صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

نگاهی به فیلم «دو»: دو ساعت در انتظار اتفاقی جالب

فیلم سینمایی "دو" اولین کار سهیلا گلستانی به تهیه‌کنندگی پرویز پرستویی است که در بخش نگاه نو سی‌وسومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر نمایش داده شد.
کد خبر : 1982

ناهید منصوری: مخاطبان فیلم سینمایی "دو" که هنرمندان و اهالی رسانه بودند در طول مدت پخش اولین فیلم داستانی بلند سهیلا گلستانی در انتظار به سرانجام رسیدن و جواب سوالات ذهنی خود دو ساعت روی صندلی‌ها نشستند.


با وجود این‌که حضور پرویز پرستویی برای هر فیلم یک وزنه و مصداقی برای موجه بودن تلقی می‌شود اما این‌بار داستان بی سر و ته و دیالوگ‌های مبهم مانع از این شد تا مخاطبان بتوانند ارتباطی با این فیلم برقرار کنند.


فیلم "دو" با ورود و اصرار پری (مهتاب نصیرپور) به عنوان مستخدم به خانه بهمن(پرستویی) آغاز می‌شود. در این میان بهمن که ظاهراً قصد سفر همیشگی به کشور دیگری را دارد در پی فروش وسایل خانه و املاک خود در ایران است. پری بدون توجه به مسافر بودن بهمن، سعی دارد فضای خانه را تمیز و پاکیزه کند، او که درگیر برخی ناملایمات و سختی‌های خانوادگی است سعی دارد تا با کارکردن امرار معاش کند.


در این اثنا دیالوگ‌هایی بین بازیگران رد و بدل می‌شود که ناشی از دروغ‌هایی نسبت داده شده به بهمن است. با به پایان رسیدن فروش وسایل خانه و اشتباهات ریز و درشتی که از سوی پری انجام می‌شود، بهمن که دیگر کاری ندارد و به زودی برای همیشه از ایران می‌رود، پری را کار اخراج می‌کند. (تصاویری چون اخراج پری در فیلم نشان داده نمی‌شود از مابقی داستان کم کم مخاطب توجه می‌شود که ظاهرا پری اخراج شده است.)


در بخشی از فیلم نشان داده می‌شود که سمانه – دختری که شب‌ها کنار پری می‌ماند و نسبتش با وی مشخص نیست- به قصد گرفتن دستمزد آخرین روزهای کار پری به خانه بهمن می‌رود. بهمن که در بخشی از فیلم سمانه و پری را بر سر وسایل و البسه همسرش دیده است، از او می‌خواهد که به پری بگوید که خود برای طلبش مراجعه کند و یا با برقراری تماس با پری، او را از دادن حقوقش به سمانه مطمئن کند. در این قسمت از فیلم سمانه بهمن را تهدید به بی‌آبرویی او می‌کند.


در صحنه بعدی، بهمن دستمزد پری را به سمت سمانه پرت می‌کند و او را که مدعی است حقوق پرداختی او به پری بیشتر از این‌ است، از خانه بیرون می‌کند.


بخش بعدی فیلم در رستورانی است که پری و سمانه در آنجا با هم ملاقات می‌کنند. سمانه پولی را که از بهمن گرفته به پری تحویل می‌دهد، پری کهن چیزی است که باید می‌گرفته، به او شک می‌کند و به زور سمانه را به دستشویی رستوران می‌برد و با خالی کردن کیفش متوجه می‌شود که علاوه بر دستمزد، مقدار زیادی پول و طلا در کیف سمانه است که ظاهرا از خانه بهمن دزدیده شده است. با اصرار و مقاومت پری مشخص می‌شود که سمانه بهمن را هل داده و به جای کمک، پول‌هایش را برداشته و از آنجا فرار کرده است.‌


در صحنه‌های پایانی پری به خانه بهمن برمی‌گردد و هر آنچه که از آن خانه برداشته شده را در جعبه کفشی می‌گذارد و شروع به تمیز کردن خانه می‌کند. درهای خانه بدون این‌که کسی بفهد که پری در خانه است قفل می‌شود و پری که مشغول کار خانه است به ناگاه و بی دلیل از روی چهارپایه به زمین می‌افتد. سپس بدون این‌که صحنه‌ای مبنی بر تایید و یا رد سخنان سمانه مشاهده شود بهمن به خانه‌اش باز می‌گردد و در پایان، فیلم بدون هیچ عکس‌العمل، اتفاق، نتیجه و سرانجام به پایان می‌رسد و تماشاگران با انبوهی از ابهام و سر در گمی و البته نارضایتی و حتی عصبانیت از وقتی که هدر داده‌اند، از سالن بیرون می‌آیند.


انتهای پیام/

ارسال نظر