سینا حجازی: مریضی هستم که موزیک درمانی می‌کنم/ هیچ موسیقی‌ای غیر مجاز نیست

به گزارش گروه فرهنگی آنا سینا حجازی با حضور در برنامه «چارگوش آپارت» مقابل علی اوجی و زهرا عاملی نشست و از زندگی شخصی و هنری خود گفت.

پدرم فرزند یک روحانی بود

حجازی که دریک خانواده مذهبی به دنیا آمده، در ابتدای صحبت‌هایش گفت: «پدرم فرزند یک روحانی بود و اطرافیانش به خاطر فعالیت هنری را مطرب می‌خواندند. به همین خاطر پدرم از اصفهان به تهران آمد تا دور از این القاب به بازیگری بپردازد. در واقع اگر پدرم نبود من هم هنرمند نمی شدم هر چند که پدرم مخالف بازیگری من بود اما در سن هفت سالگی یک فیلم با برادرم به عنوان «از بلور خون» بازی کردم که هر دو در نقش پسرهای پدر حضور داشتیم که متاسفانه هیچی از فیلم الان دیگر وجود ندارد.»
من بیمارم
حجازی در بخش دیگر از گفت‌وگوی خود با آپارت گفته است: «خودم را موزیسین نمی‌دانم بلکه یک مریضی هستم که موزیک درمانی می‌کنم. برای خودم یه نسخه می‌پیچم و موزیک‌هایم دغدغه شخصی من است تا یکسری مریض مثل من ازش لذت ببرند.»

هیچ موسیقی ای غیر مجاز نیست

وی در ادامه گفت: «در تهران سالن مناسبی برای اجرا نداریم تا بتوانم اجرای در خوری برای مخاطبی که پول پرداخت می کند، داشته باشم اما دلم می‌خواهد در یک سالن ۴۰۰ نفری با صدا و امکانات خوب اجرا داشه باشم. معتقدم موسیقی به ذات مجاز است چون هیچ موسیقی ای غیر مجاز نیست در حالی که این کلام است که می تواند آن را غیر مجاز کند.»

خودم را سلاخی می‌کنم

حجازی معتقد است: «خودم راسلاخی می‌کنم و شب‌ها با خودم درگیرم بابت کارهای که نکردم، آدم نقدپذیری نیستم و نقد را خیلی دوست ندارم. اشاید موزیک مرا نتون توی جاده شنید اما مطمئنم موسیقی من متعلق به قشر خاصی از جامعه نیست و مردم عادی کارهایم را دوست دارند. اولین نفری که مرا رو شناخت، در شهر قم کنار مغازه هایی اطراف حرم بود.»

لحن سازم شبیه به حرف زدن خودم است
این خواننده در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود گفت: «کاری را تا حالا کاور نکردم ولی نظری راجع به این که این موضوع بد است یا نه ندارم. لحن سازم شبیه به حرف زدن خودم است ولی اگه بدانم شبیه به غرب است حذفش می‌کنم.»
از دست دادن حسین پناهی غم بزرگی برای من بود
حجازی در ادامه به خاطره گویی از حضور حسین پناهی در منزل‌شان پرداخت: «یادم است بار اولی که حسین پناهی به خانه ما آٰمد یک گلدون آورد درحالی که هیچ کسی آن زمان گلدون نمی‌آورد و وقتی خواستم کشفش کنم و باهاش ارتباط بگیرم از بین ما رفت.»