ماهیت آموزش عالی در ایران مشوش است/انتظارهای متعدد از استادان، عامل از بین رفتن اخلاق علمی در دانشگاه‌ها
عبدالرحیم قنوات، رئیس دانشگاه نیشابور در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، گفت: «آموزش عالی در کشور ما مشوش است. دلیل آن هم این است که بحث دانشگاه‌های آموزشی، دانشگاه‌های پژوهشی، کارآفرین و دانشگاه‌های نسل چهارم به خوبی تبیین نشده است و در حقیقت ممکن است با تغییر هر مدیری در هر دانشگاه اولویت‌ها تغییر کند.»
قنوات گفت: «باید فیلسوفان آموزش عالی یعنی کسانی که قدرت تحلیل مسائل آموزش عالی را در ایران دارند و متخصص این کار هستند و در بدنه آموزش عالی هم زیاد هستند، در این زمینه بحث‌هایی را انجام دهند به صورتی که به نتیجه برسد.»
او افزود: «ماهیت آموزش عالی ایران باید با توجه به امکانات، موقعیت و اهداف ما و در ارتباط با منطقه و دنیا تعیین شود. یعنی مشخص شود که مثلا در 20 سال آینده این تعداد دانشگاه باید آموزش‌محور باشند و این تعداد با توجه به پتانسیل‌هایی که دارند پژوهش‌محور باشند و ... که متاسفانه این بحث به صورت جدی و کارشناسانه صورت نگرفته است و بیشتر تمایلاتی است که ما مدیران داریم. مدیری که به آموزش علاقه داشته باشد این مسیر را در اولویت قرار می‌دهد، دیگری پژوهش، یکی آموزش از راه دور و به همین ترتیب اولویت‌ها بیشتر و دردی هم از نظام آموزش عالی دوا نمی‌شود.»
رئیس دانشگاه نیشابور به نبود امکان همه دانشگاه‌ها برای دنبال کردن یک ماموریت واحد اشاره کرد و گفت: «آیا همه دانشگاه‌های ما با این تعدد رشته می‌توانند ماموریت واحد داشته باشند؟ بعضی از دانشگاه‌ها واقعا باید فقط آموزش بدهند، بعضی هم فقط پژوهش و بعضی هم می‌توانند تلفیقی از این دو را در دستور کار خود قرار دهند.»
او همچنین به فساد علمی در دانشگاه‌ها اشاره کرد و افزود: «اخلاق علمی هم در جوامع دانشگاهی آسیب دیده است و شاید یکی از دلایلش همین باشد که ما از یک استاد می‌خواهیم هم آموزش دهد و هم پژوهش کند و هم به دنبال تقاضا باشند. همین شرایط ممکن است بعضی‌ها را تحریک کند که به دنبال سو‌ء‌استفاده از این وضعیت بروند. نتیجه آن هم انبوه پایان‌نامه‌هایی است که سفارشی نوشته می‌شود، کتاب‌هایی که به اسم دیگران سفارشی چاپ می‌شوند، مقالات بی‌کیفیت isi و ... .»
قنوات گفت: «اگر اخلاق در دانشگاه‌ها آسیب ببیند، شان و جایگاه دانشگاه‌ها از چیزی که هست پایین‌تر خواهد بود و آن مرجعیتی را که جامعه برای اعضای هیات علمی، دانشجو و ... قائل است، آسیب می‌بیند و اگر این سرمایه بزرگ اجتماعی آسیب ببیند، قطعا به نفع دانشگاه‌های ما نیست. وزارت علوم باید در این زمینه اقدامات جدی از طریق اصلاح قوانین، برخوردهای انضباطی، فرهنگ‌سازی و رصدکردن فعالیت‌های مختلف دانشگاهیان انجام دهد.»
انتهای پیام/