برسد به دست آقای رئیس‌جمهور!
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا: تپه‌ی سفید روی میز اتاق جلسات، حکایت از انبوه نامه‌هایی دارد که مخاطبین غرفه خبرگزاری آنا در ایام نمایشگاه مطبوعات امسال در کنار غرفه برای آقای رئیس‌جمهور نوشتند. مشغول خواندن نامه‌ها که می‌شوی گذر زمان را حس نمی‌کنی، سر بلند می‌کنی، چند ساعت گذشته است. همه‌ی نگارنده‌ها دانشجو نیستند، کارمند، کارگر و بازنشسته هم از انتظارات خود نوشته بودند، البته ترجیع بند اکثر نامه‌ها تکرار یک مورد با زبان‌ها و ادبیات مختلف است؛ «شکایت از اوضاع اقتصادی و نبود کار برای جوانان».
بعضی ها خیلی کوتاه و مختصر در چند کلمه منظور خود را رسانده اند مثل این مورد که فقط نوشته «آقای رئیس جمهور چرا به مشکلات دانشجویان رسیدگی نمی‌شود؟!» یا یکی دیگری که نوشته بود «دانشجویان را دریابید، امیدی به آینده نداریم!!» اما برخی روی برگه هم برایشان کم بود و از پشت برگه هم استفاده کردند! بعضی با رعایت آیین نگارش نامه، با سلام و والسلام یا حتی اشعار و جملاتی را ضمیمه حرف اصلی خود کرده‌اند اما در عوض بعضی هم تند و با کنایه نکات خود را نوشته‌اند.
از بین نامه‌ها، آنهایی که از دانشجو و دانشگاه نوشتند یا اسم و مشخصات دانشجویی خودشان را ذکر کرده‌اند جدا می‌کنم تا دوباره بخوانم. محتوای بیشتر نامه‌های دانشجویی را دغدغه‌های آینده از اشتغال تا اردواج و مشکلات دانشگاه‌ها از مباحث کلان آموزش عالی تا مشکلات رفاهی دانشجویان تشکیل دادند. برخی رفتار سیاسی رئیس جمهور را هم مورد نقد قرار داده‌اند یا از مواضعش تشکر کردند.
یکی از دانشجویان دکتری تاریخ اسلام دانشگاه تهران از انتخاب غلامی به عنوان وزیر علوم انتقاد و اظهار امیدواری کرده تدابیر وزیر جدید علوم با نظارت رئیس جمهور، امید را به دانشگاهیان برگرداند. دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی هم از وضعیت آموزش عالی گلایه کرده و از رئیس‌جمهور خواسته تا نظری به نهادهای آموزشی زیر نظر دولت بیندازد.
دانشجوی اقتصاد دانشگاه خوارزمی هم در نامه خود از حال روز نه چندان خوب دانشگاه خوارزمی به عنوان اولین دانشگاه ایران نوشته و گفته از لحاظ امکانات و سایر جوانب کمترین توجه به این دانشگاه نمی‌شود. او از رئیس جمهور خواسته است توجه بیشتری به پرسابقه‌ترین دانشگاه ایران داشته باشد.
یکی از دانشجویان علوم آزمایشگاهی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز از طرف جامعه آزمایشگاهیان ایران نوشته است: «عاجزانه درخواست دارم، در بحث احیای دکترای حرفه ای رشته علوم آزمایشگاهی و در پی آن بهبود وضعیت تحصیل این دانشجویان، سفیدپوشان گمنام، که متخصصین این رشته هستند، تدبیر اتخاذ کنید.»
گلایه‌ها از وضعیت دانشجویان در دانشگاه کم نیست، شیرین از دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد هم در نامه خود خواستار رسیدگی بیشتر به رفاه حال دانشجویان در حال تحصیل و بعد از اتمام دوران تحصیل شده است.
یکی از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان تهران از وضع نابسامان دانشگاه خود که سبب دلسردی همه دانشجویان مرکز تربیت معلم شده است نوشته و از مشکلات دانشجویان سخن گفته است. او عدم تعیین رئیس دانشگاه، وضع نا به سامان رفاهی از جمله سلف و کسر 15 درصد از حقوق به اسم تامین هزینه را از جمله مشکلاتشان بیان کرده و اظهار امیدواری کرده تا رئیس جمهور برای حل مشکلات این دانشگاه تلاش کند.
دانشجوی دختر کارشناسی ارشد دانشگاه خوارزمی هم ضمن ابراز خوشحالی از انتخاب مجدد روحانی نوشته است: «من نیز مثل همه دانشجویان این مملکت پر از دغدغه‌ها و گرفتاری مختلفی هستیم، از وضعیت نامطلوب خوابگاه به خوصوص برای دختران در پایتخت تا کار و اشغال بعد از دانشگاه که همه و همه باعث ایجاد استرس و سردرگمی ما جوانان می‌شود. محیط مناسب‌تری برای ما مهیا کنید تا علی‌رغم میل باطنی مجبور به ترک وطن و محل زندگی خودمان نباشیم.»
یکی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی از نبود تشکل اصلاح‌طلب در دانشگاهش گلایه کرده و برای روحانی نوشته «جنبش دانشجویی بزرگترین پشتوانه شماست. دانشگاه باید امن باشد نه امنیتی. برای وزارت علوم معامله کردید و نامش را گذاشتید معادله!»
دانشجوی دیگری از روحانی خواسته تا قول خود درباره آزادی بیان در دانشگاه‌ها را عملی کند و خواسته‌ها و آینده کاری دانشجویان را در نظر بگیرد.
یک دختر دانشجوی دانشگاه سوره که در رشته مدیریت فرهنگی و هنری مشغول به تحصیل است، در نامه خود به رئیس جمهور نوشته است: «ما باهزاران امید به اشتغال در آینده پا به دانشگاه می‌گذاریم تا حرفه‌ای بیاموزیم، اما متوجه می‌شویم که درس خواندمان بیهوده بود و هیچ شغلی را تضمین نمی‌کند. آقای رئیس جمهور من به عنوان یک دانشجو از شما فقط یک تقاضا دارم و آن هم مشغول شدن تک تک ما دانشجویان در حوزه‌های مربوط به رشته‌مان است.» یکی دیگر از دانشجویان این دانشگاه هم در نامه دیگری از روحانی خواسته بود وعده‌های زمان انتخابات خود را فراموش نکند و به فکر اشتغال جوانان باشد.
یکی دیگر از دانشجویان از وعده‌های محقق نشده رئیس جمهور نوشته و تاکید کرده است: «دردی که اکنون دامن‌گیر جامعه دانشگاهی است نبود شغل بعد از فارغ التحصیل شدن است.» یکی دیگر از دانشجویان که در دانشگاه علامه طباطبایی مشغول به تحصیل است از رئیس جمهور درخواست کرده تا زمینه کار دانشحویان را فراهم و به مسائل آنها بیشتر رسیدگی کنید.
یکی از دانشجویان ارشد حقوق دانشگاه پیام‌نور نیز با ابراز علاقه به روحانی برای او نوشته است: «به خدا کتاب‌ها و جزوات خیلی گرونه و اکثر دانشجویان توان خرید ندارن. تو مقطع کارشناسی هم چنین مشکلی وجود داشت و خود من با هزار بدبختی هر ترم تونستم کتابامو بخرم، اگر امکان داره یه سری به قیمت کتاب‌های دانشگاهی بزنید و اصلاحشون کنید.»
علی از دانشجویان حقوق دانشگاه شاهد هم از موضع‌گیری های اخیر رئیس جمهور در رابطه با امریکا تشکر کرده و نوشته است: «تقاضا دارم آینده سیاسی ایرانم را به گونه‌ای رقم بزنید تا من به عنوان یک جوان 19 ساله شرمنده فرزندانم نباشم.»
اما یکی از دانشجویان هم از ایام نمایشگاه پیش‌بینی جالبی از سخنرانی روز دانشجو رئیس جمهور داشته و برای او نوشته است: «آقای رئیس جمهور امیدوارم در روز دانشجو دانشجویان عزیز را در بایکوت قرار ندهید و به تنهایی بالای منبر نروید. به قول معاون اولتان از رسانه نباید ترسید، حتی اگر حرف تند بزند، چه رسد به دانشجو زبان بسته که فقط در روز دانشجو می‌تواند حرف بزند، آن هم شما مانع می‌شوید.»
یکی از نامه‌های جالب، نامه‌ی دانشجوی ارشد مکانیک دانشگاه تهران درباره ازدواج دانشجویی بود. او روحانی را اینگونه خطاب کرده که «دکتر جان! مگر نگفته بودید ازدواج در زمان دانشجویی مورد تایید و حمایت دولت است. پس چرا دانشگاه تهران با ما راه نمی‌آید؟ دوماه است درخواست خوابگاه متاهلی داده ام ولی گفته‌اند شاید حتی به ترم بعدی هم نرسد!»
امیر، دانشجوی دانشگاه آزاد هم برای رئیس جمهور نوشته «شاید از نظر مالی بی‌مشکل باشم ولی دردهای دارم گه از پولی نیست، از بی‌برنامه بودن مدیران کشورم هست که هیچ برنامه‌ای برای آینده من دانشجو ندارند. خواهشا تدبیری ای رئیس جمهور تدبیر و امید.»
دانشجویی خطاب به رئیس جمهور نوشته «تاوقتی از جنابعالی حمایت می‌کنیم که رفتارتان، موضعتان و اعمالتان انقلابی و جهادی و با تقوا باشد و تا وقتی مطیع رهبر هستید، ما هم حامی‌تان هستیم.»
لا به لای نامه‌ها گاهی، طنزنامه‌ای با ادبیات جذابش، خستگی را از تن به در می‌کرد! مثل این یکی که نامه‌اش را با این جمله تمام کرده است: «نمی دونی وقتی اس ام اس میدی چقدر خوشحال میشم!»
اما آخرین نامه، نامه یک بیتی صاحب امتیاز و مدیر مسئول یک فصلنامه دانشجویی بود. او نوشته: «ما همان نسل جوانیم که ثابت کردیم، در ره عشق جگردارتر از صد مردیم.»
آنچه از کوه نامه‌های دانشجویان به رئیس جمهور آمد هر چند نماینده تمام نظرات دانشجویان ایرانی نیست، اما به خوبی نشان از مطالباتی داشت که این روزها بیشتر رنگ و بوی اقتصادی گرفته و در ذهن اکثر آینده‌‌سازان این کشور به یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌ها تبدیل شده‌‌است.
دانشجویان نبض تپنده جامعه‌اند، قشری که اگر اهالی سیاست اجازه دهند، امروز در دانشگاه مشق مطالبه‌گری و آرمان‌خواهی می‌کنند تا فردای ایران اسلامی را رقم بزنند. باید صدای آنها را شنید، پای صحبت‌هایشان نشست و به مطالبات و سوالاتشان پاسخ گفت.
انتظار پاسخ به نامه‌های نخوانده کمی خنده‌دار به نظر می‌رسد اما، ای کاش آقای رئیس جمهور در سخنرانی رسمی 16 آذر خود در دانشگاه سیستان و بلوچستان کمی صریح‌تر با دانشجویان سخن می‌گفت، سئوالات و دغدغه‌هایی که از نمایندگان بخشی از دانشجویان شنید را پاسخ می‌داد و از کنار مطالباتشان به راحتی نمی‌گذشت.
انتهای پیام/