«سارا و آیدا»؛ ضعیف مثل انبوهی از بی‌کیفیت‌های حاضر در فجر
سعید طاهری خبرنگار فرهنگی آنا؛ مازیار میری یکی از فیلمسازانی است که در این سال‌ها، هر وقت فیلمی ساخته و به جشنواره آمده، قابل دفاع بوده و فیلم هایش از حداقل استانداردهای سینمای برخوردار است. میری زمانی «سعادت آباد» را با امیر عربی به عنوان فیلمنامه نویس ساخت که البته بسیاری فیلم را تقلیدی از «درباره الی» دانستند و بعد از آن هم «حوض نقاشی» را ساخت که فیلمی شریف و روایتی عاشقانه از دو شخصیت عقب‌مانده با بازی شهاب حسینی و نگار جواهریان بود.
میری امسال در سومین همکاری با امیر عربی، فیلم «سارا و آیدا» را روانه جشنواره سی و پنجم کرد؛ فیلمی که انتظار می‌رفت میان انبوهی از بی‌کیفیت‌های حاضر در جشنواره، اثری موفق و یا حداقل استاندارد باشد.
با پر شدن صندلی های سالن برج میلاد و خاموش شدن چراغ‌ها، «سارا و آیدا»ی مازیار میری با بازی پگاه آهنگرانی و غزل شاکری و مصطفی زمانی هم شروع شد: روایتی از دو دوست که هر دو در آستانه ازدواج بودند و یکی به دلیل مشکلات مالی و اختلاس‌های برادر متواری‌اش گرفتار طلبکارها بود و مادرش به همین دلیل زندانی شده است. نامزد دوست دیگر پول را به بدهکار می‌دهد و حالا در ازای پولش توقعی دارد. او توقع دارد سارا اسناد مزایده را از شرکت بدزدد و برای یک روز در اختیار او بگذارد تا بتواند با اطلاع از برنامه مزایده برنده باشد...
فیلم با سرعت کند جلو می‌رود و کارگردان برای پر کردن خلا‌های تمام نشدنی فیلمش دست به دامان موسیقیِ پیمان یزدانی میشود تا جایی که هر چند دقیقه موسیقی با شدت تمام اوج می‌گیرد اما پس از چندبار اثرش را از دست می‌دهد و فیلم نصف مخاطبانش را را از دست می‌دهد و بیرون رفتن آدم ها از سالن را نظاره می‌کند.
آیدا که متوجه پیشنهاد نامزدش به سارا میشود به شدت با او دعوا می‌کند و سوار ماشینش میشود و پس از یک ساعت خسته‌کننده که از فیلم گذشته، با سرعت می‌راند و تصادف می‌کند و می‌میرد...
حالا سارا مانده و نامه‌هایی که دزدیده و نامزد آیدا... همه چیز برای اینکه سارا دزدی را گردن آیدا بیاندازد و خودش از مخمصه رها شود آماده میشود اما سارا این کار را نمی‌کند. با وجود اصرارهای نامزد سارا به او که اگر همه چیز را گردن آیدا بیاندازد همه چیز ختم به خیر خواهد شد؛ سارا این کار را نمی‌کند و دزدی را گردن می‌گیرد و حاضر میشود مادر پیرش که دیگر هیچ کس را ندارد را به امان خدا ول کند و برود زندان...
«سارا و آیدا»ی مازیار میری آنقدر مبتدیانه تمام میشود که تقریبا تمام آدم‌های حاضر در سالن با خنده و تمسخر فیلم را دنبال کردند و بلافاصله پس از شروع تیتراژ سالن را با سرعت ترک کردند.
انتهای پیام/