نامه حضرتی به جنتی در انتقاد به تعطیلی«قانون» و «جهان‌نیوز»

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا،‌ متن نامه الیاس حضرتی به علی جنتی به شرح ذیل است:

«بسمه تعالی

برادر عزیز و بزرگوارم جناب آقای علی جنتی

رئیس محترم هیات نظارت بر مطبوعات

با سلام و احترام

تعطیلی سایت جهان نیوز از سوی هیات نظارت بر مطبوعات و نیز تعطیلی روزنامه قانون با دستور دادستانی تهران، مایه تاسف همه اصحاب رسانه و مدافعان آزادی و حقوق مدنی شد و بار دیگر زنگ خطر را برای رسانه‌های منتقد به صدا در آورد.

شما می‌دانید که ما داغدار این شیوه برخورد با مطبوعات و رسانه‌ها هستیم و تلخی تعطیلی یک سایت یا روزنامه را بارها در کام خود حس کرده ایم. ما بر این باوریم که تعطیلی یک رسانه، اجرای حکم اعدام آن محسوب می‌شود و شدیدترین اقدامی است که می‌توان علیه یک رسانه انجام داد و متاسفم که برای برخی به صورت اولین اقدام در آمده است، ‌در حالی که حداکثر باید آخرین اقدام باشد.

در بادی امر چنین به نظر می‌رسد که اصلاح طلبان از توبیخ و توقیف رقبای خود شادمان شوند و در دل ذوق کنند که بالاخره «درزی هم در کوزه افتاد» اما هرکسی که مصیبت و رنج تعطیلی و توقیف را تجربه کرده باشد، آرزو می‌کند که این چنین اندوه نه تنها به دوستان و همفکرانش که به رقبا و مخالفینش هم نرسد. ما مکرر آزموده ایم این رنج و دیده ایم این محنت. برای همین است که به حد وسع تلاش کرده ایم و به اطلاع و استحضار بزرگان رسانده ایم که "توقیف راه حل نیست".

رییس محترم جمهوری گفته اند توقیف باید آخرین راه حل باشد. فرمایششان ناظر بر حقیقتی است که نمی‌توان انکارش کرد اما ما که از نزدیک دستی بر آتش مطبوعات داریم، می‌دانیم که توقیف اصلا راه حل نیست، چه برای مطبوعات و رسانه‌های اصلاح‌طلب باشد و چه اصولگرا، توقیف و تعطیلی جز اینکه کار را بر همه سخت تر کند، حاصلی نخواهد داشت. آقای روحانی بارها بر حضور منتقدین و رسانه‌های منتقد تاکید کرده اند و توجه داشته باشید که حضور هر رسانه حتی منتقد بیشتر مفید فایده خواهد بود تا عدم حضورش، مادامی که آنها قانونی و رسمی و شناسنامه دار حرف بزنند و تند و تیز نقد کنند، جامعه بهتر می‌تواند رصدشان کند تا اینکه غیررسمی و زیرزمینی و در ساختار شبکه‌های اینترنتی و فضای مجازی و خدای نکرده رسانه‌های آن سوی آبی.

قطعا منظور من این نیست که با خاطی و ناقض قانون برخورد نشود، ‌حتما باید برخورد شود اما این برخورد منحصر به تعطیل و توقیف نیست و بهتر است که نباشد، باید به افراد هم حق پاسخگویی داده شود و از این حیث بر عملکرد هیات نظارت بر مطبوعات نقدهایی وجود دارد زیرا افراد نمی‌توانند برای دفاع حضور داشته باشند،

پیشنهادم این است که بازنگری صورت گیرد و هیات نظارت به مدیران مسئول اجازه دفاع دهد و به جای توقیف رسانه‌ها پرونده‌هایشان را به مراجع قضایی ارجاع داده و اجازه دهد در دادگاه مطبوعات، تاکید می‌کنم در دادگاه مطبوعات و با حضور هیات‌های منصفه به این امور رسیدگی شود.

اگر می‌بینید امروز بازار مطبوعات کساد است، ‌یک دلیل عمده اش همین سنت تعطیل و توقیف است که ما به آن خو گرفته ایم. اگر می‌بینید که در مطبوعات ما، شیوه آبونمان پا نمی‌گیرد و مخاطبان، مشترک مطبوعات نمی‌شوند، دلیل اصلی اش همین است که اکثر مخاطبین، اطمینانی به تداوم کار رسانه‌ها ندارند و از روی سابقه احتمال قریب به یقین می‌دهند که رسانه دلخواهشان دیر نخواهد پایید.

توقیف اما یک اثر بد دیگر هم دارد؛ ‌باعث می‌شود مطبوعات بیش از انتظار دست به عصا شوند، ‌حاصل کارشان جذابیت لازم را نداشته باشد لذا همین تعداد مخاطب موجود هم از دست می‌رود و مردم به سراغ رسانه‌هایی می‌روند که بیرون از حصار قانونی، اخلاقی و عرفی جمهوری اسلامی ایستاده و فعالیت می‌کنند؛ آنها همین که از سد پارازیت بگذرند، آزادند که هر راست و دروغی را به شیوه‌های جذاب و خوش رنگ و لعاب به مخاطبان القا کنند. کافی است تنها نگاهی به رشد شبکه‌های ماهواره ای فارسی زبان در یک دهه گذشته داشته باشید.

در پایان تاکید می‌کنم که توقیف، ‌توابع و دنباله‌های سیاسی، اخلاقی، شرعی و عرفی بسیار دارد که کار را خراب‌تر می‌کند که بهتر نه. آقای روحانی در نمایشگاه مطبوعات گفتند که بدترین جوانمرگی، جوانمرگی مطبوعات و رسانه است. برادر عزیزم جلوی جوانمرگی ما رسانه‌ها را بگیرید.

و من الله التوفیق و علیه التکلان»