وصله و پینه عاشقی/ ماجرای نذر چرخ خیاطی برای امام حسین(ع)

گروه اجتماعی خبرگزاری آنا - شاهرخ صالحی کرهرودی: از میدان مقاومت شلمچه تا نقطه صفر مرزی چیزی حدود 12 کیلومتر است؛ موکب‌های زیادی برپا شده‌اند تا زائرانی که عازم مرز هستند، از همین جا هم میهمان کرامت سفره اهل‌بیت(ع) باشند. غذا، چای، قهوه، شیرکاکائو و حتی شارژر گوشی تلفن همراه عمده خدماتی هست که موکب‌ها می‌دهند اما در این میان، موکبی هم هست که خدمات خیاطی ارائه می‌کند. 6 چرخ خیاطی از ساعت 6 صبح روشن می‌شوند و سوزنشان تا 2 شب بالا و پایین می‌روند تا اگر کسی به خدمات خیاطی و دوخت و دوز نیاز داشت، همین‌جا کارش راه بیفتد.

خانم کیانی، مسئول موکب حضرت معصومه(س) است که خدمات خیاطی به زائران ارائه می‌کنند؛ با همکاری شهرداری تهران این موکب را برپا کرده است و آنگونه که خودش می‌گوید، 5 سالی هست که در این مسیر، به زائران خدمات می‌دهند. ساکن خرمشهر است و ایام اربعین که می‌شود، جمعی از خانم‌های خیّر را جمع می‌کند و با خود برای خدمت به زائران به مرز شلمچه می‌آورد.

می‌گوید اولش که شروع کردیم یک چرخ خیاطی بود و بیشتر لباس‌ها، چادرها و کیف‌های زائران که پاره شده بود، وصله و پینه می‌کردیم اما حالا کارشان را وسعت داده‌اند. هم چادر می‌دوزند، هم مقنعه و هم ساق دست و پوشیه!

«امسال از حدود دو هفته قبل آمده‌ایم و اینجا مستقر شده‌ایم، تا پایان هفته هم که روز اربعین است، اینجا می‌مانیم» اینها را خانم کیانی لابلای حرفهایش می‌گوید و ادامه می‌دهد: «تمرکز ویژه‌ای روی خانم‌های زائر پاکستانی، تاجیکی و افغانستانی داریم» و وفوری هم در توضیح حرفش، می‌گوید: «در این کشورها، کالای حجاب کمتر پیدا می‌شود و بعضی از خانم‌های زائر پوشش مناسبی ندارند، برای همین هم به این زائران، ساق دست، پوشیه، مقنعه و حتی چادر مشکی می‌دهیم.»

در این 5 سال اتفاقات جالبی در این موکب افتاده است؛ خانم کیانی به بعضی از این خاطرات اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: «دو سال قبل، یک خانواده ایرانی که سالهاست مقیم آلمان هستند، قصد داشتند از مرز شلمچه برای زیارت اربعین عازم شوند که نیاز به خدمات خیاطی داشتند و در همین موکب، نیازهایشان انجام شد. حتی گذرنامه فرزند کوچکشان برای خروج از کشور، دچار مشکل بود که مجبور شدند فرزندشان را پیش ما بگذراند و خودشان بروند زیارت و برگردند.»

کمی مکث می‌کند و می‌گوید: «سال گذشته که دوباره برای زیارت عازم بودند، دو چرخ خیاطی برای یک موکب تهیه کردند؛ خانم آلمانی می‌گفت که در خواب دیده وسیله‌ای را نذر امام حسین(ع) کرده است و برای همین چرخ خیاطی خریده بود و به این موکب آورده بود.»

30 نفر چرخکار و وردست در دو شیفت کاری در این موکب و خیاط خانه مشغول کار و فعالیت هستند. 6 نفر پشت چرخ‌ها هستند و مابقی خانم‌ها هم پارچه‌ها را بریده و آماده دوخت می‌کنند. از ابتکارات جالب خانم‌ها این است که از پارچه‌های دم قیچی خیاطی‌ها که معمولا دور ریخته می‌شود، کالای حجاب درست می‌کنند و به زائران می‌دهند.

یکی از ابتکارات خانم‌ها، درست کردن کیف‌های گردنی از پارچه‌های مشکی دم قیچی است تا زائران پول و پاسپورتشان را داخل آن بگذارند و گم نکنند. خانم کیانی می‌گوید: «جوان‌های زیادی هستند که یا پاسپورتشان را گم می‌کنند یا ازشان می‌دزدند، اما با این کیف‌ها، دیگر نگرانی دزدی و گم شدن مدارکشان نیستند.»

زائرانی که پیاده به سمت مرز عازم هستند، ممکن است کیف‌شان در طول مسیر پاره شده باشد و اینجا که می‌رسند، بهترین فرصت برای دوخت و دوز کیف‌شان است تا بعد از عبور از مرز، با مشکل مواجه نشوند. البته امکانات موکب برای چرخ کردن کیف‌ها سخت است اما با همین سختی‌ها هم خدمات مناسبی به زائران ارائه می‌شود.

خانم کیانی می‌گوید: «در دو هفته گذشته 400 چادر به خانم‌های اتباع خارجی که چادر نداشتند یا خانم‌های بی‌بضاعت اهدا شده است؛ 200 دست مقنعه هم در همین کالاها بوده که توسط خیاط‌ها دوخته شده است و به مردم اهدا شده است.»

وی اضافه می‌کند: «2 هزار دست ساق‌دست و جوراب، دو کارتن کالای بهداشتی خانم‌ها، دو هزار پوشیه و روبنده و البته مقداری هم کفش و لباس برای افراد بی‌بضاعت تهیه و توزیع شده است.»

خانم کیانی تاکید دارد که همه امور اینجا خیریه است و تمام خیاط‌ها و وردست‌هایشان هم با نیت خیر آمده‌اند و به زائران خدمت می‌کنند. خیاط‌‌هایی که سر انگشت‌هایشان تاول زده است اما دست از کار نمی‌کشند.