حمیرا ریاضی: در شخصیت «شرفناز» طراوت، زنانگی و کودکی باهم دیده می‌شود
به گزارش خرنگار فرهنگی آنا، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «شرفناز» با حضور حسن نجفی کارگردان بایرام فضلی مدیر فیلمبرداری، فرخ فدایی صدابردار، حسین قورچیان صداگذار، حسین حشمت‌نیا تدوینگر، حمیرا ریاضی، علی اوسیوند برگزار شد.
در ابتدای این نشست حسن نجفی گفت: «در طول جشنواره بیشتر از آنکه منتظر نمایش فیلم باشم، منتظر نشست رسانه‌ای آن بودم و دوست دارم جلسه گرم باشد و درباره فیلم بحث باشد. جسارت پذیرفتن ضعف‌هایم را دارم زیرا هیچ مقامی روشن‌تر از این جلسه نیست که به من درس یاد دهد.»
وی به سختی‌های تولید فیلم «شرفناز» اشاره کرد و گفت: «کسی از لحاظ بودجه همراه من نبود و من با پول خودم یک بازی عجییی را آغاز کردم زیرا از آن دست کارگردان‌هایی هستم که چنین مسایل و موضوعاتی برایم دغدغه است. برای تولید «شرفناز» نزدیک به یک میلیارد پول خرج کردم و به هیچکس هم بدهکار نیستم.»
این کارگردان درباره چگونگی شکل‌گیری همکاری با حسین علیزاده به عنوان آهنگساز توضیح داد: «علیزاده یکی از موسیقیدانان محبوب من است. از ابتدای این پروژه من، بایرام فضلی و حمیرا ریاضی مثلثی بودیم که هوای فیلم را داشتیم. از همان ابتدا تصمیم ما این بود که حسین علیزاده موسیقی فیلم را بسازد. در همان نخستین باری که علیزاده فیلم را دید ساخت موسیقی آن را قبول کرد زیرا نوستالژی مشترکی با فیلم داشت و زاویه اصلی آن را که شخصیت شرفناز بود کشف کرده بود.»
نجفی در ادامه نشست درباره گویش بازیگران فیلم «شرفناز» بیان کرد: «گویش چندپاره‌ای که در فیلم وجود دارد کاملا تعمدی و دستپخت خودم است و لحظه به لحظه فیلمبرداری کسانی از طیف بلوچی و پاکستانی این گویش‌ها کنترل می‌کردند.»
وی در ادامه در دفاع از اینکه فیلم‌هایش شبیه به آثار مجید مجیدی نیست گفت: «نمی‌خواهم مجید مجیدی باشم و اگر روزی یک پلان از فیلمم شبیه او باشد آن را از فیلم در می‌آورم.
کارگردان شرفناز اظهار کرد: «گیشه فیلم برایم مهم نیست، «شرفناز» را برای دل خودم و با بودجه شخصی ساخته‌ام.»
در ادامه بایرام فضلی مدیر فیلمبرداری گفت: «به دلیل جنبه شاعرانگی فیلم مجبور بودیم دیافراگم دوربین را باز کنیم و به همین دلیل از لنزهایی استفاده می‌کردم که پس زمینه را تار کند.»
حمیرا ریاضی با اشاره به نقشی که در فیلم دارد، گفت: «فیلمنامه، راه را نشان می‌دهد و فکر می‌کنم وظیفه بازیگر این است که در جهت فیلمنامه حرکت کند و هر آن چیزی که درباره نقش وجود دارد را بسط دهد و بازی کند.»
وی ادامه داد: «در شخصیت «شرفناز» طراوت، زنانگی و کودکی باهم دیده می‌شد و زندگی زنانی را نشان می‌داد که در پاکستان درگیر عقب‌ماندگی هستند. شرفناز زنی است که نگاهی متفاوتی به دنیا دارد. او به موسیقی علاقه نشان می‌دهد و گاهی در خلوت قیچک هم می‌نوازد.»
علی اوسیوند درباره گویشی که در فیلم داشت، عنوان کرد: «همه ما در ایران گویش یکسانی نداریم، در پاکستان هم به همین شکل است و من سعی کردم لحن پاکستانی داشه باشم. لحن و لهجه باهم متفاوت است و من به دنبال باورپذیر کردن نقش برای مخاطب ایرانی بودم.»
این بازیگر همچنین درباره ریتم کندی که گاهی در فیلم وجود داشت، عنوان کرد: «هر پلان و موقعیت نمایشی ریتم مربوط به خودش را دارد و از نظر من فیلم «شرفناز» یک تراژدی معاصر و یک وسترن آسیایی است.»
فرخ فدایی صدابردار این فیلم گفت: «در ۲۵ سالی که در این حوزه کار کردم، فضای فیلم‌های مستند را بیشتر می‌پسندیدم و بیشتر فیلم‌هایی هم که کار کرده‌ام در فضای بیرون بوده‌اند.»
وی درباره تجربه صدابرداری «شرفناز» نیز توضیح داد: «صدای این فیلم با دوربین و گوشی ضبط شده است و همه تلاش من نشان دادن فضاهای واقعی در فیلم بود.»
حسین قورچیان صداگذار این اثر سینمایی نیز با اشاره به اینکه فیلم را به دلیل فضا، لحن و تصویر خوبی که دارد، می‌پسندد، یادآور شد: «همه تلاش من این بود که بار دراماتیکی بر دوش صدا بگذارم تا مجموعه خروجی صدای فیلم در ترکیب با موسیقی حسین علیزاده، شکل قابل قبولی داشته باشد.»
حسین حشمت‌نیا نیز که تدوینگر فیلم عنوان کرد: «بخش زیادی از ریتمی که در فیلم می‌بینید، به فیلمنامه برمی‌گردد، ولی من خوشحالم که آقای نجفی این امکان را به من داد که با فراغ بال روی سکانس‌ها کار کنم.»
وی ادامه داد: «ما هفت ماه روی پلان‌های مختلف این فیلم کار کردیم و جابه‌جایی‌هایی را انجام دادیم تا به ریتم قابل قبولی برسیم که ببیننده بتواند آن را تحمل کند.»
انتهای پیام/