صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۹:۲۵ - ۱۵ تير ۱۳۹۵
عبدالرسول خسروبیگ*

روزهایی که بوی وداع می‌دهد

در روزهایی که بوی وداع می‌دهد، بیایید ما هم با وداعی که سیدالساجدین(ع) در بهترین حالات عمرش با خدای خویش داشت، همراه شویم.
کد خبر : 99326

به اسم یک ماه است که این ماه را شهرالله نام نهاده شده است، چرا؟


دیباچه افکار، فهم اذکار را به ماهی بر می‌تابد که میزبان خالق و میهمان مخلوق است، مهیای میهمانی شده‌ایم، از کی؟ دو ماه گذشته (رجب،شعبان)، تپش قلب‌ها نه ترس از گرسنگی و تشنگی، امساک و زیان، که شوق وصل میزبان، آرزوی دیرینه هر میهمان، در شهری که اُنزل فیه القرآن، آری، قرآن که کتاب آسمانیست، روشنگر راه زندگانیست.


پس ماه رمضان غفران و رحمت ایزدی سایه گستر هر انسانی است که روز اوّل دست گدایی و نیاز به درگاه بی نیاز دراز کرده و از او می‌خواهد.


.... و اما در روزهایی که بوی وداع می‌دهد، بیایید ما هم با وداعی که سیدالساجدین(ع) در بهترین حالات عمرش با خدای خویش داشت، همراه شویم.


با چشمی اشکبار و دلی آکنده از غم و اندوه همراه با قلبی امیدوار به فضل و کرم صاحب ماه، که اگر عمری باقی در این دیر فانی، تا آینده دیگر، وداع جانسوز و جانگداز به تاسی از سید العابدین(ع) دست ناقابلمان را بلند کرده از اعماق وجود خواستار عفو و بخشش در ایام باقیمانده داریم.


عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت/ صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت
اللهم ربّ شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن....


*مدیر فرهنگی و اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز



انتهای پیام/

ارسال نظر