مدارس خشت و گلی در کمین جان دانش‌آموزان مناطق محروم
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا از خانه ملت، محمدباسط درازهی از وجود حدود 1000 مدرسه خشت و گلی در ایران خبر داد و گفت: در سال‌های گذشته آموزش و پرورش خبر از کپرزدایی داد و بسیاری از مدارسی از این دست از بین رفت اما اهالی مناطق محروم بر این باورند که ای کاش مدارس کپری باقی می‌ماندند چرا که مدارس خشتی علاوه بر اینکه در اثر یک باد و طوفان ساده ریزش خواهند داشت و به‌دلیل استفاده از بدنه بسیار سنگین درخت خرما به عنوان ستون، بسیار آسیب‌رسان هستند.
مدارس خشت و گلی بسیار خطرناک‌تر از مدارس کپری هستند
نماینده مردم سراوان، سیب، سوران و زابلی در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه مدارس خشتی و گلی بسیار خطرناک‌تر از مدارس کپری هستند، ادامه داد: مشکل مدارس کپری بیشتر در حوزه سرمایش و گرمایش است و اگرچه روا نیست اما دانش‌آموزان سختی کشیده مناطق محروم می‌توانند این شرایط را تحمل کنند.
دولت از ظرفیت تمام دستگاه‌های درآمدزا برای نوسازی مدارس استفاده کند
وی با اشاره به اینکه جوانان مناطق محروم بیشترین افتخارات را برای این کشور به دست آوردند اما کمترین توجهی به آن‌ها می‌شود، اضافه کرد: نوسازی و بازسازی مدارس صرفاً از عهده آموزش و پرورش و سازمان نوسازی مدارس بر نمی‌آید به همین دلیل دولت باید از ظرفیت تمام دستگاه‌های اقتصادی و درآمدزا برای حل این مشکل استفاده کرده و بسته مشخصی برای گذر از این بحران ارائه دهد.
وجود بیش از 100هزار بازمانده از تحصیل در استان سیستان و بلوچستان
درازهی تصریح کرد: وجود بیش از 100 هزار بازمانده از تحصیل در استان سیستان و بلوچستان که نزدیک به 28 هزار نفر آن‌ها در مقطع ابتدایی هستند، علاوه بر اینکه خطر بسیار بزرگی برای کشور است، این سوال را ایجاد می‌کند در 40 سال گذشته دولت‌ها چه کرده‌اند که امروز شرایط آموزشی کشور این‌گونه اسفناک است.
راه نجات سیستم آموزشی سیستان و بلوچستان ایجاد خوابگاه‌های آموزشی است
وی پیشنهاد داد: راه نجات سیستم آموزشی سیستان و بلوچستان ایجاد خوابگاه‌های آموزشی به‌ویژه برای دختران است، اگرچه این پیشنهاد را بارها ارائه داده‌ام اما گوش شنوا نیست.
عضو هیات رئیسه کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی همچنین با انتقاد از فاصله بسیار معنادار استان سیستان و بلوچستان با استانداردهای رفاهی و حتی استان‌های همجوار، بیان کرد: باید نگران این فاصله معنی‌دار بود، چراکه ممکن است مردم را از نظام و حاکمیت ناامید کند.
انتهای پیام/4009/
انتهای پیام/