بهروز شعیبی: خوشحالم که «سیانور» در جشنواره دیده نشد/ سیاست‌گذاران به فکر تربیت داوران و مدیران سینمایی هم باشند
بهروز شعیبی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا در مورد شکل‌گیری فیلم «سیانور» گفت: «سیانور بیانگر مقطع ملتهبی از تاریخ است که بخش عظیمی از جامعه ما از آن خبر ندارند یا سال‌هاست که به آن فکر نمی‌کنند. فکر می‌کنم این بخش یک بخش مهمی از تاریخ ما برای اندیشیدن است. من معتقد بودم که باید به اصل سینما بازگردیم و نگذاریم گونه‌های مختلف سینما منقرض شوند. نگذاریم فقط فیلم‌های با قضاوت و سفارشی ساخته شود، بلکه بگذاریم دیدگاه سینماگران، اقتباس‌ها و استنباط‌هایشان هم وارد سینما بشود.»
وی افزود: «قبل خواندن فیلمنامه آقای احمدیان اصلا آن فضا و آن بخش تاریخی را نمی‌شناختم. دغدغه خودم در این خصوص این بود که یک بخشی از تاریخ مغفول واقع شده، در حالی که بخش‌هایی از تاریخ همواره تکرار می‌شود و فکر کردم لازم است به این بخش بیشتر پرداخته شود.»
شعیبی ادامه داد: «الان از این تجربه خیلی خوشحالم و فکر می‌کنم تجربه‌ای است که شاید به این زودی دوباره دست ندهد و از این بابت که از آن نگذشتیم و توانستیم آن را بسازیم خیلی خوشحالم.»
وی در ادامه در مورد مشکلات موجود در راه ساخت «سیانور» گفت: «واقعیت‌پردازی در سیانور مشکلات زیادی را برایمان ایجاد کرد؛ به عنوان مثال در بخش انتخاب بازیگران با مشکل مواجه شدیم تا جایی که مجبور شدم خودم نقش مجید شریف واقفی را بازی کنم. اما واقعیت این است که حضور بازیگرانی که در سیانور ایفای نقش می‌کنند، باعث شد سیانور با این شکل ساخته شود.»
کارگردان «دهلیز» در مورد نادیده گرفته شدن فلیم «سیانور» در جشنواره‌ها گفت: «من فکر می‌کنم روال و شرایط جشنواره به گونه‌ای است که داوران ما یک سری فیلم‌های خاص را باید داوری کنند و این جزو سیاست‌های نادرست جشنواره‌های ما است، یعنی اگر فیلمی از فضای اجتماعی و فضای ملتهب کاذب خارج باشد دیگر آن فیلم مناسب برای داوری نیست؛ ولو اینکه طراحی صحنه، فیلمبرداری و بازی‌های خوب داشته باشد.»
وی تصریح کرد: «متاسفانه داوری‌ها فقط در کلیت صورت می‌گیرد و اگر یک فیلمی مثل «سیانور» تاریخی است و دغدغه داوران نیست، آنها دیگر طراحی صحنه فیلم، فیلمبرداری و حتی بازی مهدی هاشمی را هم نمی‌بینند.»
شعیبی اظهار کرد: «ما باید این را قبول می‌کردیم که با توجه به طرز فکر برخی مدیران در سینما حتما چنین اتفاقاتی برای فیلمی مثل «سیانور» می‌افتد اما نکته مهمی که باید بپذیریم این است که سینما تنها در جشنواره خلاصه نمی‌شود. سینمای ما الان مهم‌ترین ابزار فرهنگی‌مان است، بنابراین باید بگذاریم سینما کارش را درست انجام دهد.»
وی افزود: «خوشحالم این فیلم در جشنواره فجر دیده نشد و خوشحال‌تر هم شدم که فیلم در جشنواره مقاومت هم مورد توجه قرار نگرفت. زیرا فکر می‌کنم ما واقعیت سینما را فراموش کرده‌ایم؛ یادمان رفته که ما از چه فرهنگ و چه مردمی هستیم و برای چه کسانی داریم فیلم می‌سازیم.»
کارگردان «پرده‌نشین» بیان کرد: «چیزی که به نظر من برای سیاست‌گذاری کلان سینما اهمیت دارد این است که همان‌گونه که برای تربیت فیلمسازان تلاش می‌کنند به فکر ایجاد تفکر و تربیت داوران و مدیران سینمایی هم باشند؛ یعنی اگر هر سال صرفا تعدادی فیلمساز خیلی خوب و آدم‌های درجه یک را برای داوری بیاوریم ولی شیوه داوری هر سال متغیر و بر اساس سلیقه باشد، جشنواره‌های ما روز به روز ضعیف‌تر می‌شود.»
گفت‌وگو از احمدرضا معراجی
انتهای پیام/