صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۱:۳۰ - ۱۰ دی ۱۳۹۶

ساخت میکروربات با جلبک و آهن

محققان با استفاده از ترکیب نوعی جلبک و نانوذرات اکسید آهن موفق به ساخت میکرورباتی شدند که قابل هدایت درون بدن است. جلبک مورد استفاده در این پروژه خوراکی است و آسیبی به بدن نمی‌رساند.
کد خبر : 247003

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، نتایج منتشر شده در مقاله‌ای که در نشریه «Science Robotics» به چاپ رسیده است، نشان می‌دهد که یک ربات میکروسکوپی کوچک که از جلبک‌ها گرفته شده است، می‌تواند در پزشکی مورد استفاده قرار گیرد.
لی ژانگ از دانشگاه جینی هنگ‌کنگ موفق به ساخت این میکروربات شد؛ در این میکروربات از جلبک‌ها استفاده شده‌ است. او از یک گونه مارپیچ جلبک که مصرف خوراکی دارد، برای پوشش‌دهی نانوذرات اکسید آهن استفاده کرد. با این کار کنترل آن با استفاده از میدان مغناطیسی امکان‌پذیر است.
ضخامت این پوشش را می‌توان با استفاده از تغییر زمان غوطه‌وری جلبک در محلول حاوی نانوذرات تنظیم کرد. این ضخامت در عمر میکروربات و زمان ماندگاری آن قبل از تجزیه در بدن، تاثیرگذار است. اگر این ضخامت نازک باشد، میکروربات در مدت چند ساعت تجزیه می‌شود و در صورتی که ضخامت افزایش یابد، تا چند روز این میکروربات در بدن دوام خواهد داشت.
مغناطیس ابزار مناسب برای نیرودهی به میکروربات و کنترل آن است چرا که میدان مغناطیسی قادر است بدون هیچ آسیبی از بدن عبور کند. پیش از این محققان تلاش کرده‌ بودند از روش‌های کم‌خطر برای تامین انرژی روبات‌ها استفاده کنند.
استفاده از اسپیرولینا برای ساخت میکرورباتیک مزیت بزرگ از حیث حرکت دادن میکروربات است چرا که شکل فنری آن موجب می‌شود تا ربات بهتر حرکت کند. این ویژگی ساختاری میکروربات موجب می‌شود تا درصورت اعمال میدان مغناطیسی مناسب، بتواند به سمت عقب یا جلو حرکت کند که این به چگونگی اعمال میدان بستگی دارد.
این گروه در آزمایشی، اقدام به استفاده از طبیعت فلورسانس این جلبک کردند و نشان دادند که در صورت تزریق این ربات به پوست موش می‌توان تابش فلورسانس آن را در پوست شناسایی کرد. البته در صورت نفوذ میکروربات به نواحی عمیق‌تر پوست، امکان رصد آن از طریق فلورسانس امکان‌پذیر نیست. پژوهشگران برای حل این مشکل از روش تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) استفاده کردند. بررسی موش‌های آزمایشگاهی نشان داد که با MRI می‌توان این میکروربات را در معده‌ موش نیز رصد کرد.


انتهای پیام/

ارسال نظر