دانشگاه باید قطبنمای اصلاح حکمرانی غذایی باشد
به گزارش خبرنگار آنا، کیان پهلوانافشاری رئیس دانشگاه آزاد ورامین- پیشوا و قرچک در همایش ملی محیط زیست، کشاورزی هوشمند و امنیت غذایی با تأکید بر نقش راهبردی دانشگاهها در حل بحران امنیت غذایی اظهار کرد: این مراکز علمی باید از پژوهشهای انتزاعی عبور کرده و به ارائه راهکارهای عملی، آیندهنگاری و ایجاد گفتمان مشترک برای اصلاح حکمرانی غذایی کشور وارد شوند.
وی با اشاره به نقش حیاتی دانشگاهها در مواجهه با چالشهای امنیت غذایی کشور، تأکید کرد: مسئولیت این نهاد علمی تنها به تولید مقاله و تربیت دانشجو محدود نمیشود، بلکه باید در خط مقدم «آگاهیبخشی»، «هشداردهی» و «ارائه راهکارهای عملیاتی» به نظام حکمرانی قرار گیرد.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا و قرچک گفت: امنیت غذایی امروز ایران گرفتار چرخهای از سیاستگذاریهای ناکارآمد، بخشینگری و تخصیص منابع مبتنی بر الگوهای فرسوده است و در چنین شرایطی دانشگاه نمیتواند نظارهگر بماند.
پهلوانافشاری با تشریح ابعاد «مرداب یارانهای» و اثرات مخرب حمایتهای نهادهای و کشتهای کمبازده اضافه کرد: آمار ۹۰ درصدی مصرف آب در کشاورزی با بهرهوری پایین، گواه شکست ساختار موجود است و دانشگاه وظیفه دارد این واقعیت تلخ را با زبانی علمی و بیطرفانه در اختیار سیاستگذاران قرار دهد.
وی، ضرورت حرکت به سمت «حمایتهای هوشمند و پایدار» را یادآور شد و افزود: گذار از جعبه نارنجی به جعبه سبز، نه انتخاب، که یک ضرورت ملی است. دانشگاه باید نقشه راه این گذار را با تکیه بر مطالعات روز جهان و بومیسازی آن ارائه کند.
رئیس دانشگاه آزاد ورامین- پیشوا و قرچک، ایجاد گفتمان مشترک میان دستگاههای متولی را یکی از کارکردهای اصلی دانشگاه دانست و ادامه داد: حل بحران امنیت غذایی بدون همکاری یکپارچه وزارتخانههای جهاد کشاورزی، نیرو و محیط زیست ممکن نیست. دانشگاه باید چارچوب فکری مشترک و زبان واحد برای این همکاری بینبخشی فراهم کند.
پهلوانافشاری همچنین آیندهنگاری، توسعه مدلهای هوشمند پیشبینی بازار، فناوریهای کمآببر و پایش دادهمحور را از مأموریتهای جدی دانشگاه در این حوزه عنوان کرد و گفت: امنیت غذایی در دنیای امروز نیازمند تابآوری و هوشمندسازی است، نه تزریق منابع بیشتر به ساختارهای فرسوده.
وی، هدف اصلی برگزاری این همایش را «فراخوانی برای اقدام جمعی» دانست و تأکید کرد: دانشگاه بهتنهایی قادر به مدیریت این گذار نیست، اما باید نقش قطبنما را ایفا کند. امنیت غذایی یک مسئله امنیت ملی است و تنها با همگرایی نهادهای علمی، اجرایی و قانونگذاری قابل مدیریت خواهد بود.
انتهای پیام/