مورچه‌های رهبر و وزنه‌بردار چگونه برای حمل غذاهای بزرگ با هم همکاری می‌کنند؟

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از BBC، دانشمندان می‌گویند که به نظر می‌رسد که مورچه‌ها یک تعادل کامل ریاضی میان فردیت و سازش‌کاری دارند. آنها این نتایج را از تحلیل ویدئوهایی از مورچه‌ها که در حال حمل مواد غذایی هستند، کشف کرده‌اند.

دانشمندان از گونه‌ای بسیار معمول با نام مورچه دیوانه لانگهورن برای این تحقیقات استفاده کردند. نام این گونه مورچه به دلیل رفتارهای دیوانه‌‌وار این مورچه‌ها در حین راه رفتن است.

این مورچه‌ها بی‌هدف و در فواصل بسیار کوتاهی به نظر می‌رسد که بی‌هدف به این طرف و آن طرف می‌روند. اما یافته‌های جدید دانشمندان نشان می‌دهد که رفتار این مورچه‌ها چندان هم بی‌هدفانه نیست.

پیشاهنگان بازور

یکی از فیزیکدانان این تیم تحقیقاتی می‌گوید: «گروه وزنه‌بردار مورچه‌ها حساسیت بسیار زیادی به مورچه‌های رهبر دارند و به نظر می‌رسد که سطح فردگرایی نامنظم این مورچه‌ها در حد بسیار مناسب و مطلوبی است. حدود 90 درصد مواقع، مورچه‌ها با جریان گروه حرکت می‌کنند و وادار به حرکت در مسیری می‌شوند که بقیه هستند. آن 10 درصد بقیه هم کلا برای خودشان زندگی می‌کنند».

این بدان معناست که در کل، همه اعضای تیم حمل غذا با هم کار و از جنگ بی‌ثمر اجتناب می‌کنند. اما مهم‌تر از آن این است که با وجود خط نامنظم حرکت گروه و وجود درجه‌ای از بی‌ثباتی، هر مورچه به مورچه بعدی که می‌رسد، اطلاعات را با او به اشتراک می‌گذارد و براساس آن اطلاعات، مسیر حرکتش را تعیین می‌کند.

دانشمندان می‌گویند: «رهبری که همراه مورچه‌ها حرکت می‌کند، مجبور نیست که خودش را معرفی کند و لازم نیست که قوی‌تر از بقیه باشد. او باید مسیر حرکت را ادامه دهد و مورچه‌های دیگر را به ادامه مسیر وادارد».

تنها ارتباط آنها در این سیستم، نیروهایی است که آنها از اشیای اطراف‌شان حس می‌کنند. جالب اینجاست که سرعت حرکت مورچه‌ها بستگی به مواد غذایی دارد که دارند حمل می‌کنند و هرچقدر این مواد مهم‌تر باشد، سرعت انتقال آن به لانه سریع‌تر است.

هر چه بار بیشتر، سازشکاری بیشتر

دانشمندان برای آزمایش‌های بیشتر، مواد غذایی را در اختیار مورچه‌ها قرار دادند که بزرگتر از غذاهای معمول آنهاست. آنها می‌گویند: «پیش‌بینی کرده بودیم که می‌توانیم با ترکیبی از سازشکاری و عدم دنباله‌روی با مورچه‌ها بازی راه بیندازیم. اگر مورچه‌ها بخواهند مواد غذایی بزرگی را حمل کنند، نیاز به تعداد بیشتری مورچه‌ دارند و هر مورچه‌ای که بتواند این مواد را حمل کند، احساس قدرت بیشتری می‌کند و در نتیجه حس سازشکاری بیشتری نیز از خود نشان می‌دهد».

همین امر موجب می‌شود که مورچه‌های وزنه‌بردار، فقط حمل بار را به عهده می‌گیرند و مسیریابی را به اعضای دیگر گروه می‌سپارند.

مترجم: نسترن صائبی