زنگ خطر ورود آلاینده‌ها به دریای خزر
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، علی ماشینچیان در تشریح وضعیت دریاهای ایران در مواجهه با منابع آلاینده دریا گفت: «دریای خزر چون اکوسیستمی بسته دارد، آلاینده‌های ورودی به آن به مرور انباشته شده و چون میزان آلودگی ورودی از ظرفیت خودپالایی این دریاچه بیشتر می‌شود، زنگ خطر را برای دریای خزر به صدا درخواهد آورد.»
ماشینچیان با بیان اینکه در بحث آلودگی محیط زیست بخصوص دریاها با طیف وسیعی از آلاینده‌ها روبرو هستیم، گفت: «بر اساس تعاریف، هر نوع ماده یا انرژی که ورود آن به محیط زیست، تعادل اکوسیستم را بر هم زده و فعالیت انسان و سایر موجودات زنده را در آن محیط مختل کند، آلاینده محیط زیست است.»
وی منابع آلاینده دریا را در سه گروه مورد بررسی قرار داد و اظهار کرد: «گروه اول، شامل منابع آلاینده با منشأ خشکی است که عمده‌ترین منبع آلاینده دریا را تشکیل می‌دهند. این منبع آلاینده به واسطه عدم مدیریت صحیح در دفع آلاینده‌های ناشی از فعالیت‌های شهری و صنعتی است که در نزدیکی سواحل یا آبراه‌های ورودی به دریاها انجام شده است؛ گروه دوم از منابع آلاینده دریا نظیر تأسیسات نفت و گاز است که در خود دریا واقع هستند؛ منبع سوم آلاینده دریاها نیز ناشی از آلودگی هوا است که به واسطه نزولات جوی وارد آن می‌شود.»
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خاطرنشان کرد: «از آنجایی که دریای عمان و خلیج فارس به آب‌های آزاد راه دارند، اگر آلودگی وارد آن‌ها شود، به‌واسطه گردش جریانات دریایی و اقیانوسی و حجم زیاد آب، به مرور زمان از بین می‌رود. اما دریای خزر چون اکوسیستمی بسته دارد، آلاینده‌های ورودی به آن به مرور انباشته شده و چون میزان آلودگی ورودی از ظرفیت خودپالایی این دریاچه بیشتر می‌شود، زنگ خطر را برای دریای خزر به صدا درخواهد آورد.»
این استاد دانشگاه با بیان اینکه دریای خزر در معرض ورود آلاینده‌های نفتی و میکروبی قرار دارد، تصریح کرد: «استحصال نفت و گاز توسط کشورهای حاشیه دریای خزر باعث ایجاد آلودگی نفتی در آن شده است که به موجب جریانات دریایی این آلودگی علاوه بر سواحل کشورهای استحصال‌کننده نفت و گاز در این دریا به سواحل ایران نیز می‌رسد. آلودگی میکروبی که منشأ اصلی آن را فاضلاب‌های شهری ورودی به رودخانه‌ها و دریا تشکیل می‌دهند نیز از جمله مواردی است که در صورت عدم توجه به جلوگیری از ورود این آلاینده‌ها به دریای خزر در آینده با معضلات جدی روبرو خواهیم شد.»
ماشینچیان آلودگی ناشی از آلاینده‌های حاوی فلزات سنگین نظیر کادمیوم، سرب و جیوه را آلودگی‌های دریا دانست و ادامه داد: «از آنجایی که برخی از این فلزات سنگین جذب بدن آبزیان می‌شوند، بررسی و ارزیابی شرایط و میزان این فلزات در بدن آبزیان که به نوعی با سلامت انسان در ارتباط است، باید بیش از گذشته مورد توجه قرار بگیرد.»
وی اظهار کرد: «از دیگر معضلاتی که در حوزه آلودگی‌های دریا با آن روبرو هستیم، آلودگی پسماندهای جامد بخصوص پلاستیک‌ها در دریاها است. متأسفانه این میزان آلودگی به حدی زیاد است که حتی در تصاویر ماهواره‌ای در اقیانوس‌ها نیز قابل مشاهده است؛ مصرف بی‌رویه سموم کشاورزی از دیگر دلایل آلودگی دریاها است و امروزه به جای سموم کشاورزی که پایدار و تجزیه‌ناپذیر بودند از سموم کشاورزی قابل تجزیه در طبیعت استفاده می‌شود، اما این امر به آن معنا نیست که این سموم بر محیط زیست تأثیری نداشته باشند. استفاده بی‌رویه از هر گونه سموم شیمیایی بدون شک برای محیط زیست و به‌خصوص آبزیان خطرناک خواهد بود.»
استادیار واحد علوم و تحقیقات با بیان اینکه همه ما در قبال حفاظت از محیط زیست مسئول هستیم، خاطرنشان کرد: «متأسفانه برخی تصور می‌کنند تنها سازمان حفاظت از محیط زیست است که باید در حوزه کاهش و پاکسازی آلودگی در محیط زیست اقدام کند؛ معتقدم اگر مردم نسبت به این امر احساس مسئولیت نکنند، هیچگاه سازمانی با چند هزار پرسنل نمی‌تواند آلودگی‌های ایجاد شده از سوی ده‌ها میلیون نفر را از بین ببرد.»
انتهای پیام/