صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
نشست‌های پرسش و پاسخ جشنواره فیلم فجر / 27

باران کوثری: بالاخره نوبت من شد!/ امیدوارم تا ابد با عمو فرهاد نقش پدر و دختر را بازی کنیم

باران کوثری گفت: «نقش محدثه در «کوچه بی‌نام» نقش بسیار سخت و متفاوتی بود. علیمردانی در مورد این نقش ریسک بزرگی کرد.»
کد خبر : 2118

نشست پرسش و پاسخ فیلم «کوچه بی نام» با حضور هاتف علیمردانی کارگردان، محمود کلاری مدیر فیلمبرداری، پانته‌آ بهرام، باران کوثری، فرهاد اصلانی، فرشته صدرعرفایی، ملیسا ذاکری بازیگران و منصور لشگری قوچانی تهیه‌کننده برگزار شد.


ابتدای این نشست، لشگری درباره دلایل پذیرفتن تهیه‌کنندگی این فیلم سینمایی با توجه به نظرات منفی که سال گذشته فیلم قبلی علیمردانی به همراه داشت، توضیح داد: «به نظرم اصلا پذیرفتن تهیه این فیلم سخت نبود. اردیبهشت ماه که ما آگهی فیلم «خط ویژه» را برای شهرستان‌ها می‌ساختیم، علمیردانی فیلمنامه این فیلم را به من پیشنهاد داد که چون به نظرم فیلمنامه بسیار خوبی بود و از کارگردانی علیمردانی هم مطمئن بودم، تهیه این فیلم را پذیرفتم.»


وی افزود: «به نظرم اگر عوامل درست چیده شود و داستان‌گویی و حمایت از یک فیلم از طرف تهیه‌کننده به درستی انجام گیرد، اثری قابل تعمق و با فکر ساخته می‌شود.»


در ادامه علیمردانی اظهار کرد: «در فیلم «کوچه بی‌نام» هم همه عوامل دست به دست هم دادند که این فیلم ساخته شود. البته هنوز هم کار ضعف‌هایی دارد که به خاطر بی‌تجربگی های من است.»


وی در مورد فیلم سال گذشه اش اظهار کرد:«هنوز هم معتقدم «مردن به وقت شهریور» یک فیلم مردمی و سالم است و جوابش را از مخاطب می‌گیرد. وقتی فیلمی خوب از کار درنمی‌آید، کارگردان باید مسئولیتش را بپذیرد. بنابراین اگر این فیلم در اکران موفق نبود، آن وقت است که من می‌پذیرم که فیلم خوبی نساخته‌ام.»


در ادامه فرشته صدرعرفایی درباره علل کم کاری‌اش در سینما، بیان کرد: واقعیت این است که همه ما داریم فیلم‌ها را می‌بینیم و مشخص است که معضل فیلمنامه‌ در سینمای ما بیداد می‌کند. بنابراین در این مدت هم چون فیلمنامه خوبی به من پیشنهاد نشد، به خاطر احترامی که برای مخاطب قائلم، بازی در اثری را نپذیرفتم. اما نقش احترام در این فیلم، نقشی بود که من فکر کردم می‌توانم روی آن مانور بدهم.»


سپس علیمردانی در مورد فضاسازی فیلمش توضیح داد: «سعی کردیم فضای ناتورالیستی را در این فیلم حفظ کنیم و به سراغ واقع‌گرایی برویم، به این مفهوم که مثلا اگر فرد میوه‌فروشی به تماشای این فیلم بنشیند، با دیدن آقامهدی میوه‌فروش احساس کند که خودش را در فیلم دیده است.»


وی اظهار کرد: «سعی کرده‌ام شخصیت‌ها را بر اساس ما به ازاهای بیرونی‌شان تصویر کنم، چون شاید فرق بین یک فیلم خوب و بد، به خاطر انتقال بار دراماتیک شخصیت‌ها به مخاطب باشد و تلاش من در این فیلم نیز این بود که همه شخصیت‌های واقعی فیلم را پیدا کنم تا بازیگران با آنها آشنا شده و ارتباط برقرار کنند. اگر این فیلم اثر خوبی از کار درآمده، به خاطر بازی خوب بازیگرانی است که کنار من بوده‌اند و همچنین کمک‌های فراوان محمود کلاری.»


پس از تشوق کلاری توسط حضار، وی در این باره گفت: «فیلمبرداری این فیلم را به صورت مشترک با پسرم کوهیار انجام دادم. شاید به نظر نیاید که چقدر فیلمبرداری این فیلم کار سختی بوده است. وقتی قرار باشد دیده نشوید و مخاطب هم احساس نکند موقعیت‌هایی در فیلم تعریف شده و نباید آنها را ببیند کار برایتان بسیار مشکل می‌شود.»


وی ادامه داد: «ویژگی فیلمبرداری «کوچه بی‌نام»، نداشتن ویژگی است. هاتف علیمردانی نیز از آن دسته از فیلمسازانی است که دارد آرام‌آرام و پله‌پله جلو می‌رود و هرچه زمان می گذرد، فیلم های بهتری از این کارگردان می بینیم. او تلاش زیادی می‌کند که با فیلم درگیر شود.»


اصلانی درباره تجربه حضور در این فیلم، بیان کرد: «بازی در این نقش برایم بسیار سخت بود و اگر پذیرفتم که در این فیلم حضور داشته باشم، به خاطر رفاقت صادقانه هاتف علیمردانی و نعمت حضور محمود کلاری که به نظرم شعبده‌بازی می‌کند و همچنین بازیگرانی چون فرشته صدرعرفایی، پانته‌آ بهرام و باران کوثری بود.»


وی در ادامه با خنده گفت: «با باران تابه‌حال بیست مدل نقش پدر و دختر را بازی کرده‌ایم ولی باران هیچ وقت حرف من را گوش نمی‌دهد ولی امیدارم باز هم نقش پدر و دختر بازی کنیم. همچنین از حضور عوامل پشت صحنه نیز بسیار سپاس‌گزارم.»


پانته‌آ بهرام نیز درباره حضورش در این فیلم بیان کرد: «آنقدر فیلمنامه خوب، کم به سراغ آدم می‌آید که وقتی فیلمنامه و عواملی به این خوبی پیشنهاد می‌شود، دیگر دلیلی ندارد که بازی در آن را قبول نکنی.»


وی ادامه داد: «در این فیلم «فروغ» باید مادر متفاوتی می‌بود. زنی که نباید مرگ فرزندش را می‌پذیرفت. نهایتا این فیلم چالش بسیار لذت‌بخشی برایم بود.»


وی توضیح داد: «از ابتدا با هاتف دائما در حال بحث بودیم زیرا من می‌گفتم حمید نمرده ولی او معتقد بود که مرده است. این بحث تا روز آخر ادامه داشت تا اینکه بالاخره هاتف تسلیم شد و در صداگذاری روز آخر به من گفت بیا و با تلفن با حمید حرف بزن که مشخص شوداو نمرده است.»


وی ادامه داد: «از ایمان امیدواری، طراح گریم فیلم نیز بسیار سپاس‌گزارم که گریم بسیار متفاوتی را که کاملا متناسب با نقش بود، روی صورت من انجام داد.»


وی افزود: «در نخستین تست گریم هم من و هم هاتف علیمردانی معتقد بودیم دقیقا همان چیزی است که باید باشد.»


نفر بعدی که باید صحبت می‌کرد باران کوثری بود که از ابتدای نشست در حال دست تکان دادن و بازیگوشی‌ها و خنده‌های همیشگی‌اش با سایر عوامل حاضر در سالن بود و پس از اعلام نامش دست‌هایش را به نشانه موفقیت تکان داد و گفت: «بالاخره نوبت من شد.»


وی ادامه داد: «تقریبا همه حرف‌ها زده شد. فقط می‌خواهم بگویم ما پشت صحنه بسیار درجه یکی داشتیم، الان ایمان امیدواری، طراح گریم فیلم در سالن نشسته و من می‌خواهم به او بگویم که اگر بازی ما خوب به نظر آمده، 50 درصد بازی‌مان به خاطر گریم خوب تو است. از عمو محمود کلاری و کوهیار هم بسیار سپاس‌گزارم، چون آنها آنقدر جزئیات ظریفی از بازی بازیگر می‌گیرند که غیرقابل توصیف است. حضور در کنار محمود کلاری برای هر بازیگری نعمت است.»


وی ادامه داد: «پس از اینکه هر دو فیلم من در سال گذشته توقیف شد و مدتی بیکاری، کوچه بی نام به من پیشنهاد شد و نقش محدثه برایم خیلی جذاب بود.»


کوثری تاکید کرد: «از علیمردانی بسیار تشکر می‌کنم که این ریسک را پذیرفت تا من بعد از دو سال در فیلم او بازی کنم، این نقش برای من مثل یک هدیه بود.»


وی ادامه داد: «همچنین باید بگویم که «عمو فرهاد» در این فیلم بیشتر از بازی خودش، نگران بازی من بود و حتی روزهایی که آفیش نبود، سر صحنه فیلمبرداری می‌آمد تا به من کمک کند. او به من جهت نگاه می‌داد و ایراداتم را گوشزد می‌کرد. از همین جا می‌گویم که دستتان‌ را می‌بوسم و امیدوارم تا ابد نقش پدر و دختر را بازی کنیم.»


وی افزود: «علاوه بر ایشان همه گروه، رسم رفاقت را به جا آوردند و برای ایفای این نقش به من خیلی کمک کردند.»


در ادامه، هاتف علیمردانی کارگردان این فیلم نیز اظهار کرد: «اگر فیلم خوب است و مردم آن را دوست دارند به خاطر بازی خوب بازیگران آن است که همه بی‌نظیر بودند. همه عوامل «کوچه بی‌نام» با عشق و علاقه کار کردند، در چهار پنج فیلم گذشته، با تعدادی از عوامل سینما همکاری می کنم که تجربه خیلی خوبی است. البته باید بگویم که قطعا «کوچه بی‌نام» ضعف‌هایی دارد که به پای کم توجهی من بگذارید.»


کارگردان «کوچه بی‌نام» در پاسخ به سوالی درباره سکانس آخر فیلم توضیح داد: «می‌خواستم فضای سورئالیستی به فیلم بدهم و قداست پدر را در فضایی که شکل زمینی ندارد و شبیه بهشت است، به تصویر بکشم. برای این کار هم ۲۰ روز بعد از پایان فیلمبرداری، با آقای فرهادی به دنبال لوکیشن گشتم و صحنه آخر را گرفتم.»


وی سپس با تاکید بر اینکه «کوچه‌ بی‌‍‌نام» به هیچ وجه قصد مسخره کردن قشر مذهبی یا متوسط را ندارد، اظهار کرد: «من به تمام شخصیت‌های داستان خود احترام گذاشته‌ام و حتی اگر عده ای با عینک روشنفکری قصد مسخره کردن قشر غیرمذهبی را دارند، به شدت با این کار مخالفم.»


در ادامه لشگری قوچانی اظهار کرد: «خیلی خوشحالم فیلم در روزهای جشنواره مورد استقبال قرار گرفته، به طوریکه در بعضی سینماها به سانس های فوق‌العاده نیز کشیده است.»


وی با اشاره به اینکه جشنواره امسال با برنامه «یک فیلم، یک سلام» خلاقیت زیادی را به وجود آورده است، گفت: «در این برنامه پیش از شروع جشنواره توانستیم فیلم‌ها را معرفی کنیم و حالا خوشحالم که «کوچه بی‌نام» دیده شده و مورد توجه مردم قرار گرفته است. اما منتظر فروش فیلم هستم تا پول جمع شود و بتوانم دوباره فیلم بسازم.»


وی با اشاره به اینکه تهیه کننده باید برای عوامل فیلم آرامش و آسایش به ارمغان آورد، اظهار کرد: «وقتی عوامل فیلم بتوانند با آسایش کار کنند، راه برای خلاقیت هم باز می‌شود.»


کلاری در ادامه بیان کرد: «نکته اساسی که در فیلم وجود دارد این است که فیلم، جنس ایرانی بودن دارد و تضاد میان نسل‌ها را خیلی خوب به تصویر می کشد. «کوچه بی‌نام» به زندگی واقعی و جهان ما شباهت زیادی دارد و فکر می کنم به دلیل به تصویر کشیدن این روابط انسانی باید از هاتف علیمردانی تشکر کنیم.»


در پایان ملیسا ذاکری هم که دومین همکاری خود را با هاتف علیمردانی تجربه می‌کرد، گفت: «در فیلم «مردن به وقت شهریور» با علیمردانی همکاری کرده بودم و امروز باعث افتخارم است که در این خانواده حضور داشتم و در «کوچه بی نام» بازی کردم.»


انتهای پیام/

ارسال نظر