نگاه به مسکن اجتماعی، مانند خانه مجردی است

محمدعلی ربانی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری آنا با بیان اینکه طرح مسکن اجتماعی در ابتدا با هدف در اختیار قرار دادن آپارتمان‌هایی با متراژ کم و تنها در حد سکونت برای زوج‌های جوان طرح شد، افزود: بر همین اساس آپارتمان‌هایی با متراژ حدود 40 متر در مجتمع‌های بزرگ ساخته شد، اما به علت تلاقی فرهنگ‌های مختلف و تبعات اجتماعی ناشی از آن، استقبال چندانی از طرح نشد.

وی درباره تفاوت‌های اجرای طرح مسکن اجتماعی در ایران و سایر کشورها تصریح کرد: طرح مسکن اجتماعی در کشورهایی نظیر روسیه، شوروی و ترکمنستان اجرا شد و دولت در شوروی سابق واحدهای مسکن اجتماعی را به صورت رایگان در اختیار مردم قرار داد، اما در ایران این واحدها در ازای آورده مردمی و سرمایه‌گذاری بانک‌ها واگذار خواهند شد.

ربانی ادامه داد: مسکن اجتماعی در واقع یک واحد سوئیت بوده که به عنوان جایگاه موقت زندگی برای ساکنان آن محسوب می‌شود، بنابراین خانواده‌ها نیز نگاه سکونت‌گاه و خانه‌های مجردی به آن دارند و به همین علت اغلب از سکونت در آنها امتناع می‌کنند.

عضو هیات مدیره انجمن انبوه‌سازان استان تهران اضافه کرد: اگرچه مسکن مهر نیز در برخی مناطق به علت فراهم نبودن زیرساخت‌ها چندان مورد استقبال قرار نگرفت، این طرح کمک بیشتری برای خانه‌دار شدن افراد فاقد مسکن کرد.

وی تاکید کرد: با توجه به اینکه ترکیب متراژهای در نظر گرفته شده برای واحدهای مسکن مهر به طور متوسط حدود 80 متر بود، بنابراین این واحدها را می‌توان به عنوان سکونت‌گاه‌های دائمی خانوار تلقی کرد و به همین علت نیز تبعات اجتماعی کم‌تری نسبت به مسکن اجتماعی دارند.

عضو هیات مدیره انجمن انبوه‌سازان استان تهران عنوان کرد: مسکن مهر در زمان خود سرمایه‌های ملی را احیا کرد، اما در انتهای مراحل اجرا نتوانست آن طور که باید این سرمایه‌ها را به سرانجام برساند.