ربات‌های پرستار در سرای سالمندان ژاپن
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، جمعیت ژاپن هم‌اکنون به گونه‌ای است که یک سوم آن را افراد سالخورده تشکیل می‌دهد و دولت این کشور با چالش بزرگی برای نگهداری این افراد مواجه است و جالب اینجاست که این دولت روش جالبی را برای روبه‌رو شدن با این چالش پیش گرفته و آن استفاده از ربات‌هاست.
کلاس ورزش با پی‌پر
طول عمر در جوامع دنیا، به‌خصوص ژاپن بالا می‌رود. بنابر ارزیابی‌ها، در سال ۲۰۳۵ یک سوم جمعیت ژاپن ۶۵ ساله خواهد بود. حتی امروز هم ژاپن برای مراقبت بهتر از سالمندان رباتها را به کار گرفته است.
پی‌پر: راست، چپ، آفرین
در این سرای سالمندان در توکیو پی‌پر که رباتی است انسان‌نما کلاس ورزش گذاشته است. او که صدایش الکترونیکی است به حاضران آموزش می‌دهد: راست، چپ، آفرین. از پی‌پر در حال حاضر در حدود ۵۰۰ خانه سالمندان ژاپن استفاده می‌شود. او نه تنها می‌تواند گروه‌های ورزشی را سرپرستی کند بلکه می‌تواند گفت‌وگوهایی ساده نیز انجام دهد.
بازی با آی‌بو
در سرای سالمندان «شی ـ تومی» رباتها می‌توانند جایگزین حیوانات خانگی شده‌اند و با سالمندان ارتباط برقرار کنند. در این تصویر یک زن با رباتی به نام آی‌بو بازی می‌کند. در این خانه سالمندان گروه پرستاران از ۲۰ نوع مختلف این ربات برای سرگرم کردن ساکنان استفاده می‌کنند. دولت ژاپن امید دارد که این خانه سالمندان به الگویی حتی برای خارج از کشور تبدیل شود.
ربات خرسی که به نوازش جواب می‌دهد
«پارو» یکی دیگر از این ربات‌هاست. سال‌ها طول کشید تا این ربات خرس‌مانند که حسگرهای لمسی دارد تولید شود. تعداد آنها در سراسر دنیا در حال حاضر پنج هزار تاست و در ژاپن سه هزار تای آن وجود دارد. پارو گران است، در ژاپن ۸۰۰ دلار قیمت دارد و در اروپا برای هر یک باید پنج هزار یورو بپردازی. او ارزش خود را تنها مدیون بدن خز مانند خود نیست، بلکه مدیون این است که وقتی نوازشش می‌کنی با صدای خود به آن واکنش نشان می‌دهد.
پارو در ارتباط با سالمندان
پارو در ارتباط با انسان از چنان توانایی‌هایی برخوردار است که دولت ژاپن پذیرفته برای ارزان‌تر شدن آن برایش یارانه بپردازد. حضور او سالمند را دلگرم می‌کند، چون پارو نه تنها به نوازش بلکه به صحبت و نور هم واکنش نشان می‌دهد. سرش را تکان می‌دهد، چشمک می‌زند یا مثل یک فُک زوزه می‌کشد.
مددکار بهیاران
رباتها تنها همدم ساکنان سرای سالمندان نمی‌شوند. آنها مددکار بهیاران نیز می‌شوند. وقتی بهیار می‌خواهد کهنسال کم‌توانی را بلند کند رباتی که به شکل کوله‌پشتی با سگگ‌هایی در جلو طراحی شده، مانند عضله کمکی به او یاری می‌کند. در واقع این ربات یک اسکلت خارجی است که وقتی بهیار این ربات را که «مانتوی عضله» نام دارد می‌پوشد بلند کردن بیمار را برایش راحت‌تر می‌کند.
کمک به مراقبت از بیمار
برخی رباتها مثل لباس طراحی شده‌اند. مددکار آنها را قبل از این که سالمندان کم‌توان را حرکت دهد می‌پوشد و آنهامثل عضله کمکی به یاری او می‌آیند. مددکار با پوشیدن این ربات احساس بهتری دارد و به خاطر بلند کردن یا حرکت دادن سالمند کمتر به کمردرد مبتلا می‌شود.
عصای پیری
رباتها امروزه می‌توانند در راه رفتن نیز به سالمندان کمک کنند. آنها تعادل ایجاد می‌کنند و نشان می‌دهند که باید پایت را حالا کجا بگذاری. با وجود همه این قابلیت‌ها دولت ژاپن به‌خوبی می‌داند که رباتها نمی‌توانند جای انسان را پر کنند. اما رباتها می‌توانند در تحرک و مراقبت به یاری مددکار بیایند تا او فرصت بیشتری برای وظایف دیگرش داشته باشد.
انتهای پیام/