«ماه گرفتگی»؛ روایتی خاص از اتفاقات 88

سعید طاهری خبرنگار فرهنگی آنا؛ فیلم «ماه گرفتگی» از ابتدا با حواشی عجین شده بود و از اولین باری که رسانه ها خبر از ساخت فیلمی راجع به حوادث تلخ سال 88 دادند، حاشیه دست از سر این پروژه برنداشت؛ حواشی‌ای که تا اکران این فیلم در جشنواره سی و پنجم فجر در برج میلاد حتی از اکران و در نشست پرسش و پاسخ، همراه فیلم و عواملش بود.

حواشی با جدایی بابک حمیدیان و مینا ساداتی از فیلم به دلیل رسانه ای شدن نامشان برای بازی در این فیلم که ظاهرا خط قرمزشان برای حضور در «ماه گرفتگی» بوده شروع شد. سپس موضع گیری سینماگران نسبت به این فیلم و حضور کامبیز دیرباز حاشیه ساز شد و روزهای آخر هم دزدیده شدن هارد تهیه کننده و فیلم های پشت صحنه فیلم حاشیه ساز شد. البته باید به اینها، نرسیدن فیلم به جشنواره مقاومت را هم اضافه کرد. فیلمی که به نیت حضور در این جشنواره ساخته شد اما نتوانست به موقع تمام شود وسر از بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر درآورد.

کامبیز دیرباز فرمانده نیروهای آموزش دیده ای است که در چنین مواقعی برای آرام کردن خیابان ها راهی می‌شوند و با موتورهاشان در خیابان ویراژ می‌دهند. پسر آقای فرمانده در خیابان ها و برای اعتراض به رو کار آمدن محمود احمدی نژاد دستگیر شده و پدر نگران تلاش می‌کند تا پسرش که زیر چشمش نشان از مشت و تنبیه بود را برون بیاورد. او در همین حین متوجه می‌شود پسر برادر شهیدش هم گم شده و خبری از او نیست... پسری که در آخر مشخص شد کشته شده؛ اما به دست معترضان در خیابان...

فیلم سرشار از شعارهای گل درشت و اشتباه است. از سفید شدن موی بازیگر زن در مدت کوتاه، تا رادیو بی‌بی‌سی بدون پارازیت در خیابان های شهر تا موبایل‌هایی که آن زمان هنوز به ایران نیامده بودند اما آدم‌های آنجا ازشان استفاده می‌کردند.

جدای از شعارهای سیاسی فیلم که البته کارگردان در نشست پرسش و پاسخ منکرشان شد و از محمود احمدی نژاد به شدت انتقاد کرد، «ماه گرفتگی» به لحاظ سینمایی هم فیلم ضعیفی بود و مثال های متفاوتی برای این ادعا وجود دارد که در حوصله متن نمی‌گنجد. فیلمنامه غلط «ماه گرفتگی» منجر به خلق داستانی شده که تکلیفش با خودش روشن نیست و فیلمی‌ست که هیچ کدام از جناح‌های سیاسی را راضی نمی‌کند. همانطور که در نشست فیلم هم حواشی زیادی راجع به فیلم درگرفت و هیچ‌کس از قصه رندانه و سیاس فیلم رضایت نداشت.