صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

الکترود‌های زیستی بافت مغز را ترمیم می‌کنند

محققان الکترود‌های زیست تجزیه پذیر برای ترمیم بافت آسیب دیده مغز ابداع کردند که گامی نوین برای درمان اختلالات عصبی به شمارمی رود.
کد خبر : 952389

به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از فیز، محققان دانشگاه تورنتو یک الکترود انعطاف پذیر و زیست تجزیه پذیر با قابلیت تحریک سلول‌های پیش ساز عصبی (NPC) در مغز ابداع کرده‌اند. این دستگاه می‌تواند به مدت ۷ روز تحریک الکتریکی را انجام دهد و پس از آن به طور طبیعی حل می‌شود.

روش محققان با کنترل مکانیسم‌های ترمیم داخلی بدن انسان گامی نوین در جهت درمان اختلالات عصبی برمی دارد که دلیل اصلی معلولیت در جهان به شمار می‌روند. هرچند اختلالات عصبی بیشتر اوقات به از بین رفتن سلول‌ها می‌شود، اما تحقیقات نشان داده تحریک NPC‌ها (سلول‌های نادری که قادر به ترمیم بافت عصبی هستند) روشی نوید بخش هستند.

 البته روش‌های فعلی مانند شبیه سازی جریان مستقیم ددقت کافی ندارندو به بافت آسیب می‌رسانند. اما الکترود‌هایی که محققان ابداع کرده‌اند، تحریک دقیق، ایمن و موقت را بدون نیاز به مداخله با جراحی پس از این فرایند را فراهم می‌کند.

 تیانهائو چن مولف ارشد پژوهش در این باره می‌گوید: یافته‌های ما نشان می‌دهد این الکترود می‌تواندترمیم عصبی را به شیوه‌ای کنترل شده و موقت تحریک کند. این امر برای اجتناب از پیچیدگی‌های مرتبط با ایمپلنت‌های دائمی نقش مهمی دارد.

 به گفته محققان سلول‌های پیش ساز عصبی پتانسیل قابل توجهی برای ترمیم بافت آسیب دیده مغز دارند، اما روش‌های فعلی برای فعالسازی این سلول‌ها تهاجمی یا غیر دقیق است.

اما الکترود‌های زیست تجزیه پذیر ابداعی با ترکیب تحریک موثر و کاهش ریسک، یک راه حل ایمن فراهم می‌کنند.

محققان برای طراحی پروب عصبی زیست تجزیه پذیر روی موادی تمرکز کردند که هم زیست سازگار بودند و هم نرخ تخریب قابل تنظیم رافراهم می‌کنند.

پلی (لاکتیک-کو-گلیکولیک) اسید (PLGA)، یک ماده منعطف تایید شده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا، به دلیل تخریب قابل پیش بینی آن بر اساس نسبت مونومر و حداقل اثرات التهابی، به عنوان لایه زیرلایه و عایق انتخاب شدند.

مولیبدن به دلیل دوام و انحلال آهسته آن به عنوان الکترود انتخاب شد ند که هر دو این ویژگی‌ها برای حفظ یکپارچگی ساختار در طول دوره تحریک یک هفته‌ای مورد نظر ضروری هستند.

الکترود‌ها در مدل‌های پیش بالینی کاشته شدند و توانایی تحریک NPC‌ها را به طور مؤثر نشان دادند. این آزمایش ایمنی و کارایی الکترود‌ها را برای تحریک ترمیم عصبی در چارچوب زمانی مورد نظر تضمین کرد.

انتهای پیام/

ارسال نظر