عکاسی تئاتر در حال پوست‌اندازی است/ در هنر منیّت داشتن غلط است

مهدی آشنا در گفتگو با خبرنگار تئاتر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، چقدر عکاسی تئاتر رشد داشته گفت:‌ داستان عکاسی تئاتر داستانی بود که سال‌ها پیش وارد عرصه شدم. در آن زمان افراد محدودی در این حوزه کار می‌کردند که همه آنها را می‌شناختند اما هر چه به سمت جلو رفتیم و زمان گذشت دیدیم عکاسان جدیدی آمدند و این ارتباط مستقیم با تبدیل دوربین‌های آنالوگ به دیجیتال داشت.

وی با اشاره به اینکه عکاسی تئاتر امروز بهتر از پیش شده، اظهار کرد: با ورود دوربین‌های جدید عکاسی در دسترس‌تر شد. این امر باعث شد تا کسانی که نسبت به قدیم علاقه‌مندی کمتری به عکاسی تئاتر دارند وارد این عرصه شوند که هم حسن و هم ضرر با خود به همراه داشت چرا که هرکس که علاقه‌مند و فکر می‌کرد استعدادی در عکاسی دارد وارد این حوزه می‌شد و بعد از مدتی از کنار می‌رفت. این موضوع برای افراد ضرر زیادی داشت چون زمانی که صرف عکاسی و آموختن آن می‌شد با کنار رفتن فرد، سوخت می‌شد و از بین می‌رفت. چنین افرادی مجبور می‌شوند سراغ کار دیگری روند و به همین دلیل هم ما عکاسانی داریم که عکس می‌گرفتند اما بعد وارد موسیقی یا طراحی پوستر شدند

این عکاس تئاتر بیان کرد: وقتی دوربین‌های دیجیتال جای خود را باز کردند تغییر و پوست‌اندازی در عکاسی تئاتر آغاز شد و تحولاتی شکل گرفت، البته من حس می‌کنم امروزه شرایط به حالت ثابت بازگشته است.

وی که از داوران جشنواره تئاتر استان تهران نیز بود، خاطرنشان کرد: وقتی برای داوری آثار بخش عکس جشنواره تئاتر استان تهران همراه با بابک برزویه و ابراهیم حسینی به پردیس تئاتر تهران رفتیم، در این مکان فرهنگی نکته‌ای را شاهد بودم که در من احساس هیجان زیادی ایجاد کرد. در این پردیس دیدم هر یک از عکاسان بدون در نظر گرفتن مسافت، از یک نقطه آمده بودند برخی از ورامین، برخی از کرج، برخی از مشهد عکاسی تئاتر کرده بودند و دوباره به منطقه خود بازگشته بودند و این برایم اتفاق خوبی بود.

از دیدن آثار جوانان انرژی مضاعفی گرفتم

داور بخش عکس جشنواره‌های تئاتر اظهار کرد: طی چند روز برگزاری جشنواره تئاتر استان تهران، وقتی که دیدم عکاسی از ورامین دو تئاتر عکاسی می‌کند و دوباره برمی‌گردد یا فردی از منتهی علیه غرب تهران به منتهی علیه جنوب شرقی می‌آید، انرژی مضاعفی گرفتم. از نظر من این امر یک تحول و شروع یک جریان در عکاسی تئاتر است.

وی افزود: در داوری‌های آثار جشنواره تئاتر استان تهران با موضوع عجیب‌ترین هم مواجه شدیم چراکه فکر نمی‌کردم آثار چندان باکیفیتی را ببینم و حتی به دبیرخانه اعلام کردم که امکان دارد که تعداد کمتری اثر مورد بررسی قرار گیرد. اما در مواجهه با آثار جشنواره تئاتر استان تهران دیدم نه تنها در میزان بررسی آثار مشکلی پیدا نکردیم بلکه متوجه شدیم چه عکس‌های باکیفیتی ارائه شده است.

آشنا تأکید کرد: اینکه یک عکاس از نقطه‌ای به پردیس تئاتر تهران می‌آید و عکاسی می‌کند، یک تحول برای عکاسی است و این نشان می‌دهد عکاسی تئاتر در حال پوست‌اندازی است. هیچ جای دنیا به اندازه ما نه عکاسی تئاتر را جدی گرفته‌اند و نه با آن آشنایی دارند. سراغ ندارم که جایی انجمن عکاسان داشته باشد ولی ما انجمن عکاسان خانه تئاتر داریم که خوشبختانه صنف منظم و منسجمی هم است.

وی گفت: آمدن جوانان موقعیتی برای آدم‌هایی چون من است که سال‌های بیشتری به عکاسی تئاتر پرداخته‌اند چون کشیدن بار مسئولیت جشنواره و داوری برای تعداد آدم خاص بسیار سنگین است اگرچه خوب است مسئولیت جشنواره‌ها را برعهده داشته باشیم، اما زمان آن رسیده که به جوانان بها داده شود تا در آینده‌ای نه‌چندان دور جا پای قدیمی‌ترها بگذارند و این یعنی تحول‌خواهی.

داور جشنواره تئاتر استان تهران اظهار کرد: من معتقد هستم جوانان هر جا پایشان را بگذارند آنجا بهشت البته احترام به پیشکسوت بر جوانان واجب است و جامعه مدرن باید با احترام به پیشکسوتان به جوانان توجه کند. در عکاسی تئاتر این موضوع در حال روی دادن است و این رشته خیلی رو به رشدتر از آن چیزی است که فکر می‌کنیم.

نسل جدید تجربه‌گراتر هستند

وی درباره تند شدن روند رشد عکاسی تئاتر نیز تشریح کرد: هیأت مدیره انجمن عکاسان خانه تئاتر کارگروه‌هایی را در دست تعریف دارد که شامل گردشگری و سفر، کارگاه آموزشی، روابط عمومی، برنامه‌ریزی و چشم‌انداز و ... است که بچه‌های جوان مسئولیت کارگروه‌ها را بپذیرند و فعالیت خود را آغاز کنند. این انجمن به دور از بروکراسی خشک اداری فعالیت می‌کند و این امکان را فراهم کرده که هم جوانان فعال شوند، نظر دهند و هم از نزدیک با کار افراد پیشکسوت آشنا شوند. البته آنچه لازم است تمام جوانان در نظر بگیرند حس مسئولیت‌پذیری است که باید تقویت شود.

آشنا با بیان اینکه حس مسئولیت‌پذیری در نسل جدید کمتر شده گفت:‌ من معتقد هستم هر نسل نسبت به نسل دیگر تفاوت دارد. نسل ما به خاطر فضا و برهه‌ای که در آن بزرگ شدیم و زندگی کردیم جسارت کمتری دارند اما نسل جدید این جسارت را دارد که حرف بزرگ بزنند، آرزوهای بزرگ کنند و حتی افق‌های دید گسترده‌تری داشته باشند. نسل جدید تجربه‌گراتر هستند و بیشتر از گوش دادن به تجربه کردن علاقه دارند و من این نسل را بیشتر می‌پسندم. این ویژگی برای من هیجان‌انگیز است.

نسل جدید باعث شد احساس کنم هنوز مفید هستم​

وی با بیان اینکه نسل جدید از نظر من خیلی قابل احترام است، تصریح کرد: معتقد هستم نسل جدید عکاس تئاتر از نسل من شادتر است. به خاطر همین شاید کمتر درگیر با مواردی چون مسئولیت‌ها شوند این نسل همچون سیل می‌ماند که نه تنها نمی‌ایستد بلکه همه‌چیز را با خود همراه می‌کند. نسل جدید از زمان بهتر استفاده می‌کند و ثانیه‌ها را بهتر می‌شناسد. بازدید از آثار عکاسان جوان باعث شد احساس کنم هنوز مفید هستم و ترجیح من این است که با این نسل جلو روم.

این عکاس تئاتر گفت: در حوزه عکاسی تئاتر که گاهی داوری و دبیری آن را انجام می‌دهم باید اول به خود و بعد به دیگران یادآور شوم که لازم است در مواجهه با این نسل صبر خود را بالا ببریم و کمی اعتمادمان به جوانان را تقویت کنیم. لازم است که به نسل جدید فضای بیشتری دهیم و بخواهیم یکسری چیزها را در اختیارمان بگذارند. ما باید آنها را درک کنیم، در مقابل نسل جدید هم باید در مقابل فروتنی بیشتری داشته باشند و فکر نکنند که به حد کافی رشد کرده‌اند چرا که در هنر منیّت داشتن غلط است، نباید فراموش کرد که همه‌چیز در دنیا متقابل است و اگر یک طرف در انجام وظایف کوتاهی کند یک جریان به‌درستی صورت نمی‌گیرد.

انتهای پیام/4031