دلفین‌ها هم آلزایمر می‌گیرند
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، این اولین بار است که محققان موفق به شناسایی این بیماری در حیوانات وحشی شدند. محققان در این پژوهش پلاک‌ها و رشته‌های در هم تنیده‌ای در مغز این جانوران مشاهده کردند که از رسوب یک پروتئین به نام «بتا آمیلوئید» پدید آمده و بین نورون‌ها ایجاد شده بودند. رشته‌های در هم پیچیده پروتئین به نام «tau» باعث ایجاد این رشته‌ها می‌شود.
این دو عامل دست به دست یکدیگر داده‌اند و باعث از بین رفتن سلول‌های عصبی و ایجاد وضعیتی به نام آلزایمر می‌شوند. سیمون لاوستون، پژوهشگر ارشد این مطالعه می‌گوید: «یافتن علائم بیماری آلزایمر در مغز موجوداتی غیر از انسان معمولا امری نادر است. این اولین بار است که چنین شواهدی از وجود پلاک‌های مرتبط با بیماری آلزایمر در مغز یک حیوان وحشی پیدا شده است».
آلزایمر و دیابت نوع دو با یک نشانه در پیری یعنی تغییرات در سیگنالینگ انسولین همراه هستند. انسولین یک هورمون است که سطح قند خون را تنظیم می‌کند و اگر بدن نتواند آن را تولید کند یا به آن مقاومت کند، به دیابت نوع دو منجر می‌شود و در نهایت، ممکن است سبب آلزایمر نیز شود.
فعل و انفعالات متابولیک با تولید انسولین در ارتباط است و از طرفی، این فعل و انفعالات در سالم ماندن سلول‌های عصبی نیز نقش دارند.
اما سیگنالینگ انسولین را می‌توان برای ارتقای وضعیت سلامت دستکاری کرد. در پژوهش قبلی محققان به شدت کالری مصرفی موش‌ها را محدود کردند و دریافتند که این کار طول عمر حیوانات را تا حد زیادی افزایش می‌دهد.
در انسان‌ها نیز با بالا رفتن سن، خطر ابتلا به دیابت و آلزایمر افزایش می‌یابد. لاوستون می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم که در انسان، سیگنالینگ انسولین به نحوی شبیه به رژیم کم کالری که ما بر روی موش‌ها آزمایش کردیم، است. این کار تاثیر زیادی بر طول سال‌های باروری می‌گذارد، اما همچنین ما را در برابر دیابت و بیماری آلزایمر آسیب‌پذیر می‌کند. پژوهش قبلی نشان می‌دهد که مقاومت به انسولین، فاکتور پیش‌بینی کننده پیشرفت بیماری آلزایمر در افراد بوده و احتمال ابتلا به آلزایمر در افراد مبتلا به دیابت بیشتر است. زیرا ژن آلزایمر بر شیوه تولید انسولین در بدن نقش دارد».
محققان این پژوهش می‌گویند که متاسفانه این کشف با برخی اخبار بد نیز همراه است. طبق مطالعات جدید، مزایای افزایش طول عمر با محدودیت کالری ممکن است در مورد انسان صدق نکند و طبیعت، تمام سال‌های بیشتر زندگی که چنین رژیم غذایی شدیدی می‌تواند به ما هدیه دهد را از بین می‌برد.
لاوستون می‌گوید: «در حالی که یک رژیم غذایی معقول دارای مزایای سلامتی واضحی بوده و برای جلوگیری از مرگ زودرس به دلیل شرایط مرتبط با چاقی مناسب است، ما فکر می‌کنیم که محدودیت کالری شدید، طول عمر انسان را افزایش نخواهد داد».
محققان امیدوارند از یافته‌های این تحقیق برای ایجاد مدل‌های حیوانی بهتر در بیماری آلزایمر استفاده کنند که می‌تواند به تدابیر جدیدتر درمانی منجر شود.
منبع: مهر
انتهای پیام/