نگاهی به کلاس درس مجازی دانشگاه استنفورد

به گزارش گروه علم و فناوری آنا، سمینارهای دانشگاه استنفورد به طور متوسط 15 بار در یک دوره و در کلاس‌های درس مجازی برگزار می‌شود. این کار به دانشجویان اجازه می‌دهد که تمامی جوانب یک مبحث را از طریق بحث و گفت‌وگو اساتید و دانشجویان ببینند، بشنوند و با آنها تعامل داشته باشند.

نحوه کار این سیستم بدین گونه است: مسئولان دانشگاه استنفورد بر این باورند که دانشجویان و مدرسان در یک محیط پرجنب‌ و جوش فعالیت می‌کنند که فراتر از آجر و ملات است.

تکنولوژی ویدیو کنفرانس پیشرفته دانشگاه استنفورد دانشجویان را به کلاس‌های آنلاین انتقال می‌دهد. در کلاس درس مجازی این دانشگاه، دانشجویان می‌توانند برای صحبت کردن با مدرس یا همکلاسی‌ها دست خود را بالا ببرند، مواد درسی روی مانیتور را نشانه‌گذاری کنند، با استفاده از قسمت چت توضیح اضافه بخواهند یا موضوعات جدیدی را در کلاس مطرح کنند، روی وایت‌برد مشترک کلاس درس مجازی بنویسند تا نکاتی که به نظرشان مهم می‌آید را با هم‌کلاسی‌های خود به اشتراک بگذارند.

همچنین یک دوربین چرخان با نشان دادن مدرس و همکلاسی‌ها به دانشجویان مجازی باعث می‌شود تعامل آنها طی سیمنار بیشتر شود.

دانشجویان با تماشای سخنرانی‌های ضبط‌شده یا تکمیل تکالیف مختلف موجود در صفحات وب درسی خود را برای مباحث سیمنار آماده می‌کنند. این فعالیت‌ها و تکالیف‌ آماده‌سازی باعث می‌شود دانشجویان با استفاده از مباحث سمینار درک خود از مواد درسی را عمیق‌تر کنند.

از آنجا که هر کلاس ضبط می‌شود و برای پخش مجدد در دسترس قرار می‌گیرد، دانشجویان می‌توانند بخش‌های خاصی را دوباره مرور کنند.

مدرسان با توجه به تخصص‌، علاقه‌مندی و مهارت‌شان در رشته‌های تحصیلی متفاوت، متمایز هستند و به آموزش دانشجویان بااستعداد در یک محیط تعاملی آنلاین می‌پردازند و از دانشجویان خود انتظارات بالایی دارند.

آموزش نوآورانه این اساتید منجر به استفاده بهینه از تمامی ابزارآلات و تکنیک‌های آموزشی می‌شود، موقعیت‌های مکانی پراکنده دانشجویان را تبدیل به محیطی واحد می‌کند، به همه اطمینان می‌بخشد که در کل سمینار حاضر است و در آن شرکت می‌کند. بدین ترتیب دانشجویان می‌بینند و می‌شنوند که مدرسان استنفورد پویایی و یادگیری کلاس را تعدیل می‌کنند.

مترجم: هانا حیدری