صفحه نخست

آناتک

آنامدیا

دانشگاه

فرهنگ‌

علم

سیاست و جهان

اقتصاد

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

همدان

هرمزگان

یزد

پخش زنده

۰۸:۵۷ | ۲۱ / ۰۷ /۱۴۰۴
| |
پاسخ مردم غزه را چه کسی می‌دهد؟

تأملی بر افشاگری واشنگتن‌پست علیه اعراب

تحلیل تضاد آشکار میان بیانیه‌های رسمی محکومیت جنگ غزه توسط کشور‌های عربی و شواهد مستندی که از همکاری‌های نظامی و اطلاعاتی پنهان میان آنها و رژیم صهیونیستی حکایت دارد، نشان‌دهنده یک شکاف عمیق در سیاست خارجی و اخلاق سیاسی در غرب آسیاست.
کد خبر : 1003747

به گزارش خبرگزاری آنا؛ افشای جزئیات همکاری‌های امنیتی میان اسرائیل و برخی کشور‌های عربی در بحبوحه جنگ غزه، ماهیت روابط منطقه‌ای را به شکلی جدید نمایان ساخته است. این اطلاعات نه تنها شایعاتی که پیشتر در مورد عادی‌سازی‌های پنهان وجود داشت را تأیید می‌کند، بلکه سطح عمق این روابط را فراتر از تصورات عمومی آشکار می‌سازد. بر اساس گزارش‌های منتشر شده توسط روزنامه «واشنگتن‌پست» که به اسناد طبقه‌بندی شده آمریکایی دسترسی یافته است، همکاری‌های نظامی و اطلاعاتی بین اسرائیل و چندین کشور عربی، از جمله امارات متحده عربی، بحرین و عربستان سعودی، فراتر از تبادلات دیپلماتیک معمول بوده است. این اسناد نشان می‌دهند که این همکاری‌ها نه تنها پیش از جنگ غزه آغاز شده بود، بلکه در جریان عملیات نظامی اسرائیل در غزه نیز به طور فعال ادامه یافته است. این افشاگری‌ها، پوشش دیپلماتیک این کشور‌ها را در محکومیت عمومی جنگ، بیش از پیش زیر سؤال برده است.

جزئیات افشا شده حاکی از وجود یک چارچوب همکاری امنیتی فعال است که بر چند محور کلیدی متمرکز است:

الف) تبادل اطلاعات استراتژیک:

مهم‌ترین بخش این همکاری‌ها، تبادل اطلاعات حیاتی در حوزه تهدیدات منطقه‌ای است. این تبادل اطلاعات شامل داده‌های ماهواره‌ای، اطلاعات جمع‌آوری شده از سوی پهپاد‌ها و همچنین اطلاعات مربوط به فعالیت‌های گروه‌های مقاومت در منطقه است.

ب) همکاری در حوزه تونل‌ها و زیرساخت‌های نظامی:

یکی از جزئیات قابل تأمل، همکاری در زمینه شناسایی و خنثی‌سازی زیرساخت‌های زیرزمینی (تونل‌ها) است. اسرائیل، با توجه به تجربه طولانی خود در مواجهه با این چالش‌ها، اطلاعات و فناوری‌های مرتبط را با شرکای عربی خود به اشتراک گذاشته است، در حالی که این کشور‌ها در مقابل، اطلاعات مربوط به تحرکات منطقه‌ای و نفوذ خود را در اختیار اسرائیل قرار داده‌اند.

ج) تمرین‌های مشترک و ارتباطات نظامی:

اگرچه روابط دیپلماتیک رسمی با اسرائیل وجود نداشت، اما کانال‌های ارتباطی نظامی غیررسمی و تمرین‌های مشترک (اغلب با پوشش مانور‌های چندجانبه تحت نظارت آمریکا) ادامه داشته است. این تمرین‌ها به منظور هماهنگی قابلیت‌های دفاعی در برابر تهدیدات مشترک، به ویژه در حوزه دفاع موشکی، انجام شده است.

نقش فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا (سنتکام) در این معادلات، نقشی حیاتی و تسهیل‌گر است. واشنگتن‌پست تأکید کرده است که سنتکام به عنوان یک واسطه و ضامن اصلی این روابط عمل کرده است. هدف اصلی ایالات متحده در این چارچوب، تقویت ائتلاف منطقه‌ای علیه ایران و ایجاد یک سپر دفاعی مشترک بوده است. سنتکام با فراهم کردن پلتفرم‌های امن ارتباطی و برگزاری نشست‌های نظامی تحت لوای خود، به این کشور‌ها اجازه داده است تا روابط امنیتی خود را بدون افشای علنی و نگرانی از واکنش‌های عمومی داخلی یا منطقه‌ای، توسعه دهند. این امر نشان می‌دهد که منافع امنیتی مشترک میان این کشور‌ها و اسرائیل، تحت حمایت مستقیم قدرت‌های بزرگ غربی، پیگیری می‌شود.

سکوت کشور‌های عربی در مقابل گزارش اخیر واشنگتن‌پست، نشانه دیگری دال بر تایید اصل این همکاری و هم افزایی وقیحانه است. آیا اعراب در قبال این فاجعه توضیحی برای افکار عمومی خود و از آن مهم تر، افکار عمومی فلسطین و جهان دارند؟!

انتهای پیام/

ارسال نظر