صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۱:۱۲ - ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۷
حمیدرضا بی‌‌تقصیر*

کارمندان و تاثیر منفی شبکه‌‏های اجتماعی

کد خبر : 274901

برای اخذ یک امضا وارد اداره‌‏ای شدیم. کارمند این اتاق در اتاق روبه‌رو مشغول معرفی گوشی جدیدش بود. صدایش را می‌‏شنیدیم. در فضایل گوشی و امکاناتش می‏‌گفت. دقایقی منتظر ایستادیم. با یک لبخند تصنعی سری تکان داد و به بحثش ادامه داد. همچنان ایستاده بودیم. ربع ساعت گذشت و حضرتش به اتاقشان برگشتند و رخصت حضور دادند، همزمان با ورود ما برایش پیامکی آمد، با عجله با گوشی‌‏اش ور رفت. ایستاده بودیم. بی‌‏توجه به ما متن پیامک را کپی کرد و از طریق یکی از شبکه‏‌های اجتماعی تحت موبایل برای چند نفر فرستاد. در این حالت مدام می‌‏خندید. از طریق تلفن به چند نفر از همکارانش تماس گرفت که سری به گروه بزنند، لطیفه‌ای باحال برای گروه فرستاده است.


از زمان ورود به اداره قریب نیم‌‏ساعت گذشته است. ایستاده‏‌ایم و جناب کارمند کاغذمان را مرور می‌‏کند و خواهان سوابق آن می‌‏شود. باید به اتاقی دیگر برویم. می‌‏رویم. اتاق شلوغ است. سه کارمند در حال دیدن یک کلیپ روی تبلت کارمند مورد نظر هستند. با احترام ضربه‌‏ای به در می‌زنیم. پاسخی به گوش نمی‏‌رسد. ضربه دوم و سوم هم کارساز نیست. حضرات محو معجزه تبلت هستند. سرفه که می‏‌کنیم از گوشه آبروان نگاهمان می‏‌کنند. اذن ورود می‌‏دهند. باید لحظاتی در انتظار باشیم. دو نفر از آنان نق می‌زنند و از کنار ما جماعت ارباب رجوع عبور می‌‏کنند.


با گذر از مشکلات فرهنگی و اجتماعی که استفاده از فضاهای مجازی به همراه دارد می‌‏توان از اعتیاد تلگرامی، اینستاگرامی، واتس آپی و...، که در بین میلیون‏ ها کاربر ایرانی وجود دارد به عنوان معضلی اساسی نام برد. تعلق خاطر برخی از کارکنان به این شبکه ها آزاردهنده است. این مقوله نوعی دهن کجی به موضوع تکریم ارباب رجوع است. شبکه ‏های اجتماعی مخل کارِ کارکنانی است که وظیفه خدمت رسانی به مردم و حل مشکلات آنان را بر عهده دارند.


غرق شدن بسیاری از کارکنان در این فضاها و گروه‌ها نه فقط به لحاظ زمانی بلکه از جنبه روحی و روانی، آنان را در شرایطی قرار می دهند که کارایی لازم برای انجام برنامه های روزانه خود را ندارند.


موضوعات این چنینی نه فقط باعث اضرار منافع فردی است بلکه منافع جمعی را نیز به خطر می اندازد. کارمندان و افرادی که باید وقت خود را در خدمت جامعه و دیگر اشخاص بگذارند، با غرق شدن در دنیای مجازی، تغییر رفتار و تغییر فرهنگی را تجربه کرده و دیگر علاقه چندانی به مسیر خدمتگزاری به دیگر افراد جامعه را نخواهند داشت.


*مسئول روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشمر


انتهای پیام/

ارسال نظر