«شعله‌ور» مفهوم باستانی حسد است/ تصویرکردن کاستی‌ها از روی حسن‌نیت
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری آنا، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «شعله ور» با حضور حمید نعمت‌الله؛ کارگردان، محمدرضا شفیعی؛ تهیه کننده، هادی مقدم‌دوست؛ نویسنده، دارا حیایی، مژگان صابری؛ پانته‌آ مهدوی‌نیا، بازیگران فیلم، روزبه رایگا؛ مدیرفیلمبرداری، مهدی سعدی تدوینگر و با مدیریت محمود گبرلو عصر امروز شنبه چهاردهم بهمن‌ماه در پردیس سینما گالری ملت برگزار شد.
در ابتدای این نشست نعمت‌الله در مورد اعتراضات مردم سیستان و بلوچستان نسبت به توهین به مردم این شهر در فیلم «شعله ور» گفت: در این فیلم بسیار با احتیاط رفتار کردیم و سعی کردیم همه چیز را رعایت کنیم. وقتی ما فیلمی در این شهر می‌سازیم با اینکه سعی می‌کنیم زیبایی‌های اقلیم آن منطقه را نشان دهیم، باید مشکلات را هم نشان دهیم، واقعیت‌ها هستند و نمی‌توان انکارشان کرد.
وی ادامه داد: مواد مخدر در هر شهری پیدا می‌شود. ما نمی‌خواهیم جایی را بد نشان دهیم. مسئله مواد مخدر مشکل این سرزمین است و اگر آن را نشان دادیم از روی حسن‌نیتمان بوده است. ما حتی کم‌آبی این منطقه را بیان کردیم، در مورد فقر هم چیزهایی گفتیم. بهتر است با مهربانی فیلم را ببینیم. از همین جا می‌گویم عاشق سیستان و بلوچستان هستم.
محمدرضا شفیعی؛ تهیه‌کننده این فیلم در همین خصوص بیان کرد: هنوز کسی فیلم را ندیده است که اعتراض کند. در افتتاحیه فجر در سیستان و بلوچستان فیلم ما نمایش داده شد و عده ای مدعو آنجا بودند این مسئله را برای من بیان کردند.
وی افزود: افرادی که در صف اول تماشا هم بودند نکاتی به ما گفتند و مدیرکل استان هم خیلی زود واکنش داده که اجازه نمی‌دهیم فیلم در این استان نمایش داده شود. جز این مسئله، چیز دیگری نیست و جوانان این استان به ساخت و تولید اثر کمک بسیاری کردند. ما صادقانه رفتار کردیم و فیلم را بدون شیله‌پیله ساختیم.
این تهیه‌کننده در مورد اینکه علت شرکت نکردن این فیلم در جشنواره سال قبل چه بوده، توضیح داد: سال گذشته نزدیک به 20 دقیقه فیلم را مونتاژ کردیم و گفتند نمی‌شود این میزان فیلم را دید و داوری کرد. بنابراین ما به جشنواره نرسیدیم.
نعمت‌الله در پاسخ به این سوال که چرا استان سیستان و بلوچستان را برای این فیلم انتخاب کرده، گفت: این مکان با قصه ما مناسب بود. مثلا آنجا دریاچه دارد و ممکن است کسی غرق شود و... مفهوم باستانی حسد برایم جالب بود آن هم در خطه‌ای که خلق و خوی باستانی دارد، وقتی می‌گوییم زابل صحبت از رستم است. پتویی که امین حیایی دور خود می‌پیچید هم شبیه به شکوه تاریک قرون وسطی بود. سیستان جایی است که باد می‌آید و حال و هوای افسون که برایم جالب بود را القا می‌کرد.
وی افزود: برای طراحی سازه‌ای که داشتیم هم فکر کردیم و رنگ و احوالی را ساختیم که جذابیت داشت. محرومیت این استان هم با موضوع فیلم و محرومیت‌های یک انسان حسود همخوانی داشت. پس ضرورت‌های قصه این استان را برای من به عنوان یک مکان مطلوب معرفی کرد.
هادی مقدم‌دوست؛ نویسنده این فیلم در همین زمینه بیان کرد: اینکه علاقه‌مند بودیم فیلمی در مورد حسد بسازیم که بشر از باستان با آن درگیر بوده، معلوم ما بود و ما سایر مجهولات را براساس این معلول پیدا کردیم. حسد به عنوان پدیده ای مربوط به روح انسان به درون او برمی گردد. موضوع بیرونی و اجتماعی که با حسد پیوند دادیم، عددی شدن یا بهتر و برتر شدن و متمایز داشتن بود که امروز خیلی شایع شده، مثل پایین آمدن رضایت آدم‌ها از مشاغل‌شان که زمینه سازی حسد رامی سازد و عناصر دورنی و اجتماعی دو عنصر مهم برای نگارش فیلمنامه بود.
وی ادامه داد: سیستان و بلوچستان با اینکه محروم است ولی تمایزهایی که ما را آزار می‌دهد، ندارد. در این مکان خویشاوندی وجود دارد و اگر کسی از نظر اقتصادی با دیگر فرق دارد چندان مطرح نمی‌شود. ما می‌خواستیم نشان دهیم که فرد حسود در فضای جدا از شهر و طبقه‌بندی‌ها، بازهم حسود است و ما کنش‌های شخصی کاراکتر را باز هم در منطقه‌ای دیگر دیدیم.
مقدم‌دوست با اشاره بهوجه پژوهشی این فیلم گفت: ما چندین بار برای ساخت به منطقه رفتیم و براساس پژوهشی که داشتیم نقاطی را انتخاب کردیم.
انتهای پیام/