نذورات محیط زیستی یک وکیل دادگستری: از ساخت آبشخور حیات وحش تا وکالت رایگان پرونده‌های محیط زیستی

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از ایران، «محمد داس مه» که سال‌هاست به صورت رایگان وکالت اداره حفاظت محیط زیست شهرستان کهگیلویه را در پرونده‌های محیط‌‌ زیستی در محاکم قضایی عهده دار شده و چند ماهی است نذورات‌اش را به نیت شادی روح خواهر تازه درگذشته‌اش به حفظ طبیعت و حیات وحش اختصاص داده حالا با انتشار گزارشی از تلاش یک محیط‌ بان خوزستانی در منطقه مرزی و پر از مین «فکه» در حفاظت از آهوها، تصمیم گرفته امکانات لجستیکی و مورد نیاز این محیط بان را برای حفاظت از آهوها در فکه شخصاً تأمین کند. «داس مه» همچنین قصد دارد هفته آینده ساخت دو آبشخور را در منطقه حفاظت شده خائیز شروع کند. این حقوقدان عاشق طبیعت که فقط 30 سال سن دارد و تاکنون میلیون‌ها تومان برای حفظ طبیعت هزینه کرده و از حقوق مادی خودش نیز به ارزش ده‌ها میلیون تومان در پیگیری پرونده‌های زیست محیطی صرف نظر کرده، سال گذشته به دلیل «مهارت، دانش، تجربه و تلاش شبانه روزی‌اش در حمایت از محیط زیست»، مورد قدردانی اداره کل حفاظت محیط زیست کهگیلویه قرار گرفت. او در مورد چرایی و چگونگی علاقه‌مندی‌اش به طبیعت می‌گوید: خواهر من زنده یاد «فهیمه داس مه» که پزشک بود و در بیمارستان امام رضا(ع) شهر امیدیه خدمت می‌کرد 30 ساله بود که از دنیا رفت و از او یک فرزند دختر به نام پارمیس به یادگار مانده است. او عاشق طبیعت بود و برای همین وقتی در سال 1388 از دنیا رفت سعی کردم یاد او را با خدمت به طبیعت زنده نگه دارم. البته این را هم بگویم که خانواده ما در کل نگاهی متفاوت به طبیعت داشته و دارد مثلاً ما از سال‌ها پیش به همت پدرم هر کدام یک درخت به نام خودمان در یک پارک جنگلی در بهبهان کاشته بودیم که هرازگاهی به درختانمان سر می‌زدیم و خواهر دیگرم سعیده نیز لیسانسش را در رشته محیط زیست گرفت و بار علمی خانواده را از این نظر بسیار بالا برد برای همین من که تحصیل در رشته حقوق را انتخاب کرده بودم وقتی چند سال پیش به عنوان مشاور حقوقی در فرمانداری بهبهان مشغول به‌کار شدم بیشتر کارهای خودم را روی 7 محور محیط زیستی متمرکز کردم و در آن سال‌ها با تلاش اتاق مشاوره حقوقی فرمانداری موفق شدیم بالغ بر 500 هکتار از اراضی تصرف شده در حاشیه رودخانه مارون را با پیگیری‌های قضایی به منابع طبیعی بازگردانیم.

نخستین جرقه را یک محیط بان قمی در من ایجاد کرد
او می‌افزاید: وقتی از فرمانداری بیرون آمدم تفاهمنامه‌ای را در دفترخانه با اداره حفاظت محیط زیست کهگیلویه به امضا رساندم و قرار شد وکالت پرونده‌های محیط زیستی را بدون دریافت حق الزحمه به عهده بگیرم و اکنون سه سال است که داوطلبانه با این اداره همکاری دارم و پرونده‌های متعددی را به نفع محیط زیست به نتیجه رسانده‌ام و حتی در برخی موارد که محیط زیست قادر به تأمین هزینه‌های دادرسی نبود شخصاً این هزینه را متقبل شدم چون بر این باور هستم که وقتی از نظر مالی نیاز ندارم باید کمک کنم.داس مه می‌افزاید: اما چند ماه قبل نخستین جرقه را آشنایی‌ام با محیط بان احمد بحری در استان قم، در من زنده کرد و بدین ترتیب به پویش نذورات محیط زیستی برای ساخت آبشخور در مناطق حفاظت شده پیوستم که توسط او اعلام شده بود. از چند ماه قبل هم شروع کردم به دیوار‌نویسی سکونتگاه‌های اطراف منطقه حفاظت شده خائیز و نیز شهر بهبهان. چون مردم آگاهی کمی نسبت به این منطقه و ارزش‌های بی‌بدیل‌ آن دارند در حالی که اینجا زیستگاه نزدیک به 4 هزار کل و بز است.
گزارشی که برایم چراغ راه شد
داس مه می‌گوید: در همین حال گزارش خوبی را که در مورد فکه خواندم با محیط بان منطقه، سید باقر موسوی ارتباط گرفتم. این گزارش مانند یک چراغ راه برایم بود برای همین تصمیم گرفتم تمامی امکانات مورد نیاز این محیط بان از قبیل کفش ایمن و دوربین چشمی و... را برایش تهیه کنم و قطعاً تا هفته آینده به او می‌رسانم. از طرف دیگر نامه‌ای خطاب به آقای دکتر افشار نیا، رئیس کل دادگستری خوزستان و رئیس شورای حفظ حقوق بیت المال تنظیم کرده و روز گذشته نیز به اهواز رفتم که به ایشان برسانم و چون بارها در این شورا حضور داشتم خواستار مداخله دادگستری در تأمین امکانات مورد نیاز منطقه فکه و منطقه حفاظت شده میشداغ در خوزستان شدم و خواستار این شدم تا جلسه‌ای برای بررسی این موضوع با حضور ایشان که دید زیست محیطی خوبی دارند، برگزار شود. یکی از معضلات منطقه میشداغ کانال آبی است که سازمان آب و برق خوزستان ایجاد کرده و هرساله تعداد زیادی آهو در آن سقوط کرده و غرق می‌شوند و با یک فنس کشی ساده می‌توان منطقه را برای آهوها امن کرد. او می‌افزاید: من چندی قبل نیز به عنوان یک شهروند در نامه‌ای به رئیس دادگستری استان خوزستان توضیح دادم که «منطقه شکار ممنوع بدیل» در شهرستان بهبهان حتی یک پاسگاه محیط بانی هم ندارد و اگر در اینجا پاسگاه ایجاد شود تعداد کل و بزهای اینجا نیز می‌تواند مانند «خائیز» افزایش یابد و ایشان نیز در نامه‌ای به خانم ابتکار و شورای عالی محیط زیست خواستار افزایش تدابیر حفاظتی در این منطقه شدند. من خودم شخصاً هم حاضرم یک پاسگاه با دو اتاق برای محیط بانان و محل خوابشان در این منطقه ایجاد کنم تا زیستگاه از حضور شکارچیان محافظت شود. برای همین حالا در مورد فکه و میشداغ تمام تلاشم را می‌کنم تا با همکاری دادگستری استان بتوانیم هم فکه و هم میشداغ را تا حدی برای آهوها امن کنیم، برای این امر از همه توانم استفاده می‌کنم که پاسگاه فکه نیز راه‌اندازی شود و امکانات سید باقر موسوی محیط بان منطقه نیز تأمین شود.
نذر محیط زیستی را به سخره نگیرید
این وکیل دادگستری درباره نگاه برخی مردم نسبت به اقداماتش می‌گوید: طبیعی است که نذورات محیط زیستی در کشور ما هنوز جا نیفتاده و در شهرهای کوچک‌تر برخی مردم حتی آن را قبول ندارند و به سخره می‌گیرند اما من همه نذورات و خیراتم را برای عزیزانم که از دنیا رفته‌اند صرف محیط زیست می‌کنم و معتقدم این حداقل کاری است که ما می‌توانیم برای نجات طبیعت کشورمان از آسیب‌هایی که روز به روز بیشتر می‌شود در پیش گیریم.