گزارش مسترکلاس اکبر عالمی در جشنواره شهر/ اول عکاسی، بعد سینما
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، مسترکلاس اکبر عالمی با عنوان «سینمای شهری» روز گذشته در پردیس سینما گالری ملت برگزار شد.
عالمی با اشاره به اینکه راه اندازی دوباره جشنواره بین‌المللی فیلم شهر پس از وقفه‌ای چهار ساله اتفاق خیلی خوبی به شمار می‌رود، اظهار کرد: «این راه‌اندازی به مدد دکتر صلاحی و با درایت آقای عبدالحسنی رخ داده و در مرکز توجه قرار گرفته است.
بشر امروز در دایره بمباران تصویر قرار دارد
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با بیان اینکه انسان امروزی در دایره بمباران تصویری قرار گرفته، گفت: «امروز وقتی از خانه خارج می‌شویم، تصویرهای زیادی را در اطراف می‌بینیم که تعداد زیادی از آن‌ها بدون اجازه به سمت چشم ما می‌آیند.»
این استاد دانشگاه تاکید کرد: «سال‌ها قبل انسان در این دنیا و دایره تصویری نبود و اکنون به لطف چند دستاورد بزرگ بشری به چنین جایی رسیده است. صنعت چاپ علم را از انحصار دانشمندان خارج کرد و در میان آدم‌های دیگر آورد. دیگری دوربین عکاسی بود که برای من قداست خاصی دارد، به همین دلیل سرگذشت عکاسی را خیلی دوست دارم و دوربین برایم موجود دوست‌داشتنی و عزیزی است. دیگری دوربین فیلمبرداری و تلویزیونی بود که این دنیا را بزرگ‌تر کرد.
عالمی با اشاره به اینکه نگاه هر فرد به دنیا و اطرافیانش باعث تمایز او با دیگران می شود، عنوان کرد: «خوب نگاه کنید و دیدتان را نسبت به اتفاقاتی که در اطرافتان می‌افتد، تغییر دهید و نکته‌ای که در این میان حائز اهمیت است، به عکاسی کردن می‌رسد، عکاسی پایه است، اگر کسی که وارد سینما شده باشد و کار عکاسی نکرده باشد، نمی‌تواند در سینما هم موفق باشد.»
سینماگری تنها به تحصیلات نیست
وی همچنین با تاکید بر اینکه برای سینماگر جهانی شدن، لازم نیست حتما تحصیلات آکادمیک داشت، ادامه داد: «کسی مانند امیر نادری تحصیلات آکادمیک در سینما نداشت، اما با نگاه و خلاقیتی ذاتی خود توانسته به سینماگری برتر تبدیل شود. البته مدرک تحصیلی خوب است، اما شرط کافی نیست، باید یاد گرفت، از نگاه کردن به اطراف و ایده‌ها و سوژه‌ها یاد گرفت. حتی اگر فردی فوق دکترا فیلمسازی داشته باشد، اما بلد نباشد در فیلم حرف‌های لازم را با تصویرهای درست بزند، چیزی نیست. یادتان باشد بدون خرد، علمی هم وجود ندارد.»
آلودگی از نوع بصری
عالمی با یادآوری اینکه آلودگی بصری هم از انواع آلودگی‌ها به حساب می‌آید، اظهار کرد: «فیلمسازها چشم سوم و جست‌وجوگر هستند، آن‌ها با خرد به جامعه استوار نگاه می‌کنند. ضعف‌ها و قدرت‌ها را می‌بینند و ضعف‌ها را هم نشان می‌دهند، اما حواسشان هست که این ضعف را به نامحرم‌ها نشان ندهند.»
وی ادامه داد: «فضای سبزی که ما در تهران داریم بی اندازه خوب و زیاد است، اما این دلیل نمی‌شود که به آن بسنده کنیم، ما بیشتر از این حرف‌ها می‌خواهیم و با نشان دادن ضعف‌ها در کنار قوت‌ها به دنبال رسیدن به نتیجه بهتر باشیم و به خاطر داشته باشید هر چیزی که بعد از خارج شدن از در خانه اتفاق بیفتد، مربوط به شهر می‌شود.»
این مدرس سینما با اظهار به اینکه شهرنشینی آدابی مشخص دارد، افزود: «سینما زبان تصویر و صدا است. اگر صدا را تند تند خرج کنیم، همه ارزشش از بین می‌رود و دل زده می‌شویم! همچنین یک فیلم ساز باید گوش موسیقی داشته باشد. نه اینکه آهنگساز باشد، بلکه گوش موسیقیایی داشته باشد و بتواند موسیقی خوب برای یک صحنه مشخص را تشخیص دهد.»
عالمی با تاکید بر اینکه روانشناسی تاثیر را باید در ساخت فیلم‌ها مورد توجه قرار داد، عنوان کرد: «هنر از راه دل وارد می‌شود. نصیحت از راه در وارد می‌شود. پیدا کردن موضوع برای فیلم‌هایی که درباره شهر خودمان است، خیلی کار سختی نیست. یادمان باشد که برای بهتر شدن فیلم بسازیم و یادمان باشد در فیلمسازی نه با کسی مشکل داریم و نه می‌خواهیم به کسی بی‌احترامی کنیم.»
وی در ادامه افزود: «75 درصد از سواد و شناختی که از دنیا و اطرافمان داریم از طریق چشم اتفاق می‌افتد، 15 درصد از طریق گوش است، اما اگر همین 15 درصد را حذف کنیم، فیلم به کلی معنایش را از دست می‌دهد. در فیلم صدا و موسیقی می‌تواند تاثیرگذار باشد و این صداست که به ما این امکان ساخت تخیل را می‌دهد.»
عالمی همچنین با تاکید بر اینکه باید تنوع در ساخت‌ها وجود داشته باشد، افزود: «وقتی موضوعی را برای فیلم‌های کوتاه مخصوصا آموزشی انتخاب می‌کنیم، بهتر است که از فیلمسازان جوان مختلف بخواهیم فیلم بسازند تا نگاه‌ها و ایده‌های مختلفی را شاهد باشیم و زودتر و بهتر به نتیجه مورد نظر برسیم.»
بخش دوم: جلسه پرسش و پاسخ با اکبر عالمی
اکبر عالمی در پاسخ به این پرسش که چقدر به سیاه‌نمایی در فیلم‌ها اعتقاد دارد، عنوان کرد: «به نظر من ما سیاه‌نمایی نداریم، اگر چیزی صادقانه باشد و برای رسیدن به دیدگاه‌ها و نگاه‌های مثبت شکل گرفته باشد، مورد توجه است و ارزشمند هم هست.»
وی ادامه داد: «در عین حال باید یادمان باشد که سعی کنیم زیبایی‌ها را نشان دهیم و اگر ضعفی هم هست حتما آن را از نامحرم مخفی نگه داریم، دیگران باید حقایق زیبا درباره ما و کشورمان را ببینند تا نگاه‌ها و طرز تفکرشان عوض شود.»
این استاد سینما در ادامه در پاسخ به این سوال که چقدر به آزادی در هنر اعتقاد دارد، گفت: «نمی‌توان به به این سوال پاسخ ریاضی مشخصی ندارد، چون هنر به این شکل نیست، من که اینجا نشسته‌ام، نمی‌توانم هر جور و هر طور که دلم می‌خواهد رفتار کنم، خودم برای خودم چهارچوبی را در نظر گرفته‌ام که بر اساس آن رفتار می‌کنم. اما هنرمند آزاد است که بتواند دیدگاه‌هایش را نشان دهد، اما چه کسی هنرمند است؟ باید خرد و نگاه داشته باشد، کسانی هستند که فیلم نمی‌بینند، روزنامه نمی‌خوانند و جهان‌بینی خودشان را افزایش نمی‌دهند، این افراد هنرمند نیستند.»
وی یکی از دلایل ساخت یک اثر سینمایی موفق را دلی بودن آن عنوان کرد و افزود: «هر زمان که چرتکه می‌اندازیم، به نتیجه نمی‌رسیم، باید از دل باشد! باید فیلم نامه نوشته شود، حتی زمانی که هیچ تهیه‌کنننده‌ای شما را یاری نمی‌کند، نباید از پای بنشینید، سینما هم در امریکا و هم در ایران و هم در دیگر کشورها جمع اضداد است و بازی‌های زیادی پشت پرده آن وجود دارد.»
عالمی با اشاره به اینکه برنامه دارد از سینمای ایران خداحافظی کند و مشغول ترجمه و نوشتن شود، اظهار کرد: «همیشه کاری که دوست دارید را انجام دهید، اگر در انجام کاری متوجه شدید که آن را دوست ندارید خودتان را به پای آن تباه نکنید.»
سید کاظم علوی هم مهمان برنامه بود، وی کارگردانی سینما و تلویزیون خوانده و در رشته الهیات هم تحصیل کرده است. او گفت: «در جلسات مختلفی که داشتم، معمولا بحث هنر و آزادی همه جا گفته می‌شود، عاجزانه می‌خواهم، قرآن بخوانید، قرآن سینمایی‌ترین متنی است که برای بشر ایجاد شده است، مانند کتاب‌های بزرگی که در تاریخ ماندگار شده‌اند.»
وی ادامه داد: «حتی کسی که مجموعه یوسف را ساخت، چند باری با من صحبت کرد و البته مانند این بود که از حرف‌های من هیچ استفاده‌ای نشد و من حرف هم زیاد درباره همین داستان یوسف دارم.»
انتهای پیام/