ سبز سوئدی‌ها به حزب راست افراطی
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، سوئدی‌ها امروز در حالی برای انتخاب نمایندگان خود در پارلمان این کشور به پای صندوق‌های رأی رفتند که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند حزب دموکرات‌های سوئد که از به راست افراطی گرایش دارند، بزرگ‌ترین رقیب حزب حاکم یعنی سوسیال‌دموکرات‌ها هستند و امکان تبدیل آن‌ها به بزرگ‌ترین حزب این کشور وجود دارد. به‌بیان‌دیگر، پیروزی عوام‌گرایان در کشورهای اروپایی اکنون به سوئد نیز سرایت کرده است. موضوع پیروزی احزاب راست افراطی که روی موج عوام‌گرایی سوارند، البته منحصر به سوئد نیست و در کشورهایی نظیر ایتالیا و اتریش، گروه‌های وابسته به این گرایش دست برتر را در چارچوب حکومت دارند. حزب «لیگ» و «پنج ستاره» در جریان انتخابات پارلمان ایتالیا که اسفند سال گذشته برگزار شد، حائز اکثریت کرسی‌ها در پارلمان این کشور شدند و درنهایت «جوزپه کونته»، به نمایندگی از این دو حزب، رهبری دولت راست افراطی را در دست گرفت. «سباستین کورتس»، صدراعظم اتریش نیز از سوی احزاب راست افراطی در سال گذشته میلادی توانست با جلب آراء عمومی، دولت این کشور را تشکیل دهد.
پیروزی محتمل دموکرات‌های افراطی
با این حساب، پیروزی راست‌های افراطی در سوئد امری بعید و دور از ذهن به نظر نمی‌رسد، چراکه دموکرات‌های سوئد که همان حزب ملی‌گرا و ضد مهاجرت هستند، هم‌اکنون در صدر نظرسنجی‌ها قرار دارند. پیش‌بینی‌های حاصل از نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که حزب سوسیال‌دموکرات سوئد (حزب حاکم)، حدود ۲۵ درصد از کل آراء در انتخابات امروز را به خود اختصاص خواهد داد. این در حالی است که این حزب در انتخابات دوره پیشین ۳۱ درصد آراء را کسب کرده بود.
با توجه به قدرت‌گیری احتمالی حزب دموکرات سوئد، ادامه کار دولت کنونی دشوار خواهد بود. دولت فعلی سوئد، ائتلافی است از چهار حزب محافظه‌کار و لیبرال که ممکن است در این دوره از انتخابات نتوانند کرسی‌های لازم را تصاحب کنند. این احزاب با توجه به نظرسنجی‌ها، از قبل موضع خود را اعلام و تصریح کرده‌اند که حاضر به ائتلاف با حزب راست‌های افراطی نیستند. ازاین‌رو ممکن است که سوسیال‌دموکرات‌ها در صورت پیروزی مجدد، تصمیم بگیرند که حساب خود را از راست‌گرایان افراطی جدا کنند، دولت اقلیت تشکیل دهند و درنتیجه با افت بی‌سابقه مقبولیت سیاسی مواجه شوند.
تبعات پیروزی راست‌های افراطی
چنانچه راست‌های افراطی که این روزها با اقبال عمومی مواجه‌اند، عنان قدرت را در دست بگیرند، ارتباطات این کشور آرام و مرفه با اتحادیه اروپا کمرنگ‌تر خواهد شد. این اتفاق ناخوشایندی برای بلوک کشورهای اروپایی است که در حال حاضر با معضلات عدیده‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کند و به حد کافی تضعیف‌شده است. این حزب پوپولیستی علاوه بر نگاه انتقادی و سخت‌گیرانه‌اش در مسئله پناه‌جویی و پناهندگی از مخالفان اتحادیه اروپا نیز محسوب می‌شود.
چرا محبوبیت دارند؟
نرخ بیکاری در سوئد تا حد زیادی پایین و سرانه درآمد ناخالص ملی این کشور از میانگین اتحادیه اروپا بالاتر است. افزون بر این، سوئد در ارزیابی‌های بین‌المللی در زمره یکی از ده کشور خوشبخت جهان قرار دارد و درواقع باید گفت که اوضاع‌واحوال سوئد و شهروندانش از هر زمان دیگری بهتر است. سؤال اینجاست که با این تراز و کارنامه خوب، چرا سوئدی‌ها به احزاب سنتی پشت کرده‌اند و افراطی‌ها را –لااقل در نظرسنجی‌ها – برای تصدی حاکمیت ترجیح می‌دهند؟ ریشه این مسئله را نباید در موضوعی جز مهاجرت جستجو کرد. موضوع مهاجرت، اصلی‌ترین محور تبلیغات انتخاباتی اخیر در سوئد بود. احزاب راست افراطی در طول سال‌های گذشته در بسیاری از کشورهای اروپایی با تبلیغ علیه پذیرش پناه‌جویان و انتقاد از سیاست‌های کلان اتحادیه اروپا موقعیت خود را نزد افکار عمومی بهبود بخشیده‌اند. پروپاگاندای راست‌های افراطی درباره مهاجران آن‌قدر سنگین بود که مسئله امنیت، به یکی از دغدغه‌های اصلی شهروندان سوئدی تبدیل شود و وجاهت آن‌ها را در میان رأی‌دهندگان افزایش داده است.
در سال 2015، چهار سال پس از آغاز بحران سوریه،، سوئد میزبان 163 هزار پناه‌جو شد که نسبت به دیگر کشورهای اروپایی بالاترین نرخ پذیرش را داشت و رکوردی تاریخی را برای این کشور رقم زد. حتی پیش از سرریز مهاجران جنگ سوریه به اروپا هم این کشور یکی از مهاجرپذیرترین کشورهای جهان بود اما دو سال پیش، همه‌چیز تغییر کرد، زیرا تعداد پناه‌جویان از جمعیت کل این کشور پیشی گرفت. دولت اقلیت سوئد ضمن کنترل موقت مرزها و تشدید قوانین مربوط به درخواست پناهندگی، به طرز بی‌سابقه‌ای از سیاست مهاجرتی خود عقب‌نشینی کرد. گرچه این راهکار موجب کاسته شدن نسبی موج مهاجرت به سوئد شد، اما اعتماد به حزب ائتلافی حاکم یعنی سوسیال‌دموکرات باز هم کمتر شد.
فارغ از نتیجه انتخابات سوئد که ساعت هشت امشب به وقت محلی اعلام می‌شود، اگر چینش جناح‌های سیاسی کشورهای اروپایی در شطرنج قدرت را در کنار حمایت مردم از جریان‌های ضد مهاجرتی به‌صورت کلان ارزیابی کنیم، درمی‌یابیم که مردم قاره سبز از راهبردهای بروکسل در خصوص حمایت از جریان‌های تروریستی به ستوه آمده‌اند و از این طریق، پیام روشن «نه به تروریسم» را به سیاستمداران اتحادیه اروپا مخابره می‌کنند.
انتهای پیام/4077/پ
انتهای پیام/