بخش‌های عبرت‌آموز تاریخ معاصر در مستند «ارثیه پدری»
به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، عدم تکرار اشتباهات مستلزم آگاهی و یادآوری دانسته هاست. آگاهی از راه طی شده، چگونگی پیمودن آن، تصمیمات و نتایج بر آمده از آن ها و نقاط تاریک و روشنِ گذشته.
جامعه بالغ و هوشمند جامعه ای است که از بستر تاریخ و وقایع آن برای عبرت آموزی و تجربه اندوزی بهره مند شود و از این طریق چه بسا بتوان با تصمیمات سنجیده ره صد ساله پیشرفت را یک شبه پیمود.
اگرچه کنجکاوی، تحلیل گری و حق طلبی از خصوصیات بارز مردم ایران است اما تناقض این خصوصیات با عدم توجه به فرهنگ مطالعه، خلأ عمیقی ایجاد کرده که در بزنگاه های جدی و عرصه های تصمیم و عمل، می تواند خسارات جبران ناپذیری را در تاریخ جاری و آتی کشور رقم بزند. از سوی دیگر حاصل این تناقض، تشنگی دائمی به دریافت اطلاعات خواهد بود.
در چنین شرایطی یکی از بهترین درمانهای مقطعی برای این بیماری، مستند است.لزوم توجه به رسالت مستند که در واقع همان کتاب، مجله، مقاله یا مکتوب مصور است، امروز بیش از هر زمان دیگری احساس می شود.
اما فیلمسازی از هر نوع آن و بهره مندی از ابزار رسانه مدت ها به بهانه های گوناگون از سوی قاطبه قشر انقلابی مورد غفلت واقع شده و به همین واسطه فرصت های بسیاری از انقلاب اسلامی عظیم و منحصر به فرد ایران سلب شده است. هرچند شاخصه انقلابی گری، متوقف نشدن در پس موانع بوده و انسان انقلابی در مواجهه با آنها همواره یا راهی می یابد و یا راهی میسازد، اما در امر رسانه این غفلت تا جایی بالا گرفته بود که حتی احساس نیاز برای حرکت در این مسیر وجود نداشت و واضح است که تا حرکت نباشد، مانع نیز مفهومی نخواهد داشت.
با تجربه های اجتماعی و سیاسی و پختگی به دست آمده در سالهای اخیر ، اینطور به نظر میرسد که سوزنبان رسانه انقلاب بالاخره بیدار شده و قصد دارد قطار این مهمترین ابزار را در مسیر صحیح آن قرار دهد. حال به مدد بیداری سوزنبان و توجه پیدا کردن به اصل حرکت در مسیر، باید علاوه بر اهتمام بر قوت در حرکت، برای جبران سالهای از دست رفته، شاخصه سرعت نیز مد نظر قرار گیرد.
در این میان یکی از راه های قابل توجه، تولید مستندهای آرشیوی است. از این طریق است که می توان موانعی همچون بودجه های کلان، تجهیزات به روز، سفرهای پرهزینه داخلی و خارجی، گرفتاری پشت درب اتاق مدیران و سایر موانع معمول و مرسوم را پشت سر گذاشته و پرشی قابل ملاحظه به سمت هدف نمود.
مستند آرشیوی بر محور محتوا علم میشود و تنها نیازمند سوژه یابی صحیح، سناریوی قوی، کارگردانی دقیق، متنی عالمانه و تدوینی هنرمندانه است تا بر پایه جهد و علم و بدون از دست دادن کیفیت در قالب، به بلندترین اهداف محتوایی و رسالت حقیقی و رسانه ای خود دست یابد.
مرکز مستند سوره با تمسک به همین مسیر، تولیدات جدیدی را آغاز نموده که این افق امیدبخش را روشن تر کرده است.
ارثیه پدری اثر دیگری از مهدی نقویان نمونه بسیار خوبی از این دست مستندها است که بخشی از تاریخ معاصر و عبرت آموز ایران را روایت میکند. سفری کم هزینه اما پر قیمت در درازنای سیاه و سفید تاریخ که روایتی شنیدنی از دوران حکومت پهلوی دوم دارد.
به امید آنکه با پیوستن جوانان محقق و هنرمند به این جریان پرفایده، شاهد افزایش کمی و کیفی این دسته از تولیدات باشیم و نیز خود این درمان مقطعی، احساس نیاز به مطالعه را در مخاطب بیدار کند و ترغیب کننده او به سمت درمان قطعی باشد، انشاءالله.
انتهای پیام/