مراسمی برای دهمین سالگرد مرگ رسول ملاقلی‌پور

به گزارش گروه فرهنگی آنا، در مراسم گرامیداشتی که برای زنده یاد رسول ملاقلی پور برگزار شد، احمدرضا درویش گفت: «برخی‌ آدم‌ها هستند که فقط صحنه شان تغییر می‌کند و حذف نمی‌شوند در حدی که حتی شماره تماس آنها پاک نمی‌شود. مثل من که حتی به ذهنم نرسیده شماره موبایل آقارسول عزیز را از گوشی همراهم پاک کنم و این یک تلقی درونی است که حتما دلیلی دارد.

وی اضافه کرد: جایگاه رسول ملاقلی پور در پیشتازی هم است و قاطعانه می‌شود گفت که او در عرصه سینمای دفاع مقدس جزو نفرات اولی است که بزرگترین حادثه معاصر را که همان دفاع جانانه هشت ساله است، در قالب تصویر توصیف کرده است.

کارگردان فیلم دوئل با بیان اینکه هرچقدر سینمای جنگ می توانست به ارتقای سینمای ملی کمک کند، آثار رسول ملاقلی پور در آن نقش اصلی را داشته است، اظهار کرد: آثار این هنرمند این مسئله را اقابت می‌کند گرچه شروع کارش با دفاع مقدس بوده اما دغدغه رسول ملاقلی پور بسیار وسیع است. البته من نمی‌توانم توصیف کنم اما اگر بخواهم آقای ملاقلی پور را اجرا کنم باید بگویم که او انسان معترض، دغدغه مند و متعهد بود اما اعتراض او به مولفه‌هایی بود که شخصیتش در ارتباط با آن‌ها شکل می گرفت و هرجا آن مولفه‌ها دچار خدشه می‌شد، او معترض می‌شد.

درویش گفت: فیلم‌های رسول ملاقلی پور پر از اعتراض است اما اگرچه اعتراض‌ش را فریاد می‌زند با این حال در انتها و نتیجه گیری چراغ را روشن می گذارد و افق را نشان می‌دهد که همان تعهد است.

این فیلمساز در پایان سخنان خود آرزو کرد که سینمای ایران با نگاه جدی به الگوهای اصیل و نه جعلی به چشم‌انداز آرمانی خود نزدیک شود.

در این مراسم، منوچهر محمدی هم با اشاره به اینکه افتخار همکاری با رسول ملاقلی پور را در اخرین ساخته‌اش داشته است، گفت: قرار بود فیلم عصر روز دهم را با هم بسازیم که با وجود آماده شدن مقدمات آن عمرش کفاف نداد.

این تهیه کننده سینما افزود: در سفری که با هم به کربلا و نجف داشتیم، وجوه دیگری از شخصیت رسول ملاقلی پور برای آشکار شد و یقین داشتم اگر عصر روز دهم را می‌ساخت، صحنه‌هایی در آن رقم می خورد که یادگاری‌هایی مهمی برای سینمای ایران می بود.

محمدی با اشاره به فیلم میم مثل مادر که اثری عاشقانه نسبت به مقام مادر محسوب می‌شود، گفت: تاثیر این فیلم روی رسول انچنان جدی بود که نتیجه‌اش این شد هنگام فوت در قطعه هنرمندان به خاک سپرده نشود بلکه در کنار مادرش دفن شود.

او خاطرنشان کرد: ما رسول ملاقلی پور را در بلوغ و پختگی‌اش در سینما از دست دادیم و امیدوارم دست‌اندرکارانی به یاد داشته باشند که بخشی از عمر او برای پیگیری مسائل فیلم‌سازی اش هدر رفت. در حالی که اگر دو فیلم بیشتر ساخته بود ما صاحب غنای بیشتری بودیم.

وی در پایان با اشاره به علی ملاقلی پور فرزند هنرمند فقید که درعرصه فیلمسازی هم فعال است، گفت: شاهدم که او هنوز نتوانسته است فیلم دومش بسازد در حالی که فیلمساز خوبی است و در این عرصه میراث گرانقدری را از پدر به ارث برده است اما امیدوارم علی ملاقلی پور مثل پدرش نشود که برای هر فیلم مجبور شود زمان زیادی را هدر دهد.

در ادامه این مراسم فیلم مستند کوتاهی از رسول ملاقلی پور به کارگردانی پوریا آذربایجانی نمایش داده شد و پس از آن هادی حجازی‌فر (بازیگر مزرعه پدری) جمال شورجه و جمشید هاشم پور در سخنانی کوتاه درباره زنده‌یاد رسول ملاقلی پور صحبت و به بیان خاطره پرداختند.

در بخش پایان این مراسم یادبود هم علی ملاقلی پور به نیابت از خانواده خود گفت: ۱۰ سال از درگذشت پدرم می‌گذرد و در این سال‌ها کسانی او را یاد می‌کنند که یا رسول ملاقلی پور را دوست داشتند یا برایش خیلی احترام قائل هستند.

او گفت: در این مراسم کسانی که صحبت کردند هر آن‌چه را که از پدر دیده بودند، روایت کردند اما بحث من این است که رسول ملاقلی‌پور نباید فقط تقدیر شود بلکه در این سال ها تلاش کردم جلسات نقد و بررسی هم برای آثار پدرم برگزار کنم چون از یک فیلمساز نباید یک قدیس ساخته شود.

کارگردان فیلم «قندون جهیزیه» در آخر از برخی رسانه‌ها و برنامه‌های تلویزیونی به دلیل استفاده سلیقه‌ای از اظهارات پدرش به ویژه نسبت به فیلم «رستاخیز» احمدرضا درویش انتقاد کرد.

در این مراسم که علی شاه‌حاتمی، دانش اقباشاوی، پوریا آذربایجانی و جواد طوسی هم حضور داشتند، هدیه‌ای توسط همسر رسول ملاقلی پور به جمشید هاشم پور برای پاسداشت همکاری‌های این دو هنرمند داده شد. همچنین هدیه ای هم به خانواده ملاقلی پور اهدا شد.