فیلمهای احساسی، مردم را سیاسیتر میکند
بر اساس پژوهشی که در مجله (Communication Research) منتشر شده، پژوهشگران دریافتند که «شبهای موضوعی تلویزیون آلمان» که ترکیبی از درامهای تخیلی و برنامههای مستند مرتبط بودند، با افزایش تمایل به جستوجوی اطلاعات، احساس آگاهی، و در نظر گرفتن کنشهای سیاسی مرتبط با مسائل مطرحشده در فیلمها ارتباط داشتند.
بحثی قدیمی در این زمینه وجود دارد که آیا سرگرمی به دموکراسی آسیب میزند یا به آن کمک میکند. برخی پژوهشگران نگراناند که رسانههایی مانند فیلمها و برنامههای واقعنما، شهروندان را از محتوای سیاسی جدیتر منحرف میکنند. اما تحقیقات اخیر نشان دادهاند که برخی از انواع سرگرمی میتوانند درواقع به آگاهی و مشارکت سیاسی کمک کنند.
آن بارتش (Anne Bartsch)، استاد دانشگاه لایپزیگ و نویسنده اصلی این مطالعه، توضیح داد: «ما کنجکاو بودیم بدانیم رسانههای سرگرمی چه تأثیری بر علاقه و مشارکت سیاسی دارند. آیا تماشای فیلم و قرار گرفتن در جایگاه افرادی که درگیر یک مسئله سیاسی هستند، میتواند آگاهی بینندگان را درباره آن موضوع افزایش دهد و آنها را به اقدام در راستای حل مسئله ترغیب کند؟»
او افزود: «از حدود یک دهه پژوهشهای آزمایشی میدانیم که تجربههای رسانهای احساسی و اندیشهبرانگیز میتوانند همدلی و رفتارهای اجتماعی مثبت، از جمله مشارکت سیاسی را تحریک کنند. در این مطالعه، از قالب شبهای موضوعی تلویزیون بهعنوان فرصتی برای بررسی این یافتهها در شرایط واقعی استفاده کردیم. شبهای موضوعی در آلمان قالب رسانهای محبوبی هستند که برنامههای سرگرمکننده و اطلاعاتی را پیرامون یک مسئله سیاسی ترکیب میکنند و بینندگان زیادی دارند، بهطوریکه میتوان از آنها برای اجرای نظرسنجیهای ملی استفاده کرد. این فرصت برای بررسی تأثیرات سیاسی رسانهها در محیط واقعی بسیار منحصربهفرد بود.»
پژوهشگران سه مطالعه درباره دو شب موضوعی تلویزیون آلمان انجام دادند. شب نخست به تجارت اسلحه اختصاص داشت و شب دوم به مرگ خودخواسته با کمک پزشک (مرگ با یاری). هر شب شامل یک فیلم بلند داستانی و سپس یک برنامه اطلاعرسانی بود. در مجموع بیش از ۲۸۰۰ نفر از طریق نظرسنجی تلفنی و آنلاین شرکت کردند.
در مطالعه نخست، پژوهشگران پس از پخش شب مربوط به تجارت اسلحه، از ۹۰۵ بزرگسال آلمانی نمونهگیری تلفنی انجام دادند. از شرکتکنندگان پرسیده شد که آیا فیلم، مستند یا هر دو را تماشا کردهاند. همچنین از آنان درباره واکنشهای احساسی، میزان تفکر درباره موضوع، و اقداماتی که پس از آن انجام دادهاند سؤال شد.
افرادی که فیلم را دیده بودند، گزارش کردند که احساس تأثر بیشتری داشتند و بیشتر درباره موضوع فکر کرده بودند. این افراد علاقه بیشتری برای کسب اطلاعات بیشتر نشان دادند، سطح بالاتری از دانش واقعی و ادراکشده را گزارش کردند و تمایل بیشتری برای انجام کنشهای سیاسی داشتند.
تحلیلهای آماری نشان داد که تجربه احساسیِ تأثر، منجر به تفکر عمیقتر میشود و این تفکر بیشتر، پیشبینیکنندهی افزایش دانش و مشارکت سیاسی است. بااینحال، تفاوت قابلتوجهی در میزان گفتوگو درباره موضوع میان تماشاگران و غیرتماشاگران مشاهده نشد. جالب اینجاست که واکنشهای احساسی بهنظر نمیرسید گفتوگو در شبکههای اجتماعی را افزایش دهند، بلکه حتی ممکن بود آن را اندکی کاهش دهند.
در مطالعه دوم، پژوهشگران همین نظرسنجی را بهصورت آنلاین با نمونهای متفاوت شامل ۸۷۷ نفر تکرار کردند. نتایج تقریباً مشابه بود: باز هم افرادی که فیلم را دیده بودند، تأثر بیشتری احساس کرده، بیشتر درباره موضوع اندیشیده و مشارکت بیشتری نشان داده بودند. در این مطالعه، احساس تأثر همچنین با گفتوگوهای چهرهبهچهره بیشتر ارتباط داشت.
مطالعه سوم به شب موضوعی مربوط به مرگ با کمک پزشک پرداخت و بیش از ۱۰۰۰ نفر در نظرسنجی آنلاین شرکت کردند. همانند مطالعات قبلی، بینندگانی که فیلم را دیده بودند گزارش کردند که از نظر احساسی تحتتأثیر قرار گرفته و بیشتر تأمل کردهاند. این تجربهها با علاقه بیشتر به موضوع، آگاهی ادراکشده بالاتر و احتمال بیشتر گفتوگو یا مشارکت سیاسی ارتباط داشت. تماشای فیلم همچنین علاقه بیشتری به تماشای برنامه گفتوگوی سیاسی پس از فیلم ایجاد کرده بود.
به گزارش (psypost) در مجموع سه مطالعه نشان دادند که تجربههای احساسی و تأملی مسیرهای کلیدیاند که از طریق آنها سرگرمی میتواند به مشارکت سیاسی منجر شود. افرادی که از فیلمها تأثیر عاطفی میگرفتند، بیشتر به مسائل مطرحشده فکر میکردند.
انتهای پیام/