همسایگی با غولهای فناوری برای آمریکاییها گران تمام میشود
به گزارش خبرگزاری آنا؛ ساکنان شهرها و شهرستانهایی مانند گالاتین در ایالت تنسی و منسفیلد در جورجیا، اکنون با معضلاتی همچون آلودگی صوتی و نوری مداوم، آسیبهای زیستمحیطی، آلودگی منابع آب و افزایش شدید قبوض برق دستوپنجه نرم میکنند. این مشکلات، بهای پنهان زیرساختهایی است که نیروی محرکه فناوریهای هوش مصنوعی، از جمله چتجیپیتی و جمینای گوگل را فراهم میکنند. در حالی که این مراکز به عنوان نماد پیشرفت فناوری معرفی میشوند، گزارشها از مناطق همجوار آنها، تصویری متفاوت از واقعیت را به نمایش میگذارد که در آن، جوامع محلی هزینه توسعهای را میپردازند که در آن نقشی نداشتهاند.
روایتی از یک همسایگی پرهزینه
در منسفیلد جورجیا، بورلی و جف موریس، دو شهروندی که سالها در خانهای روستایی و آرام زندگی میکردند، اکنون در فاصله کمتر از ۴۰۰ متری یک مرکز داده دو میلیون فوت مربعی شرکت متا قرار گرفتهاند که ساخت آن از سال ۲۰۱۸ آغاز شد. به گفته بورلی موریس، با شروع این پروژه، محیطزیست اطراف خانهشان تخریب و تمام درختان آن منطقه قطع شدند. مشکل اصلی زمانی آغاز شد که جریان آب لولهکشی خانه آنها با اختلال مواجه شد و آب باقیمانده نیز به رسوبات آلوده بود. این مراکز برای خنک کردن سرورهای قدرتمند خود به حجم عظیمی از آب نیاز دارند که فشار قابل توجهی بر منابع آبی محلی وارد میکند. به گفته کارشناسان، ساختوسازهای گسترده و برداشت بالای آب توسط این مراکز میتواند با برهم زدن سطح آبهای زیرزمینی و ایجاد نوسان در فشار شبکه، باعث جدا شدن رسوبات از جداره لولههای قدیمی و ورود آنها به آب مصرفی ساکنان شود. این خانواده همچنین گزارش دادهاند که علاوه بر از کار افتادن برخی لوازم خانگی، قبض برق ماهانه آنها از حدود ۲۵۰ دلار به بیش از ۴۰۰ دلار افزایش یافته است.
اشتهای سیریناپذیر هوش مصنوعی به انرژی
ظهور و توسعه ابزارهای هوش مصنوعی، تقاضا برای قدرت پردازش داده را به شکل تصاعدی افزایش داده است. برخلاف رایانش ابری سنتی، مدلهای هوش مصنوعی برای آموزش و عملیاتی شدن به مقادیر بسیار بیشتری انرژی الکتریکی نیاز دارند. بر اساس تحقیقی که توسط الکس دی فریس، پژوهشگر دانشگاه وریج آمستردام انجام شده و در نشریه MIT Technology Review منتشر شده است، یک جستجوی مبتنی بر هوش مصنوعی مانند چتجیپیتی میتواند نزدیک به ۱۰۰۰ برابر بیشتر از یک جستجوی استاندارد گوگل انرژی مصرف کند. این آمار نشاندهنده ابعاد عظیم مصرف انرژی در این مراکز است که تأمین آن فشار مضاعفی بر شبکههای برق محلی وارد میکند.
تأثیر بر جوامع محلی
در شهرستان فایت، واقع در حدود ۵۰ مایلی پایتخت ایالت جورجیا، داستان مشابهی در جریان است. ژان و جو مارشال، دو ساکن این منطقه، در مجاورت یک مرکز داده عظیم شرکت QTS زندگی میکنند. به گفته آنها، تغییر کاربری زمینهای اطراف بدون رضایت ساکنان انجام شده و آنها اکنون مجبور به تحمل آلودگی صوتی، نوری و گردوغبار ناشی از ساختوسازهای شبانهروزی هستند. جو مارشال میگوید: «آنها شبها بتنریزی میکنند و نور پروژکتورها در ساعت ۲ و ۳ بامداد مستقیماً به خانه ما میتابد.»
در مقابل این مشکلات، آژانسهای توسعه اقتصادی به افزایش درآمدهای مالیاتی اشاره میکنند. به عنوان مثال، زمینی که مرکز داده QTS در آن ساخته شده، در سال ۲۰۲۴ درآمدی معادل ۱.۱۳ میلیون دلار از محل مالیات ایجاد کرده، در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۱ تنها ۳۶ هزار دلار بود. با این حال، برای ساکنان، هزینههای این توسعه صرفاً مالی نیست و ابعاد شخصی، زیستمحیطی و روانی گستردهای را در بر میگیرد.
سکوت شرکتهای فناوری
با وجود درخواستهای مکرر برای مصاحبه یا بازدید از تأسیسات، هر دو شرکت متا و QTS از ارائه پاسخ یا همکاری برای تهیه این گزارش خودداری کردهاند. این سکوت در حالی ادامه دارد که ساکنان مناطق آسیبدیده معتقدند رشد سریع مراکز داده نیازمند تدوین قوانینی برای محافظت از حقوق شهروندان است. آنچه از بیرون به عنوان یک انقلاب فناوری و تسهیلکننده امور دیده میشود، برای جوامعی مانند خانوادههای موریس و مارشال به معنای مقابله روزمره با آلودگی صوتی، کمبود آب و قبوض سنگین برق است؛ هزینهای ناخواسته برای پیشرفتی که سایه آن بر زندگیشان افتاده است.
انتهای پیام/