صفحه نخست

آناتک

آنامدیا

دانشگاه

فرهنگ‌

علم

سیاست و جهان

اقتصاد

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

همدان

هرمزگان

یزد

پخش زنده

۱۳:۵۹ | ۰۲ / ۰۷ /۱۴۰۴
| |
سخنان رهبر انقلاب و رئیس‌جمهور چطور موضع ایران را پیش از یک تریبون بین‌المللی تقویت کرد؟

یک کل منسجم در برابر ورژن آمریکایی

بازنشر سخنان رهبر انقلاب از سوی رئیس‌جمهور در آستانه حضور در مجمع عمومی سازمان ملل، تصویری روشن از هماهنگی مواضع عالی‌ترین سطوح نظام در برابر آمریکا ارائه داد؛ هماهنگی‌ای که پیام آن پایبندی به اصول عزت‌مدارانه سیاست خارجی ایران و نفی «دیپلماسی التماسی» است.
کد خبر : 999505

به گزارش خبرگزاری آنا، «امین صبحی» تحلیلگر مسائل سیاسی و بین‌الملل، در یاداشتی نوشت: «طرف مقابل اینگونه است؛ اگر با او مذاکره و درخواست‌هایش را قبول کنید باعث تسلیم و ضعف کشور و نابودی شرف ملت می‌شود و اگر هم نپذیرفتید دوباره همان دعوا و تهدید‌های کنونی وجود خواهد داشت»؛ این فراز یکی از مهم‌ترین بخش‌های سخنان رهبر انقلاب در واکنش به جریانی بود که نه بمب‌های B۲ و نه بمب‌های سنگرشکن آمریکا آنها را از رویای مذاکره با آمریکا بیدار نکرد و روزی نیست که با تیتر‌هایی به سبک «دیپلماسی التماسی» شرافت کشور را به لبه پرتگاه نبرند.

در ادامه این یادداشت می‌خوانیم:

اما مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور کشورمان که امروز برای شرکت در هشتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک به سر می‌برد، با بازنشر بیانات شب گذشته رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره موضوع مذاکره با آمریکا، پیام قابل‌توجهی را صادر کرد.

واقعیت این است که دیدار با ترامپ نه مکانیسم ماشه را متوقف می‌کند و نه تحریم‌ها را برمی‌دارد نه مانع از جنگ خواهد شد؛ بلکه تنها برگ برنده در اختیار رئیس‌جمهور نامتعادل آمریکا قرار می‌دهد

پزشکیان در صفحه شخصی‌اش این جمله از رهبر انقلاب که گفتند «طرف آمریکایی می‌خواهد مذاکره‌ای بکند که نتیجهٔ آن تعطیل شدن فعّالیّتهای هسته‌ای و غنی‌سازی در کشور ایران باشد این مذاکره نیست؛ زورگویی است. قبول مذاکره‌ای را که با تهدید همراه است، هیچ ملّت باشرفی انجام نمی‌دهد، هیچ سیاستمدار خردمندی هم آن را تصدیق نمی‌کند.» را بازنشر کرد.

این موضع‌گیری رئیس‌جمهور در شرایطی منتشر شد که طی روز‌های اخیر برخی جریان‌های سیاسی داخلی و خارجی تلاش کرده بودند مسئله «ملاقات احتمالی» وی با رئیس‌جمهور آمریکا را به‌عنوان یک سناریوی تبلیغاتی برجسته کنند.

بازنشر این بیانات از سوی پزشکیان، حامل دو پیام مهم است؛ اول پایبندی به خطوط قرمز و اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی در قبال آمریکا و دوم تأکید بر موضع عقلانی و عزتمندی‌ای که رهبر انقلاب در سخنان شب گذشته بر آن تصریح کردند. این اقدام پزشکیان قطعاً نشانه‌ای از هماهنگی دولت در استمرار راهبرد «مذاکره عزتمندانه، نه تحت‌فشار و تهدید» ارزیابی می‌شود.

پس از جنگ ۱۲ روزه، اصلاح‌طلبان و برخی افراد جریان اعتدال ازجمله روحانی و ظریف با شعار وفاق با همه، به دنبال تغییر پارادایم در سیاست داخلی و خارجی ایران هستند و صریحاً از تغییر پارادایم صحبت می‌کنند؛ در شرایط پساجنگ هم سفر پزشکیان به آمریکا فرصتی به این جریان داده است تا این تغییر پارادایم را دوباره انعکاس دهند، اما رئیس‌جمهور پیش از عزیمت به نیویورک صراحتاً تأکید کرد ما بر اصول صلح، امنیت، عدالت، حق‌گرایی و انسانیت پای می‌فشاریم و اگر همگان در مسیر حق، عدالت، صداقت و راستی گام بردارند، مجالی برای مناقشه باقی نمی‌ماند. اختلافات صرفاً زمانی تشدید می‌شود که برخی کشور‌ها بر زورگویی، سلطه‌طلبی و تخریب اصرار ورزند.

چشم‌بسته بودن جریان غرب‌گرا از مصائبی است که در دهه ۹۰ بر اداره کشور سایه انداخت که فکر می‌کرد هر مذاکره‌ای بهتر از مذاکره نکردن است و وضعیت را به اینجا رسانده که بعد از ۱۰ سال با مکانیسم ماشه تمامی تحریم‌های سازمان ملل بازمی‌گردد

البته مسعود پزشکیان در حالی به نیویورک رفته تا امروز چهارشنبه در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کند که تا قطعی شدن بازگشت تحریم‌های شورای امنیت 6 روز بیشتر نمانده است. هم‌زمان یک جریان رادیکال در داخل، فشار رسانه‌ای سنگینی به راه انداخته و خواهان مذاکره مستقیم پزشکیان و ترامپ شده‌اند؛ این غرب‌گرایان با اشاره به ناترازی‌ها، تورم، رکود و عقب افتادن ایران از مسیر رشد و توسعه در مقایسه با کشور‌های منطقه می‌گویند جز مذاکره راه‌حلی نیست. از سوی دیگر، اما منتقدان با اشاره به تجربه جنگ ۱۲ روزه، مذاکره را ابزار غرب برای خلع سلاح ایران و مقدمه‌ای برای حملات بیشتر می‌دانند. این دقیقاً همان منطق رئیس‌جمهور است که معتقد است: «هیچ سیاستمدار خردمندی مذاکره با تهید را تصدیق نمی‌کند» و پس از ورود به نیویورک هم بر این منطق تأکید کرد.

اما رهبر انقلاب شب گذشته به مناقشه برانگیزترین موضوع این چند هفته ورود و صراحتاً بیان کردند؛ ممکن است در آینده مثلاً ۲۰ یا ۳۰ سال بعد وضع دیگری ایجاد شود، اما در وضعیت کنونی، مذاکره با آمریکا کاری است بدون سود که مطلقاً هیچ کمکی به منافع ملی نمی‌کند و هیچ ضرری را هم از کشور دفع نمی‌کند؛ بلکه ضرر‌های بزرگ و بعضاً جبران‌ناپذیری در پی دارد. ایشان در تبیین بی‌فایده بودن مذاکره با آمریکا گفتند: طرف آمریکایی پیشاپیش نتایج مذاکرات را از نگاه خود، معیّن و اعلام کرده مذاکره‌ای را می‌خواهد که نتیجه آن «تعطیل شدن فعالیت‌های هسته‌ای و غنی‌سازی در داخل ایران» باشد.

چشم‌بسته بودن جریان غرب‌گرا در مقابل مذاکره تحت هر شرایطی از مصائبی است که در دهه ۹۰ بر اداره کشور سایه انداخت که فکر می‌کرد هر مذاکره‌ای بهتر از مذاکره نکردن است و وضعیت را به اینجا رسانده است که بعد از ۱۰ سال با مکانیسم ماشه تمامی تحریم‌های سازمان ملل بازمی‌گردد. بر همین اساس رهبر انقلاب نشستن پشت میز چنین مذاکره‌ای را به معنای قبول دیکته، تحمیل و زورگویی طرف مقابل خوانده و افزودند: «حالا او تعطیلی غنی‌سازی را گفته، اما معاونش چند روز قبل گفت ایران حتی موشک میان‌برد و کوتاه‌برد هم نباید داشته باشد یعنی آن‌چنان دست ایران بسته و خالی شود که اگر مورد تعرّض قرار گرفت، نتواند حتی به پایگاه آمریکایی در عراق یا جای دیگر پاسخی بدهد.»

ایشان این‌گونه توقعات و اظهارات مسئولان آمریکایی را ناشی از نشناختن ملت ایران و جمهوری اسلامی و بی‌اطلاعی از فلسفه و مبنا و ممشای ایران اسلامی دانستند و گفتند: به قول ما مشهدی‌ها این حرف‌ها از دهان گوینده آن بزرگ‌تر است و قابل‌اعتنا نیست.

 بنابراین واقعیت این است که دیدار با ترامپ نه مکانیسم ماشه را متوقف می‌کند و نه تحریم‌ها را برمی‌دارد نه مانع از جنگ خواهد شد. بلکه تنها برگ برنده در اختیار رئیس‌جمهور نامتعادل آمریکا قرار می‌دهد تا در کارزار انتخاباتی خود بهره‌برداری کند. ازاین‌رو مسئله اصلی نه قاب عکس مشترک در نیویورک که در اراده راهبردی ایران برای عبور از فشار‌ها و بی‌اثر کردن تحریم‌هاست؛ چراکه جهان با سلفی گرفتن جلو نمی‌رود و با عقلانیت اداره می‌شود.

انتهای پیام/

ارسال نظر