یک درصد دانشجویان در دام قرص‌های اعتیادآور
به گزارش گروه رسانه‌‌های دیگر آنا، این روزها در کنار سالن امتحانات دانشگاه‌ها، دانشجویان جزوه به دست و نگرانی را می‌بینیم که بعضا چشم‌هایشان ورم کرده و قرمز شده و از بی‌خوابی شبانه حکایت می‌کند.
از گوشه و کنار جامعه صدای خطر برای این دانشجویان به‌گوش می‌رسد؛ از مواد مخدری که برای تمرکز دانشجویان به‌دنبال بازار فروش است تا قرص‌های داروخانه‌ها که برای تمرکز بیشتر و بیدار ماندن کمک می‌کند و بی‌نسخه عرضه نمی‌شود اما در ناصرخسرو به‌راحتی به دست می‌آید. «ریتالین» و «ترامادول» قرص‌هایی است که با وجود عوارض سنگین، درمان بعضی بیماری‌ها هستند و این روزها گوش دانشجویان با نام این قرص‌ها آشناست.
ریتالین چیست؟
ریتالین یا متیل فنیدات نام دارویی است که محرک سیستم عصبی است. معمولا این دارو برای درمان بیش‌فعالی و نقص توجه و تمرکز و نارکولپسی (حملات خواب) توسط پزشکان با شرایط و مدت معلوم تجویز می‌شود. ریتالین تمرکز را بهبود می‌بخشد و اشتها را کم می‌کند. فرد را با نشاط کرده و بی‌خوابی یا اختلال در خواب ایجاد می‌کند.
ریتالین اگر چه کاربردهای پزشکی دارد اما برای افرادی که نیاز به مصرف آن ندارند (توسط پزشک تجویز نشده باشد) می‌تواند ایجاد اعتیاد و وابستگی کند.
ریتالین به شکل خوراکی، استنشاقی و تزریق استفاده می‌شود که در نوع تزریقی به دلیل وجود ماده‌ای به‌نام تالکوم (پودر تالک) که قابل حل در آب نیست باعث ایجاد آبسه در محل تزریق می‌شود و رگ‌های خونی کوچک را مسدود می‌کند که این عارضه آسیب‌های جدی به شبکیه چشم یا ریه و... وارد می‌کند. این دارو از خانواده مواد محرک بوده و در مغز عملکردی شبیه متاآمفتامین (شیشه) دارد. این به دلیل ایجاد تمرکز در شب‌های امتحان بین دانشجویان سوءمصرف می‌شود که حتی مصرف کم آن می‌تواند خطرناک و کاملا اعتیادآور باشد. باید توجه داشت مصرف ریتالین قدرت اعتیادآور بسیار بالایی دارد.
عوارض مصرف ریتالین
عصبی شدن و بی‌خوابی، تغییرات ضربان قلب و فشار خون که معمولا به صورت افزایش آن و در مواردی نیز به شکل کاهش دیده می‌شود، بروز افسردگی پس از آن، حرکات غیرقابل کنترل بدن، دردهای شکمی، کاهش وزن و مشکلات معده... .
در مقادیر بالای مصرف ریتالین
لرزش و پرش عضلات، توهم و هذیان، احساس حرکات و جنبش حشرات در زیر پوست، بروز حالت‌های پارانوئید (سوءظن)، تکرار حرکات و اعمال بی‌هدف (رفتارهای کلیشه‌ای) نامنظم شدن ضربان قلب و تنفس که در مواردی می‌تواند به شکل خطرناکی ادامه پیدا کند.
ترامادول چیست؟
ترامادول نوعی مسکن صنعتی از دسته دردهای مخدر یا افیونی است. این دارو بر اساس همانند‌سازی ساختار مولکولی نارسئین که یکی از آلکالوئید تریاک است، ساخته شده و مصرف آن با تجویز پزشک و به مدت محدود مجاز است.
متاسفانه به دلیل برخی عوارض سرخوشی توسط برخی افراد مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد که عوارض بسیاری را در پی خواهد داشت. به دلیل مکانیسم عمل مشابه این دارو با مورفین، مصرف مداوم آن به وابستگی جسمی و روانی مشابه اعتیاد به مواد مخدر منجر می‌شود. این دارو با نام‌های تجاری ترامال، ترامد، بایومادول، بیومادول، تدامول عرضه می‌شود.
واقعیت‌هایی در مورد ترامادول
روزانه پنج تا 10 نفر به خاطر کاربرد نادرست قرص ترامادول در بیمارستان لقمان حکیم تهران بستری می‌شوند و بیشتر آنها کسانی هستند که ترامادول را برای مصارف غیردرمانی به‌کار برده و مسموم شده‌اند.
مهم‌ترین و خطرناک‌ترین عوارض مصرف ترامادول خطر تشنج و افت عملکرد تنفسی است که خطر تشنج حتی در دوزهای درمانی در برخی بیماران گزارش و منجر به مرگ شده است.
از همین رو خبرنگار ما به سراغ یکی از 10 دانشگاه برتر کشور رفته است تا درخصوص مصرف داروها و مواد مخدر دانشجویان در ایام امتحانات گفت‌وگو کند.
رئیس مرکز مشاوره تحصیلی یکی از 10 دانشگاه برتر کشور که نخواست نامش منتشر شود از سرنوشت دانشجویی در مقطع فوق‌لیسانس یاد کرد که با نمرات بالا پیش می‌رفت و طی امتحانات برای بیدار ماندن و تمرکز بیشتر به مصرف دارو رو آورده بود. وی با ابراز تاسف از مصرف دارو در بین دانشجویان گفت: «این داروها صرفا به خاطر بودن در داروخانه‌ها اطمینان این دانشجو را جلب کرده بود و همین موجب اعتیاد او و اخراجش از دانشگاه شد. غافل از اینکه این داروها می‌تواند چه عوارض سنگینی داشته باشد.»
این مسئول مشاوره با استناد به تحقیقاتی که در دانشگاه‌های کل کشور صورت گرفته است، گفت: «نزدیک به دو درصد از دانشجویان کل کشور در طول یک سال گذشته، تجربه یک بار مصرف داروهای «ترامادول» و «ریتالین» را دارند و یک درصد از دانشجویان تجربه بیش از 10 بار مصرف این داروها را دارند که اعتیاد محسوب می‌شود.»
وی ادامه داد: «در دانشگاه‌های بزرگ کشور به علت سختی دروس و فشار درسی مصرف دانشجویان بیشتر است.» این مسئول همچنین از عوارض مصرف این داروها گفت: «مصرف آنها در بازه زمانی کوتاه (چهار تا 6 ساعت) می‌تواند به تمرکز، بیدار ماندن و افزایش یادگیری کمک کند اما این زودگذر و مقطعی است. بعد از این مرحله فرد اعتمادبه‌نفس خود را از دست می‌دهد و وقتی در شرایط عادی مطالعه می‌کند احساس می‌کند میزان یادگیری اولیه خود را ندارد و عوارضی چون افسردگی پس از قطع مصرف، بی‌قراری، عصبانیت، تحریک‌پذیری و کم شدن آب بدن را تجربه می‌کند.»
برخی گروه‌های اجتماعی بیشتر از دیگران از دارو استفاده می‌کنند و برخی فقط از داروهای خاص بهره می‌جویند. در این میان و در بین جوانان، دانشجویان سهم بسزایی در مصرف دارو به شکل تجویزنشده توسط پزشکان دارند. این داروها که طیف عظیمی را دربر می‌گیرند از مسکن‌ها تا ضد افسردگی و آرام‌بخش‌ها که به نظر می‌رسد رو به رشد است مانند «ترامادول» و «ریتالین».داروهایی که برای حضورشان در داروخانه‌ها به نوعی مهر اعتبار خود را در بین دانشجویان به دست آورده‌اند اما این در حالی است که متخصصین هم برای موارد به‌خصوص افسردگی و بیش فعالی در بازه زمانی کوتاه از این دارو برای درمان بیماران استفاده می‌کنند.
منبع: فرهیختگان
انتهای پیام/