نیما دهقان: برخی از افراد حتی نمی‌دانند چه اجرا می‌کنند/ «طویله ابا» حرفی برای گفتن دارد
نیما دهقان در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا درباره متن این نمایش تصریح کرد: «حسین کیانی چندین سال است که نمایشنامه می‌نویسد و سالها است که در حوزه کارگردانی فعالیت دارد. این اولین تجربه همکاری من با کیانی است که یک متن اورجینال برای کارگردانی من نوشته می‌شود. ضمن این‌که نگارش متن همزمان با تمرین‌های نمایش انجام می‌شود و ما تلاش می‌کنیم تا بهترین انتخاب را داشته باشیم.»
وی در خصوص اجرای این اثر عنوان کرد: «آنچه در اجرای نمایش موثر بوده، فراهم شدن شرایط لازم برای به صحنه رفتن نمایشی با این ویژگی و مضمون است. همچنین از دیگر مواردی که باعث اجرای این اثر شد، نظری بود که نسبت به این نمایش داشتم. زیرا فکر می‌کنم «طویله ابا» حرفی برای گفتن دارد بنابراین تصمیم گرفتم تا آن را روی صحنه ببرم.»
دهقان درباره طراحی‌های این نمایش عنوان کرد: «طراحی این نمایش به گونه‌ای است که تماشاگران این اثر دور تا دور حیاط یک خانه قرار می‌گیرند. این خانه دالان‌هایی دارد که به داخل و خارج از خانه ، آب‌انبار و طویله راه دارد. به طور کل راه‌هایی که منتهی به دیگر نقاط خانه می‌شود از میان تماشاگران نمایش قرار دارد.»
این هنرمند همچنین در تشریح چگونگی فعالیت گروه نمایشی تاکید کرد: «ما وقتی به عنوان گروه نمایش تصمیم می‌گیریم کار تئاتر کنیم سعی داریم تا نمایش هم برای مخاطب سرگرم‌کننده باشد و هم حرفی برای گفتن داشته باشد. تلاش ما بر این است که برای مخاطب آیینه‌ای از جامعه باشیم که البته ممکن است در این امر موفق و یا ناموفق شویم ولی در هر حال قصد داریم با نمایش مخاطب را با اثر همراه کنیم . معتقدم یکی از وظایف هنرمند این است که آثارش سرگرم‌کننده باشد البته نباید این نکته را از یاد برد که تماشاگر آنچه را که هنرمند در اثرش درباره آن حرف می‌زند و یا نمی‌زند کشف می‌کند.»
دهقان در ادامه یادآور شد: «طبق بازخورد مخاطبان در سال‌های اخیر، مخاطبان نمایش‌ها در اجرا به این نکته توجه می‌کنند که چه شده که این نمایش را روی صحنه برده‌ایم و چه چیزهایی را نمی‌خواهیم و یا می‌خواهیم بگوییم.»
این هنرمند تئاتر با اعتقاد بر این‌که هیچ جریان تئاتری امروزه وجود ندارد بیان کرد: «اگر آیندگان بخواهند تاریخ اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی دهه 80 و 90 را بر اساس نمایشنامه‌ها بررسی کنند مجموعه آثار نمایشی مصداقی برای فهم و درک شرایط این دهه نخواهد شد زیرا متاسفانه یک سری تالار خصوصی راه افتاده و در این میان تعدادی افراد هستند که تنها می خواهند نمایش اجرا کنند و اصلاً به نکاتی چون اجرای نمایش برای مخاطب ایرانی و یا اجرا در هر شرایطی که مانع برقراری ارتباط تماشاگر با نمایش می شود، توجه نمی‌کنند. متاسفانه برخی از افراد حتی نمی‌دانند چه اجرا می‌کنند و یا نمایشنامه چه می‌گوید و فلان متن خارجی چه مابه‌ازایی برای ما دارد .»
وی با بیان این‌که امروزه اجرای یک نمایش برآیند شرایط جامعه نیست بلکه نظر هنرمندی است که صرفاً می‌خواهد نمایش اجرا کند، افزود: «در نمایش هملت هنرمند باید سوال کند که چرا باید هملت را اجرا کند و این‌که آیا این اجرا ضرورتی دارد؟ متأسفانه تئاتر ما هم در پیام و هم در امکانات با تئاتر دیگر کشورها فاصله زیادی دارد. پیام آثار نمایشی به طور کل خاموش است، هیچ دغدغه‌ای در نمایش‌ها دیده نمی‌شود و بار اطلاعاتی که یک اثر با خود دارد نیز به یک موضوع شاد تبدیل شده است در حالی که جدا از نقش سرگرم سازی مخاطب، نمایش باید به گونه‌ای باشد که با بسته شدن پرده نمایش پرده ذهن تماشاگر باز شود »
دهقان در ارائه پیشنهاد برای رفع برخی از مشکلات آثار نمایشی عنوان کرد: «از آنجا که بیان انتقادات جامعه تئاتری به معنای غر زدن هنرمندان تلقی می‌شود بنابراین پیشنهادها را رسانه ای نمی‌کنم و تنها آن‌ها را به افرادی که قدرت اجرایی دارند به شکل خصوصی منتقل خواهم کرد.»
نمایش «طویله ابا» درباره داستان مردی است که صاحب یک طویله است و برای حفظ آن تلاش می‌کند. در این اثر علیرضا آرا، خاطره اسدی، جواد پولادی، شهرام حقیقت‌دوست، امیررضا دلاوری و فرزین صابونی تشکیل شده است. منوچهر شجاع نیز طراح صحنه، حسین عابدینی مدیر صحنه، سوگل رئوفی منشی صحنه و یحیی پاکدل هم طراح پوستر و بروشور این نمایش هستند. نورالدین حیدری‌ماهر هم تهیه کننده «طویله ابا» است.
انتهای پیام/