ماجرای سیاستمداری که فیلم‌ساز شد/ مکتب برخی کارگردانان ایرانی را خیلی می‌پسندم
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری آنا، اولین فیلم بلند صدیق شِرنیاز فیلم‌ساز قرقیز با عنوان «ملکه کوهستان» در بخش بین‌‌الملل سی‌و‌سومین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد. صدیق شرنیاز، کارگردان این درام حماسی تاریخی که پیش از این در پارلمان و دولت قرقیزستان به عنوان سیاستمدار فعال بوده است، در گفت‌و‌گو با آنا پیش از نمایش فیلمش در پردیس ملت به انگیزه‌های خود و برنامه‌هایش برای توسعه روابط فرهنگی اشاره کرده است.
* لطفاً خودتان را معرفی کنید.
- من صدیق شرنیاز هستم از کشور قرقیزستان و با فیلم «ملکه کوهستان» در این جشنواره شرکت کردم.
* آن طور که مطلع شدم، شما پیش از ورود به عرصه سینما و هنر؛ در دوره‌ای بعنوان یکی از چهره های مطرح سیاسی قرقیزستان فعالیت داشتید. می توانم بپرسم چه شد که رویه زندگی‌تان را یک‌باره تغییر دادید و راه هنر و به خصوص سینما را در پیش گرفتید؟
- بله. من قبل از اینکه به‌طور جدی وارد عرصه سینما بشوم برای یک دوره پنج ساله در پارلمان قرقیزستان انتخاب شده بودم و قبل از آن هم در دولت مشاغل مهمی بر عهده داشتم. اما یک روز صبح که وارد دفتر کارم شدم با خودم گفتم: «صدیق! داری چی‌کار می‌کنی؟ اگر بخواهی تا پنج سال دیگه پشت این میز بمونی دیگه هرگز نمی‌تونی به رویایی که از کودکی داشتی و اون هم ساختن فیلم بود، برسی.» همین شد که کلاً سیاست را کنار گذاشتم و وارد دنیای سین
یک روز صبح با خودم گفتم: «صدیق! داری چکار می‌کنی؟ اگر بخواهی تا پنج سال دیگه پشت این میز بمونی دیگه هرگز نمی‌تونی به رویایی که از کودکی داشتی و اون هم ساختن فیلم بود، برسی.» همین شد که کلاً سیاست را کنار گذاشتم و وارد دنیای سینما شدم |
ما شدم و رفتم و در رشته سینما تحصیل کردم و نتیجه‌اش شد این فیلم که اولین تجربه من در ساختن فیلم بلند داستانی است.
پشت صحنه «ملکه کوهستان»
* کمی درباره فیلمتان بگویید و این که داستان فیلم درباره چیست.
- قهرمان این فیلم زنی است که 200 سال پیش زندگی می کرد؛ در دورانی که برای کشور من، قرقیزستان، دوران بسیار دشواری بود چون امپراتوری روسیه به کشور ما حمله کرد و کشور ما دوران بسیار سختی از نظر سیاسی را می گذراند و این زن که نامش کورمانجان داکتا بود، در واقع کشور را از سقوط نجات داد.
پشت صحنه «ملکه کوهستان»
* این یک فیلم حماسی است؟
- بله یک فیلم حماسی درباره یک زن جنگجو و برای همین به نظرم باید خیلی پرطمطراق می شد.
* موضوع اولین فیلمتان را یک موضوع تاریخی حماسی انتخاب کردید. موضوعی که در کشورتان خیلی اهمیت دارد. آیا می‌خواستید به علایق ملی و وطنی خودتان صحه بگذارید؟
- من اصلا به دنبال ساختن یک فیلم ملی به آن معنا که شما می‌گویید، نبودم. بیشتر منظورم ساختن فیلمی درباره زنان بود و این که زن‌ها نیز می توانند خیلی برای کشورشان مهم باشند و کارهای خطیری برای کشور و مردمانش انجام بدهند. و این که زنانی مثل کورمانجان در هنگام جنگ یا زمان‌های بحرانی می‌توانند تصمیماتی بگیرند که خیلی کارساز باشد و در نهایت به نجات کل جامعه و کشور منجر شود و اینطور نیست که همیشه فقط مردان تصمیم گیرنده‌های اصلی و مهم برای سرنوشت کشور باشند. در این فیلم این موضوع برای من بیشتر اهمیت داشت و مسائل سیاسی در واقع در پس‌زمینه فیلم من قرار دارد و خیلی پررنگ نیست بیشتر زنان و قدرت تصمیم گیری شان و مسائل مربوط به آنها برایم مهم بود و می خواستم در فیلمم به آن بپردازم. امپراطوری روسیه در دوران کورمانجان پسر این زن را اسیر کرده بود و دستور قتل او را صادر کرده بود و کورمانجان به عنوان یک مادر اگرچه دوست داشت که اول پسرش را نجات بدهد اما در نهایت به این نتیجه رسید که وظیفه مهم‌تری دارد و آن هم نجات کل کشورش است و این که او مادر همه مردمانش است و نه فقط مادر پسرش. و این یک تصمیم دشوار است برای یک مادر که از جان پسرش بگذرد. می‌خواستم در فیلم نشان دهم که زنان و مادران اگر لازم باشد می‌توانند چنین تصمیم های مهم و بزرگی هم بگیرند.
* آیا قصد دارید محصول مشترکی با ایران بسازید؟
- بله، چرا نسازم؟ به نظرم مکتب فیلم‌سازی ایران شباهت‌های زیادی با فیلم‌سازی در قرقیزستان دارد چون از نظر من روش‌ها و مکتب فیلم‌سازی ایران با محصولات سایر کشورها - کشورهایی مثل روسیه و آمریکا و کشورهای اروپایی - تفاوت‌های عمده‌ای دارد. من خودم تهیه کننده هم هستم و برای همین به پروژه ای مشترک بین ایران و قرقیزستان حتماً فکر می کنم و دوست دارم این اتفاق در آینده نزدیک بیفتد. واقعیت این‌جاست که هزینه‌های فیلم‌سازی در کشور من خیلی اندک است چون مردمان زیادی هستند که حاضرند برای ساختن فیلم سرمایه‌گذاری کنند.
* آیا با فیلمسازان ایرانی آشنایی دارید؟
- بله تا حدی فیلمسازان ایرانی را می شناسم، به خصوص آنهایی که در جشنواره‌های جهانی جایزه برده اند، کارگردان‌هایی که من مکتب آنها را خیلی می پسندم.
* نظرتان درباره بازار فیلم جشنواره چیست؟
- به نظرم خیلی خوب است. ما روابط فرهنگی خوبی داریم. دینمان یکی است. من بنیان‌گذار جشنواره فیلم‌های دنیای آسیا در لسآنجلس هستم و در ماه اکتبر (مهر) دو فیلم ایرانی را به آن دعوت می‌کنم. شما فیلمی به عنوان نماینده به اسکار می‌فرستید؟
پوستر جشنواره فیلم‌های دنیای آسیا
* بله. حتماً.
- آن فیلم در این جشنواره خواهد بود و یک فیلم ایرانی دیگر هم به جشنواره می‌آید. مدیر آن جشنواره که لبنانی است، سینمای ایران را خوب می‌شناسد. و الان دارم به این موضوع فکر می‌کنم که دو فیلم از ایران به آن جشنواره راه بدهم چون لسآنجلس شهری است که جمعیت آسیایی بزرگی دارد. از کره، هند، ایران، فیلیپین، تایوان، عراق، قزاقستان، قرقیزستان و کشورهای دیگر در آن هستند و علاقه زیادی به روابط فرهنگی در آن وجود دارد. ما جوایزی را برای فیلم‌ها در نظر داریم و بخشی را نیز به آسیای مرکزی اختصاص می‌دهیم و چون ایران به نوعی به آسیای مرکزی نیز مربوط می شود، فیلم‌های ایرانی را در آن بخش نیز خواهیم گنجاند.
گزارش از: ساسان گلفر
انتهای پیام/